Inne wydania:
Kreska, wnuczka profesora Dmuchawca, boryka się z problemami, z których głównymi zdają się matematyka oraz Maciek Ogorzałka. Gabrysia Borejko przeżywa poważne kłopoty osobiste, a po Jeżycach snuje się sześciolatka, której nie sposób nie zaprosić na obiadek.
Codzienne zmagania bohaterów Opium w rosole zostały sportretowane na tle Wielkiej Historii - Polska z czasu stanu wojennego staje się nieodłącznym elementem wydarzeń, w których nie brakuje ludzkich wzlotów i upadków, ale również jakże bliskich nam emocji.
Informacje dodatkowe o Jeżycjada (Tom 5). Opium w rosole:
Wydawnictwo: Labreto
Data wydania: 2024-05-22
Kategoria: Dla młodzieży
ISBN:
Liczba stron: 352
POLECANA RECENZJA
JEŻYCJADA (TOM 5). OPIUM W ROSOLE
"Opium w rosole" to kolejna część Jeżycjady - cyklu powieści Małgorzaty Musierowicz o mieszkańcach poznańskiej dzielnicy Jeżyce. Akcja tej części toczy się w 1983 roku, a jej głównymi bohaterami są Maciek i Janina Krechowicz (Kreska), ale należy wspomnieć tu także o Genowefie, która odegra niemałą rolę w życiu pozostałych bohaterów książki. Wśród rodziny i znajomych Kreski i Maćka możemy dostrzec wiele ciekawych osobowości. Na szczególną uwagę zasługuje postać małej dziewczynki, Genowefy, która jest gościem w prawie wszystkich mieszkaniach kamienicy, a dzięki temu podczas lektury czytelnik zyskuje możliwość poznania prawie
każdego ...
więcej
Kup książkę Jeżycjada (Tom 5). Opium w rosole
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Jeżycjada (Tom 5). Opium w rosole - opinie o książce
Następny tom opowieści o mieszkańcach poznańskich Jeżyc. Tym razem opowieść mniej wesoła i radosna a bardziej dająca do myślenia i łapiąca za serce. Książka o trudnych nierzadko relacjach między pozornie bliskimi ludźmi. O tym jak często widzimy tylko to co chcemy widzieć a nie to jak jest na prawdę.
Jak dla mnie słabsza, ale tylko dlatego, że nie tak zabawna jak poprzednie, a trochę mi tego brakło.
Sądzę, że "Opium w rosole" jest dobre pod względem przesłania. Czyta się lekko i przyjemnie, jednak nie jest w moim guście. Nieco męczyły mnie sercowe rozterki głównych bohaterów. Lecz osobom lubiącym książki typowo dla młodzieży, opowiadające o pierwszej miłości, a za razem posiadające wartościową treść, mogę polecić tę część "Jeżycjady".
Książka jest przewidywalna, już po paru stronach wiedziałam jakie będzie zakończenie. Nie było żadnego momentu zaskoczenia. Plusem jest to, że "Opium w rosole " czyta się szybko, a język, jakim książka została napisana, jest prosty i zrozumiały.
Do dziś wyrzucam sobie, że tak późno sięgnęłam po tą książkę. Kiedy tylko zadbana dziewczyna zapukała do drzwi obcych ludzi, wpraszając się na obiadek, byłam kupiona. To, kim ta dziewczyna się okazało, zaskoczyło mnie jeszcze bardziej. Choć nie jest to powieść moralizatorska, książka szybko przypomina, co w życiu jest ważne.
Musiałam przeczytać "Opium w rosole",ponieważ była to moja lektura szkolna. Przyznam, że początkowo zabierałam się za nią z ogromną niechęcią. Byłam przygotowana na kolejny nudny, ciągnący się jak flaki z olejem chłam. Na szczęście książka okazała się lekką, przyjemną powieścią. Co prawda niektóre fragmenty (te z "Genowefą" i Maćkiem w roli głównej) zdrowo działały mi na nerwy, ale dało się przeżyć. Z każdą następną stroną coraz bardziej chciałam wiedzieć, co będzie dalej. Już połowie książki spodziewałam się, jakie będzie zakończenie: "Genowefa" była córką Ewy, a Maciek zaczął chodzić z Kreską, ale niczego innego nie można było się spodziewać. Pomimo takich oczywistych oczywistości, książka przypadła mi do gustu. Lekki styl pisania i niebanalne poczucie humoru to mocne plusy tej pozycji. Idealnie nadaje się na lekturę szkolną, która nie zanudzi nas na śmierć.
Uwielbiam Kreskę. I Genowefę, która wprasza się na obiadki. Zresztą uwielbiam wszystkie jeżycjadowe pozycje M.Musierowicz.
Bardzo miła, lekka książka. Czyta się bardzo szybko ;)
Opium w rosole należy do jednej z najlepszych powieści autorki. Bohaterowie książki są zwykłymi ludzi, takimi jak my. Myślę, że dlatego książki Musierowicz są tak świetne, gdyż można utożsawiac się z jej bohaterami.
Dawno juz nie czytałam książek M. Musierowicz.Teraz wróciłam z koniczności wraz ze swoimi uczniami. I z przyjemnościa wróciłam. To naprawdę świetna lektura.
Inne książki autora
Chucherko
0
Kim jest Chucherko o fiołkowych oczach i na czym polega jego urok? Dlaczego znika w niewyjaśnionych okolicznościach i pojawia się w równie zagadkowy...
Szósta klepka
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Bohaterką jest Cesia Żakówna, mająca kompleksy na tle własnej urody (...). Trudno ich nie mieć, gdy ma się superatrakcyjną siostrę o romantycznym...
