Grzech śmiertelny
Margit Sandemo

Dotarłam do piątej już części Sagi o Ludziach Lodu. Mogę ze spokojem stwierdzić, że jeszcze mi się nie znudziła a wręcz przeciwnie wciąga coraz bardziej. Już na początku zauważamy kilka zmian w je części. Mianowicie pojawia się wstęp przedstawiający legendę Tengla (Czyżby po czterech tomach można było o niej zapomnieć? :) ). Wspomniane jest także, że saga dotyczy rodziny Tengla a głównie kobiet z jego rodu. Zmianę zauważamy także przy drzewie genealogicznym (które już powoli zaczyna się przydawać by się nie pogubić). Oprócz tego, że się rozrasta pojawiają się kolejne daty śmierci. W kolejnej części nie ma już niestety Tengla i Silje. Wkraczamy więc w coś nowego... Dodatkowo z wcześniejszych zapowiedzi wiemy, że kogoś dotknąć ma przekleństwo Ludzi Lodu. Spodziewamy się wiec w tej części więcej magii. Na początku jednak głównie skupiamy się na Cecylii. Ogarnięta smutkiem, poczuciem samotności i wstydem poprzedniego występku zaczyna znów nawiązywać kontakt z Aleksandrem. Ten ratuje ją kiedy zostaje napadnięta przez ulicznych żebraków. Ta sytuacja sprawia, że uczucia powracają. Cecylia dobrze wie, że jej miłość nie ma szans. Wybranek jej serca woli mężczyznę jednak ta orientacja wprowadza go w niezłe tarapaty. Cecylia też ma poważne problemy. Okazuje się, że krótki romans z pastorem pozostawił owoc, który może narazić ja na zniesławienie. Wpada na genialny ale jakże bolesny dla niej pomysł by ocalić ich oboje. Książka bardzo skupia się na motywie tolerancji dla homoseksualistów. Bohaterka mimo iż kocha swojego przyjaciela udaje, że tak nie jest. Ofiaruje mu wierną i prawdziwa przyjaźń i pomoc nawet w najtrudniejszych sytuacjach. Walcząc o jego wolność znajduje w sobie coś z Sol Potrafi kłamać i manipulować. Cecylii pokazuje, że naprawdę należy do rodu Tengla. Wszyscy tam potrafią tolerować ludzi odmiennych. Zapewne dlatego, że sami bardzo się wyróżniają. Ukazuje tez inteligencję, która tamtych czasach nie chciano przyznać kobietom. Pokazuje to doskonale podczas gry w szachy. Poznajemy też pełną cierpień historię Aleksandra, która pozwala zrozumieć jego spojrzenie na świat. Dużą rolę tu odgrywa również jego siostra, bardzo negatywnie na niego nastawiona. Drugiem ważnym wątkiem w tej części jest wojna. Terjei strzegąc dziedzictwa rodu błąka się po Saksonii gdzie poznaje małą przyjaciółkę i w końcu trafia jako lekarz na wojnę. Tam już do wojska zaciągnięci zostali jego dwaj bracia Trond i Brand oraz syn Klausa - Jasper. W czasie trudnego okresu wojny poznajemy dokładniej charakter wszystkich trzech braci. Okazuje się, że w obliczu walk mogą ujawnić się najciemniejsze sekrety duszy. Tu w końcu napotykamy na elementy fantastyczne, których już mi strasznie w książkach barowało. Co prawda nadal mało ale liczę, że będzie coraz więcej. Dowiadujemy się bowiem kogo dopadło przekleństwo Tengla Złego w tym pokoleniu. Autorka cały czas próbuje trzymać nas w niepewności nie ujawniając o kogo chodzi podczas opisywania niektórych zdarzeń. Niestety mimo tego łatwo jest się domyśleć o kogo chodzi. Na koniec znów wrócimy do Cecyli, które będzie się zmagać z kolejnymi problemami. Jeżeli chodzi o zakończenie, cóż w sumie właśnie tego się spodziewałam i nie za bardzo mi się to podoba. Takie trochę naciągnięte na siłę. Nie będę jednak zdradzać o co chodzi. Poza tą domyślnością zdarzeń książka zasługuje na uznanie. Wciąga strasznie i jak każda poprzednia część porusza wiele ważnych życiowych problemów. Tym razem mamy trudy Wojny Trzydziestoletniej i nieszczęśliwej miłości, kalectwo, ciąże, patologie rodzinne i homoseksualizm. Podoba mi się strasznie wątek wprowadzania do współczesności. Pomysły na leczenie chorób, ochronę przed nimi, ratowanie ludzi, pomoc niepełnosprawnym, zaczerpnięte co prawda z tego co znamy wtedy a czego nie było w tamtych czasach. Ród Ludzi Lodu jakby przybył z przyszłości i wprowadzał ją małymi kroczkami do tamtych czasów. Kolejna część zapowiada się również ciekawie. Kolgrim przeszedł niesamowitą bowiem metamorfozę jest teraz grzecznym i cudownym dzieckiem. Czy jednak można tak do końca ufać komuś kogo tak bardzo fascynuje czarna magia? Zakończenie książki mówi nam, że prawdziwe zło dopiero się ujawni. Już jestem ciekawa kolejnego tomu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

