Harem Sulejmana
Colin Falconer

Odkąd Europa niemal oszalała na punkcie tureckich seriali, zaczęły się również kolejno ukazywać książki, których bohaterami były osmańscy sułtanowie oraz ich nałożnice. Jedną z takich opowieści jest "Harem Sulejmana" Colina Falconera, która swoją premierę miała już wiele lat temu w Europie. Na Polskę przyszedł czas dopiero teraz. Postanowiłam więc po nią sięgnąć kilka miesięcy temu, a teraz chciałabym podzielić się z wami moimi refleksjami na jej temat. Oto co sądzę o publikacji.

Fabuła, mimo że w pewnym stopniu odbiega od tej serialowej, osadzona została na terenie Imperium Osmańskiego, ale trzon tej historii został zachowany.

XVI wiek – obecnie panujący sułtan Sulejman żyje sobie spokojnie u boku swojej kobiety. Jego życie wypełniają kolejne wojny, miłość do syna Mustafy i jego matki, aż tu nagle ten czas ciszy przerywa pojawiająca się haremie rudowłosa niewolnica, która nie chce żyć jak inne nałożnice i czekać na wezwanie do alkowy. Hürrem została zmuszona do zamieszkania w haremie padyszacha. Za wszelką cenę stara się więc zwrócić na siebie uwagę. Jak można się było domyśleć, wkrótce jej los się zmienia, a wszystko to za sprawą jednej nocy spędzonej w najważniejszej alkowie Pałacu Topkapy. W tym momencie zaczyna się również szybka i trzymająca w napięciu akcja. Na kartach powieści autor odkrywa przed czytelnikiem koleje losu nałożnicy, która bardzo szybko staje się najpotężniejszą kobietą w całym Imperium.  

Książka pełna jest szczegółowych opisów życia w haremie, obyczajów w nim panujących, namiętności przesyconej rządzą zemsty. Wszystko to jednak poraża swym realizmem i  sugestywnością. Autor zagląda w sposób dosłowny w każdy zakątek ludzkiej duszy oraz ciała, kiedy przedstawia najintymniejsze szczegóły z życia dziewczyn, co czasem bywa nieco bulwersujące, ale dodaje wiarygodności.

Falconer zabiera czytelnika do przeszłości, w której nie brakuje intryg, walki o władzę i miłość. Odziera Roksolanę z wszelkich oznak kobiecej delikatności, czym może zrazić czytelnika znającego serial do bohaterki. Potrafi ona bowiem zrobić wszystko, aby tylko osiągnąć cel i nie cofa się przy tym przed niczym – nawet zbrodnią. Jej okrucieństwo przybiera najrozmaitsze formy. Tutaj w jeszcze bardziej otwartej formie pokazany został świat, gdzie, mimo wszystko, prym wiodą kobiety, a szczególnie jedna z nich – Hürrem, która za wszelką cenę pragnie zdobyć względy swojego pana oraz odebrać go jego pierwszej żonie – Guldahar – jak dotąd jedynej miłości najpotężniejszego władcy świata. Kiedy jej się to udaje, zaczyna z jeszcze bardziej zdwojoną siłą walczyć o pozycję najważniejszej kobiety u boku Sulejmana.

Kierując się jedynie własnym dobrem, na każdym kroku używa swojej ponadprzeciętnej inteligencji, aby wzbudzić w padyszachu uczucie, zawładnąć jego umysłem, co w końcu jej się udaje. Wkrótce staje się też doradcą w sprawach państwowych, w świecie zdominowanym przez mężczyzn było niegdyś rzadkością. Kobieta zachwyca bystrością umysłu, przebiegłością, odwagą oraz – momentami – niesfornością. Jest w niej jednak coś przerażającego, co każe nam przestać jej ufać, gdyż przy bliższym poznaniu okazuje się, że ta kobieta potrafi siać śmierć.

Jest też, mimo wszystko, postacią wielobarwną, niebanalną i pełną determinacji. Nikogo chyba nie powinna dziwić jej zdeterminowana postawa, ponieważ wróg czyha za rogiem, a ona musi zachować czujność, w przeciwnym razie stanie się czyjąś ofiarą. Tego właśnie za wszelką cenę pragnie uniknąć.

Autor doskonale ukazał świat kontrastów, jakim w owych czasach było Imperium Osmańskie. Pod pozorem pięknych słów, okazałych strojów, zwiewnych tkanin czy wspaniałych wnętrz kryło się zło, zbrodnia oraz trucizna. Tutaj nikomu nie można było ufać, a jedyną zasadą, jakiej surowo przestrzegano, było milczenie.

