Hannibal
Thomas Harris

Obsesja, fascynacja, wyrafinowanie smaku, okrucieństwo i subtelność. "Dobry smak stanowił wspólny mianownik egzystencji Lectera... Doktor mógł zmienić twarz, ale nie gust, a był człowiekiem, który lubi sobie pofolgować." Trzecia część dzieła Harrisa utrzymuje poziom poprzedniej. Czyta się ją rewelacyjnie. Wciągająca, wartka akcja bawi, smuci i momentami szokuje. Hannibal ukrywa się dalej i ze stoickim spokojem wyprowadza w pole poszukujących go cwaniaczków. Agentka Starling prowadzi samotną walkę z otaczającymi ją zewsząd szowinistycznymi palantami. Oj, nie jest łatwo w życiu pięknej, ambitnej, bystrej i inteligentnej kobiecie. I tak walka dobra ze złem oraz zła ze złem galopuje w bardzo dobrym tempie, aż do epilogu. Czytamy o tym, co dzieje się trzy lata później i tu słabo. Co się stało z Clarice? Gdzie się podział motyl? Dlaczego owce zamilkły? Zakończenie mnie rozczarowało - tu mówię jako fanka trylogii Harrisa. Zabrakło mi "pazura". Ale, ale.... Patrząc teraz z perspektywy wszystkich trzech części mogę stwierdzić, że odnajduję tu genialną klamrę kompozycyjną. W końcu "Amor Vincit Omnia". Czy to chciał nam powiedzieć na końcu swojej trylogii Thomas Harris?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po genialnym serialu Hannibal, naszło do mnie na powrót do serii filmów i na to, żeby wreszcie przeczytać wersje książkowe. Książka wciągająca tak samo jak film, zawiera jednak oczywiście nieco więcej wątków. Przyjemnie było zapoznać się z literackim oryginałem. Postać Lectera jak zwykle fascynuje. Szybko się czyta, chociaż momentami niektóre opisy są kiepskie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ostatnia część trylogii, a nawet tetralogii o doktorze Hannibalu Lecterze. Tę książkę czytałem jako drugą zaraz po sławetnym i mistrzowskim "Milczeniu owiec". I właśnie lektura "Milczenia owiec" ma kolosalny wpływ na ocenę kolejnych części powieści Thomasa Harrisa. "Milczenie owiec" jest niedoścignionym wzorem. Trzeba powiedzieć, że ta część bardzo odstaje i już pisze dlaczego. Po pierwsze Hannibal Lecter wychodzi bezpośrednio na pierwszy plan i staje się głównym bohaterem. Clarice Starling zostaje zepchnięta na margines powieści, co niestety smuci. Po trzecie dochodzą nowi bohaterowi, ale nie są oni zbyt przekonywujący. Jedną z nich jest Mason Verger (pragnący zemsty) oraz wynajęty przez niego włoski policjant Rinaldo Pazzi. Ponadto książce brakuje napięcia i klimatu, który czuło się podczas lektury poprzedniej części. Co do akcji to Lecter wrócił do Europy i żyje sobie od siedmiu lat w słonecznej Florencji, gdzie pracuje jako kustosz muzeum i w tej roli odnajduje się doskonale. Jego siła spokoju pozwala mu na przechytrzenie każdego. Wysublimowana miłość do sztuki nie ugasiła w nim zapału do mordowania, które jak zwykle robi z chirurgiczną precyzją. To on ponownie nawiązuje kontakt z Clarice, by pomóc jej w karierze, która utknęła, a ona żyje tylko dawnymi sukcesami, które odniosła dzięki pomocy Lectera. Ich drogi ponownie przecinają, lecz ich śladem podążają wynajęci przez Vergera ludzie. Jak zakończy się ta historia dowiecie się, gdy przeczytacie książkę. We mnie pozostawiła spory niedosyt. Brakowało napięcia w tym wszystkim a do tego niektóre pomysły Harrisa były wręcz niesmaczne i takie nijakie. Książkę mimo wszystko polecam, wszystkim tym którzy już zaczęli przygodę z Lecterem. Jednakże trudno doszukać się tutaj klimatu "Milczenia" a znaleźć można prostą brutalność. Ocena: 7/10 Recenzja opublikowana na moim blogu: http://danwaybooks.blogspot.com/2012/12/doktor-lecter-powraca.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Podczas lektury tej części mogłam naprawdę dobrze poznać doktora Lectera. Z fascynacją i lekkim rozbawieniem czytałam o jego nowej pracy we Florencji, gdzie się przez jakiś czas ukrywał - o tajemniczym zniknięciu jego poprzednika, a także o zaginięciu pewnego niezbyt utalentowanego muzyka, który psuł występy miejscowej orkiestry kameralnej. Później, kiedy poznawałam problemy Clarice Starling i makabryczne plany Vergera, już się nie uśmiechałam. A podczas lektury jednej z ostatnich scen (dodam tylko, że chodziło o mózg) moja mina musiała być bezcenna. Doktor Lecter zafascynował mnie jeszcze bardziej, niż do tej pory. Doceniłam też wysiłki twórców serialu ("Hannibal"), którzy wykorzystując postaci i motywy z książek Thomasa Harrisa (głównie z "Czerwonego smoka") i dodając swoje pomysły, stworzyli niezłą produkcję (nie napiszę, że serial jest bardzo dobry czy zachwycający, bo tak nie uważam). Mads Mikkelsen idealnie pasuje do roli doktora Lectera - takiego, jakim był jeszcze przed uwięzieniem, nieco mniej mrocznego niż u Harrisa. Pięknie przedstawiono zamiłowanie Hannibala do wykwintnej kuchni, muzyki klasycznej i ekskluzywnych przedmiotów, szczególnie widoczne również w opisywanej przeze mnie teraz powieści. Podoba mi się konstrukcja tej książki - podział na części i rozdziały, a także zaproszenie czytelnika do bezpośredniej obserwacji niektórych zdarzeń. Ma się wrażenie, że wraz z pisarzem możemy podglądać z ukrycia poczynania Lectera. Dobrze było też poznać mind palace, a raczej pałac pamięci doktora. Chociaż nie chciałabym odkryć wszystkich jego sekretów... Nie podobały mi się natomiast niezgrabnie sformułowanie zdania, na które od czasu do czasu natrafiałam. Nie wiem jednak, na ile było to winą autora, a na ile tłumaczenia. W każdym razie - polecam. Choćby po to, żeby przekonać się, co się stało z Clarice Starling - osobą, która chyba jako jedyna w FBI poważnie podeszła do pościgu za Lecterem i która zapłaciła wysoką cenę za swoją fascynację jego osobą...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Porywająca akcja i dobrze wykreowane postaci sprawiają, że od książki ciężko się oderwać. Poziomem dorównuje poprzednim częściom, chociaż odsłonięcia przeszłości, uczuć i motywacji niektórych bohaterów wydawało mi się dodane na siłę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Świetna ksiażka jako uzupełnienie dla fanów Hannibala Lectera. Doskonały wgląd w wydarzenia z życia Lectera, przez które mały chłopiec dochodzi to wyrachowania i morderstw. Ciekawe studium ludziej psychiki. Szybko się czyta

