Inne stany świadomości
Natalia Szymańczyk

Książka "Inne stany świadomości" jest debiutancką powieścią autorki, a wiecie już, że często sięgam po debiuty, więc tego też nie mogłam przegapić. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny, co sprawia, że książkę czyta się niezwykle szybko, ja od pierwszych stron zostałam wciągnięta do świata Amelii i nie odłożyłam książki póki nie poznałam zakończenia jej historii! Fabuła została w bardzo ciekawy, intrygujący sposób nakreślona, przemyślana i równie dobrze poprowadzona. Historia głównej bohaterki została przedstawiona w formie pamiętnika, co ogromnie mi się podobało, pozwoliło mi to lepiej poznać Amelię, dowiedzieć się co czuje, myśli, z czym się boryka, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć jej postępowanie oraz decyzję. Ta kobieta od początku zaskarbiła sobie moją sympatię - jest zabawna, pełna energii, nietuzinkowa uwielbiam takie damskie postaci! Wielokrotnie czytając bardzo sarkastyczne, pełne humoru przemyślenia głównej bohaterki uśmiech pojawiał się na mojej twarzy, zdarzyło mi się nawet kilka razy parsknąć śmiechem! "Inne stany świadomości" to nieszablonowa, humorystyczna opowieść o poszukiwaniu siebie, poruszkiwaniu szczęścia, życiu pełnią życia, która z pewnością skłania do głębszych przemyśleń nad własnym życiem i wyborami jakich dokonujemy każdego dnia! Miło spędziłam czas z tą książką i chętnie w przyszłości sięgnę po kolejne powieści autorki! Polecam!

Recenzja „Inne stany świadomości”

„Jak miło oderwać się od tych wszystkich męczących, nadpsutych duszyczek i znaleźć ukojenie intelektualne w ramionach Profesora.”

„Inne stany świadomości” to powieść wydana w 2023r. Jej autorką jest Natalia Szymańczyk. W wolnym czasie podróżuje i czyta. Od zawsze interesowała się słowem pisanym. Jest absolwentką Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW. Jej debiutancka powieść nosi tytuł „Inne stany świadomości”.

Amelia Tudor jest trzydziestoletnią kobietą która żyje samotnie. Praca w agencji PR i studia doktoranckie to jej główne zajęcia. W firmie zdarzają się dni w których jest więcej zabawy niż pracy, a na studiach dobrze się bawi, ponieważ kobieta uwielbia swojego profesora, to i tak przyjaciele Amelii nie dają jej zapomnieć o wolnym i odpoczynku. Dlatego pewnego dnia wyciągają ją na imprezę w której kobieta poznaje Teofila. Mężczyzna jest bezczelny i na zbyt pewny siebie, kocha używki i kobiety. Amelia wie, że nie jest on dla niej, ale mimo wszystko, ciekawie spędzany czas, sprawia że kobieta daje się ponieść nowej znajomości. Jak potoczy się ta relacja? I jaką tajemnicę skrywa Teofil?

Co mogę napisać od siebie? Jak zaczęłam czytać „Inne stany świadomości” byłam zachwycona, książka napisana jest w formie pamiętnika, co mi się bardzo podobało, pokochałam też przyjaciela Amelii, myślę, że to on rozjaśnił mi tą książkę, niestety moje pozytywne nastawienie szybko się zmieniło. Bohaterka przedstawiona jest jako mądra oczytana kobieta, a moim zdaniem podejmuje bardzo głupie decyzje, przez co ciężko było mi ją polubić, a niestety bez minimalnej sympatii do bohatera ciężko mi przeżywać ich emocje. Po za tym czytając książkę przez większość czasu, nie wiedziałam do czego opowieść zmierza. Nie czułam żeby miała ona jakiś punkt kulminacyjny historii. Przez co, ciężko mi było zatęsknić do tej powieści po odłożeniu książki, czy nawet relaksować się gdy już ją czytałam.