Dynamiczna akcja ukazuje dość realistycznie losy bohaterów i jeśli wydawało się komuś, że serial był okrutny, to, niestety, będzie rozczarowany. "Harem Sulejmana" to zdecydowanie książka, przy której nie można się nudzić. Tutaj fikcja przeplata się z historią, nadając postaciom wyrazistości. Nie przeszkadza nawet różnorodność tematów, gdyż losy wszystkich bohaterów cały czas ze sobą się splatają.

Fabuła wyjaśnia czytelnikowi wiele zawiłych kwestii dotyczących alkowy, życia w haremie pełnym kobiet, nauki w szkole przypałacowej. W dość barwny i przystępny sposób została ukazana historia, tradycje oraz kultura, co w niczym nie przypomina długiego, męczącego wykładu. Jest wręcz doskonałą lekcją o dziejach okraszonych niezwykłymi, pełnymi detali opisami. Od czasu do czasu czytelnik ma okazję poznać zwroty czy wyrażenia tureckie, które autor dokładnie wyjaśnia.

Książka jest więc nie lada gratką dla tych, co kochają dobrą literaturę, historię, kulturę Orientu, dworskie intrygi oraz miłość. Dla niektórych może to być też baśń, w której obierają piękne kreacje i otaczają się służącymi. Jednak, czy chciałybyście żyć w tej pełnej zł „złotej klatce”? Chyba nie. Mimo to owa odmienność oraz klimat odległych czasów bardzo przyciąga i oto chyba chodziło autorowi. To właśnie sprawia, że od historii pięknej Hürrem nie można się oderwać aż do ostatniej strony, a twórcy filmowi chętnie do niej wracają.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Harem Sulejmana to jakby streszczenie serialu Wspaniałe Stulecie, dodajmy, bardzo dobrze napisane streszczenie. Po śmierci ojca Sulejman zostaje sułtanem. Mając w pamięci zachowanie swojego ojca, który wymordował prawie całą rodzinę, aby nikt nie chciał pozbawić go władzy, nowy sułtan ma tylko jedną faworytę i jednego syna, aby w przyszłości nie powtórzyła się podobna rzeź. Ale z takiej sytuacji nie jest zadowolona jego matka, która pragnie licznych wnuków, ani liczne niewolnice znajdujące się w haremie. Jedna z nich, Hurrem, robi wszystko, co może, aby rozkochać w sobie sułtana i zająć jego serce i myśli na zawsze. Zostaje jego faworytą, rodzi mu synów, ale to jej nie wystarcza, pragnie wpływać na losy imperium osmańskiego. Prowadzi więc liczne intrygi, aby Sulejman pozbył się wszystkich bliskich mu osób, oprócz niej. A przed samą śmiercią oznajmia mu, że zawsze go nienawidziła i zrobiła co mogła, aby doprowadzić go do upadku. Skłamała także, iż Bajazyd nie jest jego synem, tak więc Sulejman go znienawidził i zapragnął, aby to Selim, pijak i tchórz, a oprócz tego nie jego dziecko, przejął po nim władzę.                                                                                                                                                        Książka bardzo mi się podobała, jest dobrze napisana i czyta się ją szybko. Jedyne, co jej można zarzucić, to duże przeskoki w czasie w niektórych miejscach i pominięcie losów niektórych dzieci Sulejmana i Hurrem, bo o Mehmecie napisano tylko, że się urodził i zginął, a o Mihrimah, że została żoną Rustema.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Akcja toczy się wStambule w haremie Osmańskiego władcy Sulejmana. Hürrem rudowłosa niewolnica z kresów Rzeczypospolitej postanowiła obudzić samego diabła, by zdobyć Sulejmana-mężczyznę, który mógł miecc wszystkie kobiety świata. Omotała władce, aby domonać zemsty. Snuła pajęczynę intrygi by stać się najpotężniejszą kobietą imperium. Dla niej sułtan zmienił odwiczną tradycję i poją ją za żonę, a ona doprowadziła do tego że został samotny, bez najlepszego przyjaciela, ibez synów. Wplecione są też losy Juli weneckiej piękności i zakochanego w niej Maura Abbasa. Ratuje on ją z heremu sulejmana i od śmierci w Bosworze mimo że jej ojciec uczynił z niej eunucha. Złota epoka Imperium osmańskiego dobiega końca