5 tom Sagi opowiada o niesamowitym uczuciu Cecylii do homoseksualnego Alexandra. Pragnąc uniknąć kompromitacjii i upokiżenia brzemienna Cecylia sklada Alexandrowi propozycję nie do odrzucenia. Małżeństwo. Trudna jest miłość tych dwojga.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tym razem spotykamy się z Cecylią córką Daga i Liv. Poznajemy jej historię od przygody miłosnej z dawnym przyjaciele z dzieciństwa, której finałem jest ciąża Cecylii, aż po wielką miłość którą osiągnęła cierpliwością i zrozumieniem dla Alexandra.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przygody Cecylii Maiden, która zostaje opiekunką królewskich dzieci. O jej małżeństwie z rozsądku, który przeradza się w miłość. Jedna z moich ulubionych części.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

jeden z moich ulubionych tomów, no cóż nie mogę się oprzeć histori cecylii

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W tej części sagi najwięcej miejsca poświęcono Cecylii i jej mężowi Alexandrowi. Na losach całej rodziny odcisnęła swe piętno tocząca się wojna. Zginął na niej jeden z kuzynów Cecylii obciążony piętnem złego Tengela. Poważnie ranny został też Alexander. Dzięki uczestnictwu w działaniach wojennych Tarjei staje się coraz bardziej doświadczonym lekarzem. Rodzina Ludzi Lodu rozrasta się - powiększona o dwa małżeństwa i dzieci z tych związków.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tom piąty Sagi o Ludziach Lodu poświęcony jest w dużej mierze córce Liv i Daga - Cecylii Maden... Poznajemy w nim także przyjaciela Cecylii, jest nim Aleksander Palladin... Miłośnicy wątków historycznych będą zadowoleni, gdyż tło wydarzeń tego tomu stanowią czasy wojny 30-letniej... W owej wojnie biorą również udział trzej członkowie rodu Ludzi Lodu, a są nimi: Tarjei, pełniący funkcję lekarza, Brand oraz Trond... Jak już wspomniałam wiele miejsca autorka poświęciła w tym fragmencie opowieści nieco nietypowej przyjaźni Cecylii i Aleksandra, która pod wpływem różnorodnych wydarzeń zacieśnia się coraz bardziej... Chęć wzajemnej pomocy oraz okoliczności doprowadzają do zawarcia początkowo fikcyjnego związku małżeńskiego pomiędzy tą dwójką bohaterów... Jednak z biegiem czasu owa fikcja przeradza się w coś znacznie głębszego... Niestety szczęście nie trwa zbyt długo, ponieważ Palladin zostaje dotkliwie ranny podczas wojny... U Tronda natomiast coraz bardziej zaczyna ujawniać się tkwiące w nim dziedzictwo zła... Jeśli chcecie poznać kolejną odsłonę losów bohaterów zapraszam do lektury...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Goraco polecam ten tom Sagi. Moj zdecydowany faworyt.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jeśli kiedykolwiek pisałam, że język jakim posługuje się autorka mnie drażni, to przyszedł moment żeby przyznać- przyzwyczaiłam się i jak widać bardzo szybko.

Akcja jak w poprzednich częściach dzieje się w zawrotnym tempie , niejednokrotnie muszę wrócić do drzewa genealogicznego, żeby się nie pogubić w bohaterach, ponieważ w każdej części dochodzą nowe postacie i o pomyłkę nietrudno.

Napiszę krótko: po prostu świetna. Zaczynam chyba rozumieć te wszystkie "ochy" i "achy" nad cała serią , bo chyba staję się wierną fanką całej serii..

(Kliknij aby rozwinąć opinię)