Jestem gotowa
Paula Wieczorek

Szczęście, które pojawia się w życiu człowieka bywa chwilowe i niekiedy jest można powiedzieć krótkim wyjątkiem w paśmie nieszczęść. Niektórych ludzi los ciągle boleśnie doświadcza i nie ma możliwości znalezienia sensownego wytłumaczenia, choć osoby wierzące posługują się w tych przypadkach próbą, na którą wystawił ich Bóg, tylko dlaczego innym cały czas sprzyja szczęśliwa karta i nie mają takich wydarzeń? Tego się raczej nie dowiemy.

 
Zarys fabuły

 
W książce spotykamy Rozalię, która początkowo idzie w ślady rodziców alkoholików i imprezuje kiedy ma na to tylko ochotę nie patrząc na konsekwencje. Szczęśliwie niegdyś w dzieciństwie zyskała przyjaciółkę Michalinę, która postanowiła ją ratować załatwiając jej pracę na stanowisku kelnerki. Rozalia przyjęła pomoc i dodatkowo zaczęła rozwijać się jako fotograf. Pewnego dnia na jej drodze stanął przystojny Maksymilian, który był wybitnym muzykiem grającym na fortepianie. Ich relacja nabiera tempa, a po jakimś czasie dowiadują się, że zostaną rodzicami. Niestety wtedy właśnie okazuje się, że Rozalia jest chora na raka. W jaki sposób sytuacja ta odbije się na związku dwojga bohaterów? Co postanowi Rozalia i czy podejmie walkę o siebie i dziecko? Jakie wydarzenia jeszcze ich czekają? O tym w książce „Jestem gotowa” Pauli Wieczorek.

 
Problemy

Autorka poruszyła kilka istotnych tematów, które dotykają coraz więcej ludzi z naszego otoczenia. Pierwszym jest dość powszechnie znany alkoholizm wśród rodziców, który może prowadzić, jak było w tym przypadku do odtrącenia dziecka objawiającego się brakiem okazywania miłości i ogólnego zainteresowania. Często potomkowie popełniają te same błędy już w dorosłym życiu jako tzw. DDA i czasem w takich przypadkach mogą okazać się pomocni przyjaciele i to jest kolejne ważne zagadnienie. Niestety w obecnych czasach pełnych zazdrości i nienawiści coraz trudniej o prawdziwe przyjaźnie oparte na szczerości i wzajemnej pomocy w gorszych chwilach. Szczęśliwie Rozalia miała Michalinę, ale takie sytuacje są rzadkie i wiele ludzi nie ma na kogo liczyć i przez to ma większe problemy w radzeniu sobie z przeciwnościami losu. Kolejnym ważnym wątkiem jest miłość dwojga bohaterów z dwóch różnych światów, co pokazuje, że prawdziwe uczucie nie zwraca uwagi na pochodzenie, czy zasobność portfela, a na to jakim dany człowiek jest. Wreszcie najtrudniejsze, co może się przytrafić jest usłyszenie tragicznej diagnozy, jaką jest nowotwór złośliwy wraz z informacją o jednocześnie rozwijającym się nowym w życiu w ciele tej samej osoby. Takie sytuacje są bardzo stresujące i często podejmowane decyzje obciążone są dużym ryzykiem zgonu. Niewątpliwie wsparcie najbliższych w takim okresie może przynieść wiele dobrego i dołożyć sił do tej nierównej walki.

 
Szczegółowy opis

 
Pisząc zarys fabuły wolałbym nie wspominać o raku, ewentualnie dać znać ogólnikowo, że się coś złego wydarzy w życiu bohaterki zostawiając tym samym czytelnika w większym stopniu zainteresowania akcją. Niestety takie działanie nie miałoby sensu, gdyż potencjalny odbiorca mógłby wejść na stronę z książką, a po lekturze opisu znać już tę wstrząsającą wieść. Reasumując moim zdaniem wspomniany przeze mnie tekst powinien być mniej szczegółowy, gdyż w obecnym stanie zabiera część ewentualnej niepewności, która przełożyłaby się na większe zaciekawienie, aczkolwiek nie jest tak, że jest tego całkowicie pozbawiona, gdyż dalej bez przeczytania książki nie wiemy, jaki los spotka Rozalię i czy da radę stanąć do tej bolesnej walki.