Amelia mieszka w Warszawie, jest młodą zaradną dziewczyną. Pracuje w agencji PR, gdzie nie może dogadać się z szefem. Jest również doktorantką u znanego Profesora. Jednak jej życie zmienia się w momencie gdy poznaje Teofila. Miłośnika kobiet, używek i drogich samochodów. Wspólny wypad do Francji sprawia, że Amelia chce zmian. Ma dość pracy, która ją wykańcza dlatego rzuca etat. Na bezrobociu czuje się wreszcie wolna i spędza lato we Francji u kuzynów Teofila. Tam wychodzi ze swojej strefy komfortu i przełamuje kolejne bariery. Niespodziewanie dostaje od życia szansę na coś ciekawego. Dodatkowo lepiej poznaje swojego chłopaka. Nie stroni od eksperymentów z używkami. 

Muszę przyznać, że na początku ciężko było mi się wgryźć w tę powieść, jest ona pisana jako pamiętnik. Dlatego początkowo trochę się zniechęciłam, bo czytałam sporo przemyśleń bohaterki, jakieś luźne myśli. Zastanawiałam się czy będzie coś ciekawego. Całe szczęście akcja się rozkręca. Coś zaczyna się dziać w życiu dziewczyny. I miejscami książka mnie pochłaniała, miejscami nudziła. Ale mimo wszystko dobrze się ją czytało. Autorka ma poczucie humoru i lekkie pióro co jest na duży plus. Kolejny plus to taki, że razem z bohaterami przenosimy się do słonecznej Francji, a ja uwielbiam takie klimaty. Postępowania głównej bohaterki możemy różnie interpretować.  Nie wszystko mi się podobało, ale podziwiam za odwagę . Wywróciła swoje życie do góry nogami. 

Książka inna, trochę dziwna, ale warta przeczytania:)

🦋🦋🦋

Jak, zupełnie niespodziewanie, kilka pozornie niepasujących do siebie elementów złoży się w całkiem sensowną całość, a na koniec będzie można powiedzieć z ulgą: no i kto by pomyślał?

„Inne stany świadomości” to powieść autorstwa Natalii Szymańczyk.

🦋Jest to pozycja lekka i nieskomplikowana jednak świetnie ukazuje, iż życie wcale już takie proste nie jest.

🦋Stąd też tempo akcja naprzemiennie przyspiesza i zwalania. 

🦋Losy bohaterki, która z jednej strony prowadzi dość imprezowe życie, a z drugiej strony rozwija, się zawodowo okazały się niespodziewanie interesujące.

🦋Ogólnie sama historia niesie kilka fajnych przesłań i prawd.

🦋Niestety, jeśli chodzi, o narracje tej książki to zupełnie nie przypadła mi do gustu. Była bardzo nietypowa, przez co ciężko było mi się wczuć w charakterystykę bohaterów.

🦋Nie mogłam w pełni ich zrozumieć. Nie przemawiali do mnie, a to powodowało, że choć dobrze czytało, się tę lekturę to nie mogłam się z niej cieszyć tak na sto procent.

🦋Myślę jednak, że to jest bardzo subiektywne odczucie i w ogólnie nie zmienia to faktu, iż sama książka była zabawna, szczera i przyjemna w odbiorze.

Jeśli o mnie chodzi, zachęcam do czytania i wyrażenia własnej opinii😉🥰.

Każdy z nas potrzebuje ucieczki od codzienności, chwilowej odskoczni dzięki której zwyczajnie nie zwariujemy. Często przytłoczeni rzeczywistością tracimy radość z życia popadając w coraz głębsze przygnębienie.

Amelia żyje w ciągłym pędzie dzieląc czas między pracę w agencji PR oraz studia doktoranckie. W wolnym czasie pozwala dojść do głosu innej stronie osobowości, która bez zbędnych hamulców bawi się i nie stroni od używek. Szalone imprezy z przyjaciółmi choć na chwilę zagłuszają coraz głośniejsze uczucie samotności i pustki. Na jednym z takich przyjęć poznaje Teofila. Chociaż oboje wydają się być z innych światów, łączy ich wzajemna fascynacja i chęć poznania czegoś nowego.

"Ciekawe jak chcąc przypodobać się drugiej osobie, która jest aktualnie na naszym celowniku, przyjmujemy trochę jej barwy. Zapominamy o tym kim jesteśmy na rzecz upodobnienia się do niej."

