Kajtek, uważaj! Mały miłośnik książek zakłada okulary
Jennifer Berne

"Kajtek, uważaj!" to historia, która może stanowić punkt wyjścia do rozmowy - z jednej strony o akceptacji, z drugiej o wierności swoim ideałom, a przy tym pokazuje, że zawsze można znaleźć wyjście nawet z najbardziej dramatycznej sytuacji oraz że czasem niewiele trzeba, by zdobyć przyjaciół, pozostając sobą. Mały czytelnik, nawet jeśli nie nosi okularów, od razu polubi głównego bohatera, a wiadomo - kiedy czuje się do kogoś sympatię, historia budzi większe emocje, szczególnie gdy coś jest nie tak. Opowieść o szpaku napisana jest bardzo prostym, przemawiającym do dziecka językiem. Warto też zaznaczyć, że to krótka, ale treściwa bajka. Taka w sam raz na raz. W treści, poza wątkiem głównym, maluchy znajdą też kilka ciekawostek, m.in. dowiedzą się, jacy sławni ludzie nosili okulary. Książka jest atrakcyjnie wydana. Przygoda Kajtka ubrana została w barwne, dynamiczne i sympatyczne obrazy. Ogromną zaletą tych ilustracji jest fakt, że historia toczy się nie tylko w warstwie słownej, zatem dziecko (nawet nieczytające) może na bieżąco śledzić przygody szpaka. Poza tym twarda oprawa, grube i szyte strony gwarantują, że książka nie rozleci się w małych dłoniach po pierwszym, piątym czy dziesiątym czytaniu. Porządne wydanie ma ogromne znaczenie w dziecięcych publikacjach i naprawdę wiem, co mówię, bo kilka książeczek (które bardzo lubimy) niestety dogorywa. Na szczęście tu nie ma i nie będzie tego problemu. Czy polecam? Mam nadzieję, że moje dziecko zechce kiedyś samodzielnie pisać o książkach, które (już wtedy) samo przeczyta. Na razie musicie zdać się na mnie, zatem: obserwując Ewkę, słuchając jej wypowiedzi i "badając" poziom zaangażowania w historię, stwierdzam, że książka pt. Kajtek, uważaj! jest warta przeczytania. Lubię i bardzo sobie cenię (jako rodzic) mądre, wartościowe i proste w odbiorze historie, które czegoś uczą i zostawiają po sobie jakiś ślad. Taka jest ta książka, więc polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"- Oj, czytam o fokach, a nie o smokach - zdziwił się. - Czemu to wszystko jest jakieś takie... niewyraźne?" Sympatyczna i ciepła książka uświadamiająca dziecku konieczność noszenia okularów przy wadze wzroku. Z uśmiechem oswaja z wizytą u okulisty, badaniem wzroku, radosnym przymierzaniem oprawek. Mądrze pokazuje, że nie ma czego obawiać i wstydzić się, a wręcz odwrotnie, można czuć się dumnym i stać się dobrym przykładem dla innych. Rezolutnie tłumaczy, dlaczego warto nosić okulary, dostrzegać świat w każdym szczególe, cieszyć się jego wyrazistością i pięknem. Podpowiada, jak sobie radzić, kiedy ktoś bezrefleksyjnie kpi z okularów, bo pozornie śmiesznie się z nimi wygląda. A przecież, także wiele sławnych osób zaprzyjaźniło się z drugą parą oczu, która bardzo im pomaga i nie przynosi ujmy. Przyjemnie czyta się tę opowieść o młodym szpaku Kajtku, zafascynowanym czytaniem książek. Pewnego dnia zaczynają mylić się mu literki, niedokładnie odróżnia kształty, potyka się o meble, a pewnie zaraz zacznie rozbijać się o drzewa, tak jak jego wujek. Podążając za radą ulubionej bibliotekarki, w obawie, że coś stało się z jego oczami, udaje się do doktora Sokoli Wzrok przyjmującego w Leśnym Miasteczku. Oswaja się z trudnymi słowami, jak dalekowzroczność, nadwzroczność i hyperopia. A przede wszystkim dowiaduje się, że nie dopadła go żadna straszna choroba, a na zaistniałe problemy bardzo łatwo da się zaradzić. Kajtek to niezwykle sprytny i pomysłowy bohater opowieści. Kiedy wpada w tarapaty potrafi powiadomić kuzynów o grożącym mu niebezpieczeństwie, tak aby przyleciały mu na ratunek i wspólnie uwolniły z opresji. Wiedza, którą wyniósł z czytanych książek, chęć zdobywania nowych i przydatnych informacji, a także nowiutkie okulary, staną się jego sprzymierzeńcami. I ci, którzy wcześniej się z niego podśmiewali, że nosi okulary, teraz sami zapragnęli je mieć. Przekonali się, jaka drzemie w nich siła i moc. Jak wielu z nas przydałaby się dodatkowa para oczu? Warto poznać tę pięknie ilustrowaną i ciekawie opisaną historię o szpaku, okularach, książkach, przygodach, jedności w grupie, tolerancji, sile autorytetu. Wiele mądrych przesłań ją wypełnia. Wywołuje uśmiech użytym dobrym humorem, zdejmuje ciężar obaw przed nieznanym. Napisana we wciągającym stylu, używająca prostych i zrównoważonych słów, ale barwnie oddziałująca na wyobraźnię najmłodszego czytelnika. Dobrym pomysłem jest wyróżnienie niektórych wyrazów w tekście drukowanymi literami i kolorem, takie wesołe wprowadzenie do nauki literek. Co ciekawe, mimo, że rodzina szpaków jest bardzo liczna, to na obrazkach nie znajdziecie dwóch takich samych ptaków. :) bookendorfina.pl

(Kliknij aby rozwinąć opinię)