Hera moja miłość
Anna Onichimowska

Myślę, że każdy nastolatek powinien to przeczytać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Poruszajaca opowiesc o rodzinie, w ktorej zabraklo porozumienia i bliskosci. Pokazano tam tez problem narkomanii. Ludzie w momentach kryzysowych potrzebuja wsparcia bliskich tego jednak nie doswiadczyl od wlasnych rodxicow glowny bohater Jacek.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Rodzina Niwickich wiedzie piękne i dostatnie życie. Mają wszystko: piękny dom, idealny ogród, dwa drogie samochody i dwóch synów. No właśnie. Czy można osoby wymienić razem z rzeczami? Czy miłość jest materialna? Grażyna - matka chłopców wychowywała się w skrajnej biedzie. Gdy osiągnęła pełnoletność, obiecała sobie, że nie pozwoli żyć swoim dzieciom w takich warunkach. Dotrzymała obietnicy, jednak po drodze zapomniała, że istnieje takie coś jak poczucie bezpieczeństwo, bliskości drugiej osoby, a przede wszystkim uczucie, uczucie zwane miłością. Nawet nie zdawała sobie sprawy do czego może doprowadzić takie zachowanie. A jej mąż? Głowa rodziny? Oczywiście jest dobrze wykształcony, pracuje na wysokim stanowisku, ma pieniądze. Czego chcieć więcej? Przecież to nieważne, że codziennie pije, że wraca z ważnych wyjazdów służbowych w bardzo złym stanie. Liczą się pozory... Nic więcej. Może właśnie takie zachowanie spowodowało, że ich starszy syn zaczął brać narkotyki, co przyniosło tragiczne skutki dla całej rodziny. 

 

Książkę wypożyczyłam z biblioteki. Poprosiłam bibliotekarkę o polecenie czegoś naprawdę dobrego. Miałam nadzieję, że poleci mi coś sławnego, co mi umknęło, coś co zmieniło jej życie. Wtedy spytała się mnie o wiek. Nie lubię jak ktoś dopasowuje książki do mojego wieku. Uważam się za dość dojrzałą osobę. Może nie jestem dorosła i brakuje mi doświadczenia, ale staram się rozumieć otaczający nas świat i przede wszystkim ludzi. Dla mnie nie ma znaczenia, czy to książka dla dorosłych, czy dla dzieci. Obie niosą przesłania, które przybliżają mnie do odkrycia świata. Dlatego byłam trochę zła, że od razu ocenia po wieku. Nie tego potrzebuję. Jednak książka dała mi porządną lekcję, którą długo będę pamiętać. 

 

Narkotyki stały się ostatnio dość powszechnym tematem. Coraz łatwiej jest je zdobyć, jest ich coraz więcej na rynku i niestety coraz więcej ludzi je bierze, przede wszystkich tych młodych. To jest przerażające zjawisko. Wszyscy znamy te historie. Na początku jest naprawdę fajnie, wręcz fantastycznie. A później? Piekło. W tej książce jet potwierdzona ta teza, ale trochę z innej perspektywy. To jest naprawdę duży plus tej powieści, bo to nie jest utarta historia, którą dorośli karmią młodzież na każdym spotkaniu o narkotykach. Zaczyna się inaczej i inaczej się kończy. Największym szokiem jest fakt, że to wielkie zło, które ma się zdarzyć, nie dzieje się na końcu książki, tylko w połowie. Naprawdę jest to szokujące. Wielkie brawa dla autorki. Właśnie to wywołuje tak wielkie wrażenie. Miałam w pewnym momencie zamiar odłożyć książkę, bo nie dawałam rady emocjonalnie, ale nie mogłam. Czułam się zobowiązana do przeczytania tej powieści. Dla tych ludzi... To im byłam to winna. Nie sobie, nie autorce, tylko im. 

