Grim 1. Pieczęć ognia
Gesa Schwartz

Wartka akcja, cała gama oryginalnych bohaterów , przygoda i szczypta romansu składają się na świetną książkę urban fantasy od "Grima" nie sposób się oderwać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Pieczęć ognia" jest pierwszym tomem cyklu tworzonego przez Genę Schawrtz, którą od zawsze fascynowała fantastyka. Jej debiutancka powieść otrzymała nagrodę dla najlepszego niemieckojęzycznego debiutu fantasy i nic w tym dziwnego, bowiem jest to naprawdę kawał dobrej lektury. Jest to z pewnością coś, z czym jeszcze się nie spotkaliście, tak więc zapraszam do zapoznania się z historią Gargulców. Tytułowy Grim jest Gargulcem, ale nie byle jakim. Należy do Cienioskrzydłych, jest strażnikiem, których dba o to, aby Innoświat pozostał w ukryciu przed ludźmi. Jednak, gdy pewnego dnia jest świadkiem tego, jak jego przyjaciółka Moira spotyka się z młodym chłopakiem, Jakubem, przed którym nie ukrywa swojej tożsamości. Wplątuje to Grima w cały ciąg wydarzeń, który całkowicie zmieni jego życie. W tym samym czasie na ulicach Paryża morderstwo goni morderstwo i nikt nie jest w stanie odnaleźć sprawcy. Czy sprawa spoufalenia się Moiry z człowiekiem oraz fala zabójstw są ze sobą w jakiś sposób połączone? Wraz z młodszą siostrą Jakuba Grim będzie musiał rozwikłać intrygę, inaczej zagładzie ulegnie nie tylko Innoświat, ale również świat ludzi. Autorka urzekła mnie przede wszystkim ogromnym zaangażowaniem włożonym w pracę nad tą książką. Takie rzeczy są zawsze widoczne i łatwo wyczuć, czy autor wkładał serce w pisanie swojej powieści. W tym przypadku nie mam co do tego wątpliwości. Od podstaw stworzyła historię Innoświata, rasy żyjące w Ghrogonii, zasady tam panujące, tajemnicze artefakty i powiązanie ze światem ludzi. Dzięki temu dałam się całkowicie porwać tej powieści, bowiem dzięki tak dokładnym i szczegółowym opisom z łatwością mogłam się przenieść do książkowego świata. Po raz kolejny pojawiło się to uczucie, jakbym podczas czytania oglądała dobry film, a moja wyobraźnia pracowała na najwyższych obrotach. Cała recenzja: http://bookgeek.pl/2014/09/09/recenzja-grim-pieczec-ognia-gena-schwartz/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Opinia również na: www.nalogowy-kisazkoholik.blogspot.com Zapraszam Może się to wydać niektórym dziwne, nie zmienia jednak faktu, że bohaterowie książki Gesy Schwartz naprawdę są Gargulcami i to takimi, które można spotkać na gzymsach starych budynków. I choć są stworzeni z kamienia, przypominają zwierzęta, smoki lub ludzi, nie przeszkadza im to w byciu całkiem... żywotnymi istotami. Głównym bohaterem jest Gargulec o imieniu Grim, który jako najlepszy Cienioskrzydły strzeże granicy między światem śmiertelników, a krainą Innoistot. Jako Gargulec nie przepada za ludźmi, ale sumiennie wypełnia swoje obowiązki. Wszystko się zmienia, gdy Francją wstrząsają kolejne zbrodnie, a ich ofiarami zostają zarówno ludzie jak i Innoistoty. Od tej pory Grim musi rozwikłać zagadkę tajemniczego mordercy i pokonać największego wroga. Nie może obejść się bez pomocy swoich przyjaciół - kilku Gargulców, smoka i zabawnego kobolda, Remiego - oraz pewnej ludzkiej dziewczyny, przypadkowo wplątanej w gargulcowe porachunki. Gesa Schwartz pokazuje naprawdę przepiękny świat i choć czytelnik ma świadomość, że akcja dzieje się współcześnie, to książka przenosi go do bajkowego miejsca. Autorka bardzo plastycznie i obrazowo opisała wymyślone światy, ponieważ akcja nie oscyluje tylko w jednym miejscu, a czytelnik czyta o nich z naprawdę wielką przyjemnością. Ghrogonia, czyli podziemne miasto Gargulców i Innoistot to tylko początek długiej wędrówki głównych bohaterów. Myślę, że dużą zaletą całej powieści jest przede wszystkim Grim, którego autorka bardzo dokładnie przedstawiła i delikatnie uczłowieczyła. Oczywiście Gargulec ma skórę jak kamień, szpony i demoniczne skrzydła, ale bardzo przypomina człowieka nie tylko z wyglądu, ale i z charakteru. Targają nim te same emocje i niepewności. Grim jest po prostu cudowny i mimo jego delikatnych humorków i czasem dziwnego toku myślenia, czytelnik nie może go nie pokochać. Tak samo jest z Mią, dziewczyną wplątaną w wojnę Gargulców, która musi złamać tajemniczą Pieczęć Ognia i pokonać złego Hybryda. Mia przez przypadek dowiaduje się, że widzi rzeczy, o których normalny człowiek nie ma zielonego pojęcia. Po zabójstwie brata, jej życie zostaje wywrócone do góry nogami i to za sprawą humorzastego Grima. Miałam obawy, że bohaterka ,,zepsuje" trochę ten wyczarowany przez autorkę świat. Że będę musiała znów czytać o problemach buntowniczej nastolatki, ale... rozczarowałam się bardzo pozytywnie. Mia doskonale wpasowała się w fabułę powieści i dodatkowo wzbogaciła ją swoją osobna historią. Ale o ty będziecie musieli przeczytać. Grim. Pieczęć Ognia jest niezapomnianym i idealnym debiutem, o którym mogą pomarzyć niektórzy pisarze. Warto ją przeczytać ze względu na niesamowitą przygodę, wartką akcję i delikatną szczyptę romansu - mam nadzieję, że rozwinie się w kolejnych częściach, chociaż znając Grima... To doskonała pozycja dla koneserów świeżości, którzy są znudzeni powielaniem czytadełek. Sama podchodziłam do tej książki z lekkim dystansem no, bo jakże to tak czytać o kamiennych rzeźbach? I to jeszcze w książce, która ma ponad 600 stron? Kochani, nie bójcie się. Grim może i jest poważnym tomiskiem, ale czyta się go jak bajkę na dobranoc. Myślę, że to również zasługa wydawnictwa, które naprawdę włożyło wiele pracy w pozycję wydawniczą. Bo przecież pierwsze, co przyciąga czytelnika do książki to okładka, a tutaj... jest niesamowita. Chyba najpiękniejsza, jaką widziałam i w dodatku powiązana z opowieścią. A czcionka jest całkiem spora i dodatkowo ułatwia czytanie, a człowiek nie zdaje sobie sprawy, że pochłania kolejne stronnice. Gorąco polecam książkę Grim. Pieczęć Ognia wszystkim fanom fantastyki, przygody i ludziom, który poszukują zapomnienia w książkach. Tutaj z pewnością je znajdziecie, a będzie ono okraszone ogromną dawką zabawy, stołową łyżką śmiechu, łyżeczką sensacji i szczyptą miłości. I oczywiście pewnym przystojnym Gargulcem. Już nie mogę się doczekać kolejnej części.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)