 
Podsumowanie

 
Książkę czytało mi się z dużym zainteresowaniem, dzięki niegasnącym emocjom i lekkiej niepewności. W tym przypadku mamy do czynienia z romansem współczesnym w którym pojawia się kilka pikantniejszych scen, które w pewien sposób podkręcają tę historię. Uważam, iż dobór zawodów, czy też zainteresowań głównych bohaterów, czyli: muzyk, fotografka, projektantka mody (Michalina) są nadal niecodziennymi na rynku książkowym i jak najbardziej wprowadzają świeżość w takich historiach. Natomiast zakończenie tej pozycji to zbrodnia, jak można w takim kluczowym momencie zostać bez odpowiedzi, dlatego też wyczekuję z niecierpliwością kolejnej części. Okładka zdecydowanie pasuje do treści pozycji i dzięki swej kolorystyce wyróżniającej postacie oraz tytuł wpada w oczy potencjalnego odbiorcy. Gorąco polecam książkę wszystkim fanom romansów, które opierają się na życiowych problemach skłaniających do refleksji.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu AlterNatywne.

Jestem gotowa. Od samego początku lektury zastanawiałam się nad tytułem. Nie mogłam zrozumieć, do czego zmierza autorka, dokąd prowadzą losy bohaterki i na co jest gotowa. Ale w pewnym momencie zrozumiałam znaczenie tych słów. I chylę czoła przed zachowaniem Rozalii i jej gotowością do przyjęcia tego, co zafundował jej los …

Rozalia wychowywała się w patologicznej rodzinie, w której obecny był w nadmiarze alkohol. Rodzice nie zajmowali się córką, ciągle imprezowali. Dziewczyna nie miała dobrych wzorców do naśladowania. I jej życie zmierzało w złym kierunku, powoli się staczała naśladując rodziców. Nawet jej przyjaciółka, Michalina, nie mogła jej powstrzymać. Ale nieoczekiwanie pojawił się on – Maksymilian, dobrze zapowiadający się młody muzyk. Dzięki niemu dziewczyna się zmienia, zaczyna dbać o siebie i odnajduje szczęście. Dziwi się, że to właśnie na nią chłopak zwrócił uwagę, ale nie zawsze w życiu wszystko jest oczywiste i do przewidzenia. Młodzi są szczęśliwi i pełni radości, tym bardziej, że na świat ma wkrótce przyjść owoc ich cudnej miłości. Jednak ich radość zostaje stłumiona, gdy dociera do nich tragiczna wiadomość. Okazuje się, że dziewczyna jest chora na raka. I przyszła matka ma jeden cel, uratować życie małej istotki. Tylko to się liczy, aby dziecko urodziło się zdrowe. Jaki scenariusz przewidział dla nich Pan? Na jaką próbę zostaną wystawieni młodzi, pełni zapału i chęci życia, ludzie ? Czy Rozalia będzie na tyle silna, aby pokonać chorobę? Nie opuszczajcie jej, bądźcie z nią do końca …

Mogłabym zaryzykować stwierdzenie, że Jestem gotowa to dość przewidywalny romans, który nie powinien mieć miejsca. On - z dobrego domu, ona – dziewczyna z patologicznej rodziny. Dwa różne światy i inne cele do osiągnięcia w życiu. Jednak jest coś ponad nimi, co łączy niemożliwe i nierealne. To miłość. Piękna i czysta. Nieoczekiwana i nieskazitelna. Ona jest ponad wszystko i jej nie sposób ubrać z żadne ramy. Powieść w pewnej chwili nabiera innego znaczenia i reprezentuje ważne wartości. Walka z chorobą, ale i z samym sobą. Pokazuje, jaką moc ma przyszła matka, i jak walczy o życie nienarodzonego dziecka. Liczy się owoc miłości, nawet kosztem własnego życia. Bohaterka codziennie walczy z chorobą, chemia ją wykańcza i wycieńcza, ale ona się nie poddaje. Ma dla kogo żyć.

Przekonajcie się, ile kobieta może mieć w sobie mocy i energii, jak potrafi przeciwstawiać się chorobie i walczyć o przyszłość rodziny. Obraz smutny, ale napawający optymizmem, dający siłę i napęd do pokonywania wszelkich trudności. Warto brać przykład z postawy Rozalii, kobiety odważnej i niepokonanej.

Zasmuciła mnie autorka zakończeniem, wszystko wskazuje na ciąg dalszy historii. Ale ile mam czekać? Ja sobie dopowiadam zakończenie, i oczywiście jest ono z happy endem. Tylko nie znam zamysłów autorki. Czekam z niecierpliwością na dalsze przygody Rozalii i jej rodziny, proszę nie trzymać mnie długo w niepewności.

Polecam, powieść stawia przed nami wiele pytań, skłania do refleksji i głębszej zadumy nad życiem. I przede wszystkim uczy, jak się cieszyć z tego co mamy, jak celebrować każdą chwilę i każdy nowy dzień … Nie wiadomo, co los szykuje dla nas jutro …