 

Niesamowicie zżyłam się z głównym bohaterem - Jackiem. Nie mogłam go zrozumieć, ale bardzo chciałam. Dopiero gdy przeczytałam to opowiadanie zrozumiałam, że nie mogłam wiedzieć, dlaczego to robi. On sam tego nie wiedział. Na tym polegał problem - brak zrozumienia. Książka na początku była "pod linijkę". Wszystko idealnie musiało do siebie pasować. Później zaczął się chaos. Czasami on mnie po prostu przerażał, nie byłam w stanie go uporządkować. To nie był błąd autorki, tylko jej zamysł. Mogliśmy się poczuć jak Jacek - cały czas w chaosie własnego życia.

 

Książka nie była doskonała. Zawierała wiele błędów. Nie były one drastyczne, ale jednak były. Nie będę tutaj ich opisywać, bo nie o to chodzi. Uważam, że tę książkę powinien przeczytać KAŻDY. Nie jestem nastolatką, którą ciągnie do narkotyków, alkoholu, czy papierosów, lecz muszę przyznać, że ostrzeżenie zawarte w tej historii spełniło swoją funkcję. Tym bardziej że jest ono oparte na prawdziwych faktach. Tak, to wszystko się wydarzyło. Dorośli zapewne powiedzą, że nie dla nich takie opowiadania. Mylą się. Mają dzieci, mężów, żony, siostry. To nie jest tylko i wyłącznie historia o narkotykach. To historia o życiu i naszych problemów. Ja nie polecam tej książki. Uważam, że to oczywiste, że trzeba ją przeczytać.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Smutna książka. Najbardziej wzruszył mnie moment w którym umiera młodszy z chłopców. Problemy świata przedstawionego w książce są tak realne, że czytelnikowi wydaje się, że sam uczestniczy w zdarzeniach. W przykrej rzeczywistości narkomanów.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna, ale nietypowa książka o narkomanii. Główny bohater, Jacek, któremu teoretycznie niczego nie brakuje, wraz z dziewczyną sięga po narkotyki. Książka opisuje całą rodzinę Jacka, pozornie idealną. Jednak pozory mylą - dla matki Jacka liczy się głównie kariera, jego ojciec wciąż wyjeżdża w delegacje a do tego ma problemy z alkoholem. Cała sytuacja diametralnie zmienia się, gdy mały Michał (brat Jacka) sięga po skręta...: Bohaterem książki jest siedemnastoletni chłopiec o imieniu Jacek. Ma z pozoru normalna rodzinę,ojca,matkę i młodszego brata ale o tym potem. Bohatera poznajemy gdy jest na skraju załamania nerwowego.Ma problemy z dziewczyną , i to dosyć duże.Właśnie wtedy jego najlepszą " przyjaciółką "staje się marihuana, jego rodzice nie zauważają w jego zachowaniu nic dziwnego,w ogóle się nim nie zajmują i nie mają dla niego czasu.Wszystko się jeszcze bardziej sypie gdy chłopiec zamiast imprezy u kumpla wybiera samotny wieczór w kinie. To wtedy Jacek traci Dankę na zawsze.Pewnego dnia Michał,młodszy brat Jacka zakrada się do jego pokoju i kradnie mu skręta.W wyniku halucynacji iż jest żyrafom, powiesił się. Ojciec Jacka coraz częściej pije, a chłopiec na dyskotece poznał Kometę dla której miłością jest Hera. Bohater również się wciąga i zaczyna ćpać oraz poznaje siostrę Komety, która zdradza mu dlaczego zaczęła brać . "Powinnaś mieć na imię Hera, nie żadna Kometa. Hera, moja siostra. Hera, moja miłość..." Anna Onichimowska wprowadza nas w świat narkotyków z całkowicie innej strony niż inne książki o tej tematyce. Autorka pokazuje, dlaczego niektórzy sięgają po narkotyki i co jest tego powodem. W tym przypadku wina spoczywa na rodzinie, ponieważ rodzice nie zajmowali się dziećmi, a w dodatku ojciec co chwilę sięgał po alkohol. To przez to Jacek sięgnął po herę. ,,Wszyscy kiedyś umrzemy. Tylko jedni wcześniej, drudzy później. Chodzi o to, żeby to odwlec. Jak najdalej..." Książka jest podzielona na dwie części. Jedna jest gdy Michał jeszcze żyje, a natomiast druga o coraz większym rozpadzie rodziny. Jest to najlepsza książka jaka czytałem w takiej tematyce. Skłoniła mnie co nie co do refleksji. Myślałem ze autorka nie sprosta takiemu zadaniu jakim jest napisanie dzieła w kategorii narkotykowej, zwłaszcza ze sama nic z nimi wspólnego nie miała . Najsmutniejsze jest to ze jest to prawdziwa historia. W pełni POLECAM.