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie oglądałm ani jednego odcinka popularnego ostatnio serialu Wspaniałe stulecie, dlatego zupełnie nie wiedziałam, czego spodziewać się po powieści o jego bohaterach i niestety nie mogę się akurat do tej zapowiedzi odnieśc. Powiem tyle zawsze byłam ciekawa jak wyglądało zycie w haremie. Dzięki tej powieści było to mozliwe. Dzięki autorowi przenosimy się do haremu sułtana, poznajemy jego zwyczje, obyczaje oraz kobiety go zamieszkujące. Z dużym zainteresowaniem poznawałam reguły rządzące tym dziwnym i tak odległym, nie tylko czasowo dla nas światem. Główna bohaterka Hurrem, pochodząca z Rusi, szybko przyzwyczaja się do luksusów, czekających na nią w haremie. Codzienna kąpiel i dbani eo ciało są dla niej nowością i dużą odmianą w porównaniu z poprzednim życiem. Jednak piękny wygląd i wieczne czekanie na władcę to nie jest szczyt jej marzeń, postanawia stać się najważniejszą z jego nałożnic i dać mu dziedzica. Przebiegła i podstępna, dąży do celu za wszelką cenę. Nie cofnie się przed niczym. Oczarowany sułtan Sulejman pozostaje pod nieodpartym urokiem rudej kusicielki, która poza cielesnymi przyjemnościami pomaga podejmować mu skuteczne decyzje polityczne, przygotowywac plany podbojów i roszad personalnych. Szybka akcja, dużo intryg, zakulisowych rozgrywek i knowań niewiele ma wspólnego z przyzwoitością. Pokazuje raczej, ze warto szanować swojego wroga, bo nie wiadomo skąd można spodziewać się ciosu. Barwne i charyzmantyczne postacie na tle egzotycznego miasta, harem widziany z wielu perspektyw, polityczne posunięcia, historyczne decyzje, podsumowując krótko nie można się nudzić. Książka tak inna niż typowa poieść kobieca, oferująca trochę więcej niż posmoplity, mimo, iż zmysłowy romans. Skłania jednak do przemyślenia, ze dobrze, ze te czasy mamy już za sobą i kobietom trochę jednak łatwiej jest realizować swoje marzenia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pewnie zauważyliście, że ostatnio coraz częściej czytam książki inne niż thrillery czy kryminały. Ta pozycja była raczej dla rozrywki i chyba w życiu nie przypuszczałam, że tak mnie wciągnie i zachwyci. Zainteresowanie pojawiło się stąd iż miałam okazję obejrzeć dosłownie kilka odcinków serialu "Wspaniałe stulecie", który zaintrygował mnie w znacznym stopniu. Niestety nie lubię oglądać telewizji stąd zainteresowanie przelałam na papierową wersję. Powieść "Harem..." rozgrywa się w XVI wieku głównie w Stambule. Ukazuje nam losy jednej z najbardziej intrygujących bohaterek "Wspaniałego stulecia", a mianowicie Hürem. Kobieta nie tyle o zniewalającym wyglądzie co o hipnotyzującym umyśle. "Pożałują dnia, w którym wpuścili kocicę do klatki pełnej ślicznych ptaszyn"* Inteligentna, odważna, niezależna, buntownicza. Rudowłosa zwana Czarownicą, bo owinęła sobie wokół palca samego Sułtana. Knuła intrygę za intrygą, ale tak skutecznie, że Sulejman II nie zorientował się, że wodzi go za nos. Roksolana (zwana tak przez Sułtana) nie miałą wyrzutów sumienia. Trzeba wygnać pierwszą żonę? Żaden problem. Zabić jej syna? Dlaczego nie. Zrobi wszystko byle tylko być tą jedyną i najważniejszą. Jednak poznajemy tu także losy innych - Abbasa, Julii, Ibrahima. Każde z nich toczy jakąś walkę - dosłowną i w przenośni. A wszystko to opisane niezwykle prosto, a jednak niesamowicie wciągająco . Nie spodziewałam się, że zostanę aż tak pochłonięta przez te klimaty, opisy, intrygi i bohaterów. To właśnie ta pozycja pokazuje, że kobiety w historii miały do powiedzenia więcej niż nam się wydaje! Osobiście książkę polecam nie tylko miłośnikom serialu "Wspaniałe stulecie", ale też tym którzy interesują się Arabią, baśniami, których nuty tu widać (choćby w wydaniu) czy historią. * - Cytat z "Harem Sulejmana" Colin Falconer - str. 14