Niespodziewana znajomość wywraca świat dziewczyny do góry nogami.

Debiutancka książka Natalii Szymańczyk napisana w formie dziennika to interesująca podróż w poszukiwaniu własnej drogi życiowej. Okraszona ironicznym humorem i całą paletą życiowych cytatów. Barwni bohaterowie, obok których nie można przejść obojętnie i dialogi które nie raz wywołają szeroki uśmiech. Chociaż nie popieram wszystkich wyborów Amelii zaimponowała mi swoją ambicją i inteligencją, a także odwagą w dążeniu do realizacji marzeń.

Czyta się błyskawicznie i z wielką ciekawością.

Polecam.

To moje pierwsze spotkanie z książką napisaną w formie dziennika. Jakoś nigdy wcześniej nie miałam okazji do sięgnięcia po tego typu narrację. Byłam więc bardzo ciekawa czy taki styl w ogóle przypadnie mi do gustu.

Amelia jest pracownicą firmy zajmującej się PR. Choć praca zapewnia kobiecie odpowiednie zarobki, to szef, z którym ciężko jest wytrzymać, nie jest spełnieniem jej marzeń. Odskocznią od tego nudnego choć niezbędnego elementu życia, jest ambitny cel - chęć uzyskania doktoratu. Pod okiem mentora, znanego Profesora. Życie Warszawy pełne blichtru i przepychu, bankietów pokazów mody urozmaica jej wolny czas. Na Garden party organizowanym, przez jej przyjaciółkę, Amelia poznaje przystojnego, nieco ekscentrycznego Teofila. Ta nowa znajomość pokaże różne oblicza ich obojga oraz całkiem nowe spojrzenie na życie.

Sami bohaterowie są ciekawie wykreowani. Są bardzo różnorodni, jednak łączy ich wspólna cecha: pragnienie istnienia bez żadnych barier, granic, w zgodzie z własnymi pragnieniami i marzeniami. Mają swoją przeszłość, życie ukształtowało ich na swój sposób - nie są idealni, lecz świadomi swoich wad i otwarci na zmianę. Autorka w ciekawy sposób pokazuje spojrzenie głównej bohaterki na jej otoczenie. Rzeczywistość zakrapianą używkami, chęcą poznania innego oblicza świata. 

Jak wspominałam na początku, nie byłam przekonana do formy dziennika, którą jest ta książka. Początek nieco mi się dłużył, jednak z czasem fabuła nabiera prędkości. Całość oceniam na duży plus. Przemyślenia głównej bohaterki, jej zabawne porównania oraz spora dawka humoru sytuacyjnego, wplecione w dialogi cytaty były naprawdę intrygujące i dodawały niepowtarzalności tej pozycji. Książkę czytało mi się bardzo szybko. Pokazuje ona zupełnie inne spojrzenie na otaczający nas świat. Otwarcie się na nowe doznania. Może wszechobecność alkoholu i wszelkiej maści używek nie przekonała mnie za bardzo i trochę raziła to jednak idealnie wkomponowała się kreację bohaterów i ich styl życia.Ciekawe zostało zaprezentowane pokolenie Milenialsów. Pragnienie istnienia bez żadnych barier granic, w zgodzie z własnymi pragnieniami i marzeniami. Dobra zabawa miesza się w nich z chęcią zmiany na lepsze. Zachęcam Was do sięgnięcia po tę pozycję i posmakowania tytułowych " Innych stanów świadomości"

"Nie przekraczam żadnych granic. Ja tylko, jakby to powiedzieć - zawahałam się i nagle mnie olśniło - odkrywam inne stany świadomości..."

Główna bohaterka przypomina mi postać tytułową z spektaklu teatralnego ,,Jeckyll & Hyde", a dlaczego? Amelia wydaje się prowadzić podwójne życie, z jednej strony poważna pracownica PR i przyszła Doktorantka, a z drugiej strony kobieta zwyczajnie poszukująca siebie. Poszukując własnej drogi mierzy się z różnymi rozterkami, a także, niestety z resztą eksperymentuje z narkotykami.