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka Anny Onichimowskiej pt. "Hera moja miłość" opowiada o chłopcu(Jacku), który ma wiele problemów. Książka podzielona jest na 2 części a każda z części podzielona jest na jakby podrozdziały noszące tytuły które w skrócie opisują wątek danego opowiadania. Pierwsza część opowiada o rodzinie :matce-Grażynie, ojcu-Kamilu i ich dwóch synach, starszym-Jacku oraz młodszym Michale. Domem zajmuje się gosposia-Ukrainka Natasza. Z zewnątrz wydawało by się że jest to idealna rodzina lecz to tylko pozory. Grażyna uważa że ma szczęście że ma samych synów (siostra Grażyny ma problem z nastoletnią córką u której znalazła tabletki antykoncepcyjne) dlatego nie przewiduje żadnych problemów z dziećmi i poświęca się pracy. Kamil jest wciąż w pracy albo w delegacji, a jeśli w domu - to z drinkiem pozwalającym na odstresowanie i "chwilowe" zapomnienie. Jacek jest można powiedzieć głównym bohaterem. Jest to młody chłopak borykający się z codziennymi problemami, o których rodzice nie mają bo właściwie nie chcą mieć pojęcia. Zwyczajny, młody nieśmiały chłopak z pasją fotografowania, kocha swego małego braciszka, czasem przypali jakąś trawkę ze swoją dziewczyną Danką. Michał to uczeń pierwszej klasy zapatrzony w brata który go bardzo kocha. Często spędza czas u kolegi z sąsiedztwa (swojego rówieśnika). Natasza bardzo bystra kobieta (na ukrainie pracowała jako nauczycielka, do polski przyjechała zarobić na mieszkanie) jako jedna z pierwszych zauważa że coś się dzieje z Jackiem niedobrego ale podczas zatrudniania miała wyraźnie powiedziane że ma się nie wtrącać w wychowanie dzieci. W życiu Jacka wszystko jest w porządku dopóki chłopiec zamiast imprezy u kumpla wybiera samotny wieczór w kinie. To wtedy Jacek traci Dankę na zawsze. Nagle wszystko lega w gruzach. Pewnego dnia Michał wchodzi do pokoju brata i kradnie jednego skręta, co niestety kończy się dla niego śmiercią(mając omamy wzrokowe widzi żyrafy spotkane w zoo i też chce mieć długą szyję aż w końcu wiesza się na strychu kolegi).Natomiast Jacek według rodziców ponosi całą winę za śmierć młodszego brata. Ojciec Jacka coraz częściej pije, a chłopiec poznaje Kometę, dla której miłością jest hera. Wkrótce Jacek również zaczyna ćpać oraz poznaje siostrę Komety(Dorotę), która zdradza mu dlaczego jej siostra Ala zaczęła brać. Jacek postanawia pomóc dziewczyną w ich kłopotach i rozmawia z matką która nie potrafi go zrozumieć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tą książkę można opisać jednym słowem: wstrząsająca. Jak niewiele trzeba w życiu by wszystko pogrzebać Ogromnym plusem dla tej książki jest to że przedstawia nie tylko narkomana ale i otaczające go środowisko. Relacje

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka bez wątpienia poruszająca. Napisana lekkim językiem, ale o bardzo ciekawej treści. Wystarczy jedna chwila, jedno zapomnienie, by doszło do tragedii. Nie jest to zwykła pozycja związana z tematem narkotyków. Zdecydowanie coś więcej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niesamowita książka. Polecam ..;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo wzruszyła mnie ta historia. Zapłakana nie mogłam się oderwać. Książka zmusza do refleksji.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Super książka dla każdego nastolatka.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo smutna opowieść, dobrze napisana, historie z perspektywy bohaterów przedstawione bardzo realistycznie

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Fajna książka dla nastolatków 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)