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niektóre postacie historyczne są tak barwne, charyzmatyczne i wiodą na tyle ciekawą egzystencję, że dla innych stają się autorytetem i inspiracją. Dziś nikogo nie dziwi, że pisarze czerpią z przeszłości, a nawet dają na kartach swoich powieści drugie życie wielkim ludziom. Większość z nas słyszała o sułtanie Sulejmanie Wspaniałym, który z Imperium Osmańskiego uczynił potęgę. O człowieku będącym nie tylko doskonałym strategiem, wojownikiem, ale również politykiem, który oddał serce pochodzącej prawdopodobnie z ówczesnego terytorium Królestwa Polskiego – Roksolanie. Nieprzeciętnej kobiecie, która z niewolnicy szybko zmieniła się w wytrawnego gracza nie tylko w pałacowych rozgrywkach. „Harem Sulejmana” to powieść autorstwa Colina Falconera - angielskiego pisarza, który ma na swoim koncie współczesne i historyczne thrillery oraz publikacje dla dzieci. Główną bohaterką książki jest porwana z kresów Rzeczypospolitej rudowłosa dziewczyna, która trafia do haremu sułtana Sulejmana. I choć jej los zdaje się być przesądzony, Hürem szybko pokazuje, że pokora nie leży w jej naturze, a że prócz urody dysponuje również rozumem i inteligencją, szybko osiąga zamierzone cele. Ale czy igrając z władcą trzech kontynentów rzeczywiście można liczyć, że zamiast kąpieli w Bosforze osiągnie się sukces?

Po przybyciu do haremu Hürem nie tylko podejmuje naukę języka osmańskiego dworu i Koranu, ale również uświadamia sobie, że jedyna droga na szczyt wiedzie przez sułtańskie łoże. Jednak uwiedzenie, a przede wszystkim zatrzymanie przy sobie mężczyzny mogącego mieć wszystkie kobiety świata wymaga nie tylko determinacji, ale również przebiegłości i pomysłowości. Jedna noc to za mało, a kiedy narodziny męskiego potomka nie dają gwarancji osiągnięcia pozycji najpotężniejszej i najbardziej wpływowej kobiety w Imperium, pozostaje tylko jeden sposób na osiągniecie zwycięstwa.

Colin Falconer zabiera czytelnika na osmański dwór i pozwala mu doświadczyć pałacowych intryg, rozrywek politycznych oraz walki o pozycję i wpływy. Tamtejszej tradycji, kultury i obyczajów. Pokazuje, że harem to nie tylko prywatna strefa w muzułmańskim domu, a wręcz instytucja oparta na określonej hierarchii, zasadach normach i zwyczajach, w której nieustannie toczy mniej lub bardziej subtelna rywalizacja o względy jednego mężczyzny. A status żony czy nałożnicy nie zawsze jest gwarancją przywilejów i równe szybko można zyskać pewne względy, jak i je stracić. Odsłania kulisy tego egzotycznego świata i nie zapomina o polityczno – historycznym tle przedstawionych wydarzeń, co nie tylko dopełnia przedstawiony obraz, ale również dodaje mu wiarygodności. Głównej bohaterce nie brakuje charakteru, sprytu i błyskotliwości, dlatego szybko wyprzedza rywalki w wyścigu o przychylność Sulejmana. Jednak zdobycie jego serca okazuje początkiem długiej drogi, na której kobiecie przyjdzie nie tylko pokonać wiele przeszkód, ale również podejmować trudne decyzje, manipulować, eliminować przeciwników oraz potencjalne zagrożenie. Hürrem pokazuje, że w świecie, w którym teoretycznie kobieta nie ma żadnych praw, słaba płeć może dzierżyć władzę. „Harem Sulejmana” to nie tylko opowieść o sułtanie i jego oblubienicy, ale również o innych mieszkańcach pałacu, którzy dźwigają własne historie i bagaż doświadczeń. To m.in.: losy pierwszej wybranki władcy Imperium Osmańskiego – Gülbehar, jego przyjaciela i doradcy – Ibrahima oraz Abbasa i Julii. To wielowątkowa, wielowymiarowa i emocjonująca powieść o miłości, zemście, władzy, a przede wszystkim o jedynych z barwniejszych postaci, które niewątpliwie miały wpływ na bieg historii. W moim odczuciu „Harem Sulejmana” to interesująca, intrygująca i bardzo egzotyczna podroż na osmański dwór pozwalająca doświadczyć życia będącego dla jednych piekłem, a dla drugich rajem. Utrzymana w lekkim stylu, a przy tym pobudzająca wyobraźnię i pozwalająca zajrzeć za kulisy tego niezwykłego i barbarzyńskiego świata. Warto również wspomnieć, że na podstawie historii stworzonej przez Colina Falconera powstał serial kostiumowy zatytułowany „Wspaniałe stulecie”, który w ostatnim czasie emitowany był przez TVP1. Jeżeli lubicie wycieczki na Bliski Wschód i nie onieśmielają was wrota haremu oraz nieprzeciętni bohaterowie, którzy nie cofną się przed niczym by osiągnąć zamierzony cel, a jednocześnie szukacie książki gwarantującej oderwanie od rzeczywistości i idealnej na relaks po ciężkim dniu, to „Harem Sulejmana” jest idealny na takie okazje. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