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dzieciństwo to kres, który w życiu każdego człowieka kształtuje osobowość. Pozostawia niezatarte wspomnienia, do których wraca się lub wymazuje, jak w kiepskim scenariuszu. Szczęśliwe czyni człowieka szczęśliwego; tragiczne - wybitnego. "Hannibal: po drugiej stronie maski" to przypomnienie, powód i tragedia słynnego seryjnego mordercy Hannibala Lectera. Ludzie mówią, że serce dziecka może przyjąć czterdzieści dziewięć cisów zanim wyrządzone krzywdy staną się nieodwracalne. Ile jest wstanie znieść serce młodego mężczyzny, geniusza Hannibala Lectera? Książka pokazuje, że LOS to kapryśna dama, która kolaboruje ze zdradzieckim PRZYPADKIEM.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pisałam o niej pracę maturalną:) Jedna z moich ulubionych książek

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Trzecia część serii o Hannibalu Lecterze.
Dość długo ją czytałam, bo prawie dwa tygodnie, ale warto było. Dla mnie rewelacja.
Poznajemy Lectera, jego zamiłowanie do sztuki, opery, win. Jego niesamowite zmysły węchu i smaku. Jego inteligencję, kulturę, spostrzegawczość, precyzyjność i pedantyzm... .
Drugie skrzypce gra ofiara Lectera - Manson Verger, który pała żądza zemsty za krzywdę, którą mu dr Hannibal wyrządził. Ciekawa postać, również przerażająca i okrutna.

Autor w niesamowity sposób buduje napięcie. Akcja rozgrywa się głównie w Waszyngtonie i przepięknej Florencji. Opisy miejsc we Włoszech są tak szczegółowe, że czytelnik czuje jakby sam tam był.
Plusem dla mnie też jest zastosowana gdzieniegdzie zaskakująca narracja, dzięki której widzimy doktora jakby był obok nas; jak przemieszcza się od fortepianu do fotela mijając nas zaledwie o kilka milimetrów. Czuje się jego obecność, wow.
Ekranizację wielokrotnie widziałam, ale pierwowzór literacki jest dla mnie o wiele mroczniejszy i bardziej przerażający, bo poznajemy myśli doktora, jego wspomnienia: ukochanej siostry Miszy i czasy II wojny światowej. Ponadto wyjaśnione jest również dlaczego dla niego agentka specjalna Starling jest tak szalenie ważna.
Wspomnę jeszcze o różnicach między filmem a książką, które mnie mocno zaskoczyły.
1. Śmierć Vergera.
2. Siostra Vergera, która w książce odgrywa ważną rolę, a w filmie jest całkowicie pominięta.
3. Samo zakończenie- daje do myślenie i zostawia czytelnika w pewnym zawieszeniu.

Podsumowując, dla mnie jest to najlepsza część o Hannibalu Lecterze (pozostaje mi jeszcze ostatnia- IV część, której również jestem bardzo ciekawa).
Zdecydowanie polecam. Ocena 6/6.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)