Przekraczając granice podświadomie chce zwrócić na siebie uwagę i woła o pomoc.
Amelia jest młodą kobietą, która swoje życie dzieli na pracę w agencji PR oraz studia doktoranckie. W jej życiu nie brakuje barwnych postaci i szalonych nocy lecz pozostawiona sama we własnych czterech ścianach czuję się samotna...

Może właśnie dlatego poddaje się urokowi Teofila, którego poznaje na jednej z imprez. Chłopak jest arogancki, lubi używki i kobiety. I choć Amelia wie, że nie jest to partner dla niej to postanawia wyruszyć z nim w przygodę.

Powiem szczerze, że lubię sięgać po powieści debiutanckie. Mam okazję odkryć nowego autora, inny sposób tworzenia postaci czy kreowania ich przygód. Tym razem napotkałam historię o odnalezieniu siebie, marzeniach i miłości.
Powieść ta wciągnęła od pierwszych stron i nie puściła aż do ostatniego słowa. Jest także pisana w ciekawym, rzadko spotykanym sposobie - przez pamiętnik, co pozwala nam bardziej przeniknąć do umysłu barwnej postaci, którą jest Amelia.
Polecam przeczytać ?

Główną bohaterką jest Amelia, singielka chwilę przed trzydziestką. Swoje życie dzieli między pracę w agencji PR, pisanie doktoratu u znanego Profesora i weekendowe imprezy. Na jednej z nich poznaje Teofila. Jak to spotkanie wpłynie na życie Amelii? Czy kobieta odważy się na zmiany? Przekonajcie się sami...
Książka napisana jest w formie dziennika, w którym Amelia dzieli się swoimi przeżyciami i spostrzeżeniami na temat współczesnego świata. Spodobał mi się taki sposób przedstawienia historii, lubię sarkastyczny humor - a tu go nie brakuje. To taka słodko-gorzka opowieść o kobiecie, która niby czerpie z życia pełnymi garściami, ale jednak gdzieś tam poszukuje swojej ścieżki i kogoś do towarzystwa. A przy tym pełna trafnych spostrzeżeń wobec pokolenia obecnych trzydziestolatków.
Nie polubiłam się z głównymi bohaterami, ale nie przeszkodziło mi to czytać książki z przyjemnością. Podoba mi się styl Autorki I czekam na kolejne historie.

"Nie przekraczam żadnych granic. Ja tylko, (...) odkrywam inne stany świadomości. Tak, inne stany świadomości."

Amelia jest trzydziestoletnia kobietą pracująca w agencji PR. Dziewczyna nie lubi swojej pracy ale daje jej ona dobre pieniądze. O Amelii można powiedzieć jedno ma dwie twarze. Jedna to ta szalona która uwielbia się dobrze zabawić, a druga to uważna studentka lubiąca refleksyjne dyskusje ze swoim profesorem.

Pewnego dnia kobieta poznaje Teofila. Chodź wie że to nie jest mężczyzna z którym może ułożyć sobie przyszłość górę nad rozumem bierze pierwsza imprezowa twarz dziewczyny. I w ten oto sposób Amelia rzuca pracę i wyjeżdża do Francji, gdzie czuję że jest wolna u boku lubującego się w używkach, szybkich autach i rozwiązłych kobietach mężczyzny.

Jak myślicie czy Amelia będzie szczęśliwa, w miejscu jakim się znalazła?

Która twarz dziewczyny wygra? 

"Jest coś niesamowicie atrakcyjnego w celebrowaniu czasu wolnego od pracy w powszedni dzień, kiedy wszyscy inni pracują." 

Powiem Wam że lubię sięgać po debiuty. 

Czasem można znaleźć całkiem coś innego niż dotychczas się czytało. 

A ta książka jest inna. Napisana w formie pamiętnika wciąga czytelnika w świat humoru i ciętych ripost. Chodź momentami książka mi się ciągnęła to cały czas chciałam wiedzieć co będzie dalej. Może to dzięki temu że autorka ma lekki i fajny styl pisania, a bohaterowie są fajnie wykreowani i nie sposób ich nie polubić. 

Autorka w książkę włożyła też przesłanie o znalezieniu samego siebie a może przyjaźni i miłości.