HÜRREM SULEJMANA Serial „Wspaniałe stulecie’, którego emisja właśnie dobiegła w Polsce końca, stał się nie tylko wielkim hitem, ale także początkiem zainteresowania widzów zarówno tureckim kinem, jak i historią autentycznego Sulejmana II Wspaniałego. Naprzeciw oczekiwaniom fanów wyszli najróżniejsi twórcy, oferujący wiele spojrzeń na samą produkcję, jak i postacie, a niniejsza przybliża nam losy chyba najciekawszej kobiecej bohaterki „Wspaniałego stulecia” – Hürem. XVI wiek. Trwa złota epoka panowania Imperium Osmańskiego, a na tronie zasiada sułtan Sulejman II, zwany Wspaniałym. Do jego haremu trafia rudowłosa dziewczyna porwana z kresów Rzeczypospolitej, niewolnica, która miała być jak wszystkie inne. Jednak jej silny charakter i upartość sprawiły, że w końcu władca stracił dla niej głowę. Jednak dziewczynie, która przybrała imię Hürem, było tego za mało. Zaczęła knuć, wiązać misterne sieci intryg i spisków i tak, jak na wszystko gotowa była by zdobyć uczucie Sulejmana i pozycję u jego boku, tak na wszystko była także gotowa by osiągnąć swoje cele i mścić się na tych, którzy mieli nieszczęście stać się jej wrogami… Ta powieść, bo przede wszystkim powieść to, niż opracowanie historyczne (a właściwie literackie rozwinięcie faktów z przeszłości), pokazuje nam losy jednej kobiety, która znalazłszy się w trudnej sytuacji, w obcym kraju i w obcej kulturze, była w stanie nie tylko ułożyć sobie życie, ale i osiągnąć wielką pozycję. To jak spełnienie american dream, od pucybuta do milionera tylko w barwnych sceneriach żywcem wyjętych z baśni tysiąca i jednej nocy. Bo taką właśnie drogę przeszła Hürem – od niewolnicy do sułtanki. A wszystko to opisane zostało z prostotą stylu i szczegółowością odtwarzania zdarzeń i historii, ale także nutą baśniowości (tą widać także w barwnym wydaniu ozdobionym złoceniami). To zresztą taka powieść dla kobiet, które wciąż czują w sobie tęsknotę za dziecięcymi marzeniami o zostaniu księżniczką. Oczywiście nie zawężałbym czytelniczego grona tylko do tych wytycznych, w końcu widzowie serialu – a więc ludzie zainteresowani tematem – stanowią z pewnością pewien przekrój społeczny, ale to kobiety przede wszystkim będą zadowolone z tej lektury. Tak czy inaczej, jeśli polubiliście „Wspaniałe stulecie”, poznajcie „Harem Sulejmana”. Poczujecie się jak w domu. Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/04/15/harem-sulejmana-colin-falconer/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Chyba jako nieliczna nie oglądałam filmu. Nigdy nie rozumiałam historii, tradycji i obyczajów           krajów  islamskich. Książkę potraktowałam więc trochę z przymrużeniem oka chociaż zawiera ona wiele elementów: barbarzyństwo, okrucieństwo, brutalność, nienawiść, pęd do władzy, zawiść,        zazdrość,  bratobójstwo, zdradę, intrygi i podstępy, które  jeżeli występowały rzeczywiście w realu  po prostu  mnie przerażają. Nie wiem na ile to książka oparta na rzeczywistych wydarzeniach a na  ile to fikcja  ale dobrze, że autor dostrzegł także miłość, przyjaźń, lojalność, oddanie czy wierność. Koniecznie trzeba książkę przeczytać aby móc cieszyć się z tego co mamy i dziękować, że nie        żyliśmy w tamtym miejscu i czasie. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)