Four Seasons
Julita Sarnecka

Podejrzewam, że każdy z Was zna “Pretty Woman” i większość “Pokojówkę na Manhattanie” też kojarzy.

Jeśli lubicie te historie, to “Four Seasons” pokochacie. 

Ale ciiiii… bo główna bohaterka ma uczulenie na porównanie jej historii z tą, w której Julia Roberts zmieniła się z prostytutki w Kopciuszka. Bo Pearl to skromna dziewczyna, która miala ambitne plany na przyszłość ale nie mogła ich zrealizować, więc zaczęła zarabiać jako sprzątaczka w najdroższym hotelu w Nowym Jorku. 

Trzeba mieć ogromnego pecha żeby pierwszego dnia pracy wylać na szefa sok pomarańczowy. A żeby kolejnego poprawić kawą ? Fatum ? A może przeznaczenie ? 

Mason Beckett w naturalnym odruchu zwolniłby taką pracownicę bez mrugnięcia okiem. Ale do niej od samego początku ma jakąś słabość, specjalne względy i anielską cierpliwość. Na długo mu jej starczy ? Chyba będzie musiał zrobić zapas, bo nie dość, że będzie mu potrzebna jej pomoc to z dnia na dzień Pearl staje się jego coraz większą słabością. 

“To miał być tylko układ, ale wchodząc w niego, gdzieś tam w głębi czułem, że stąpam po cienkim lodzie. Odkąd wylała na mnie ten pieprzony sok pomarańczowy, wdarła się do mojego umysłu. Teraz była moja i chciałem ją chronić za wszelką cenę.”

Z roztrzepanej pokojówki stała się tłumaczką, a następnie udawaną narzeczoną Masona. Ale przecież wiemy dokładnie jak zwykle się kończą takie układy. Miłość już za rogiem zaciera rączki. Lecz jeszcze zanim rozgości się w ich życiu, na jej drodze staną trzy wredne harpie, stado paparazzich oraz oni sami - Pearl i Mason, bo zanim docenią to co los im dał, zanim pozwolą sobie na szczęście, popełnią wiele błędów i będą z uporem ranić się w przekonaniu, że tak będzie lepiej. 

Podeszłam do tej książki ostrożnie, autorka już nie raz zaimponowała mi swoim talentem aczkolwiek za każdym razem jej historie są zupełnie inne. Była mafia, była mroczna młodzieżówka, tu romans hate - love, po którym nie wiedziałam w sumie czego oczekiwać. Ale od początku dobrze się bawiłam, od pierwszych stron losy bohaterów mnie zaciekawiły. 

Pearl to niby taka wrażliwa i nieco fajtłapowata dziewczyna, nieświadoma swojej atrakcyjności, o chwilami aż zbyt wielkim sercu. Jednak ma też cięty język i swoje zdanie, którego z uporem broni, co doprowadza Masona do wściekłości. On z kolei na zmianę rozkochiwał mnie w sobie i zniechęcał do siebie swego rodzaju arogancją i podłością jaką potrafił okazać naszej bohaterce. Po pewnym czasie zrozumiałam, że jego wredne zachowanie to taka forma obrony przed uczuciami do Pearl, które zaczęły roztapiać lód wokół jego serca. Bo w jego życiu nie było miejsca na miłość, na kobietę taką nie tylko do łóżka, na coś więcej niż praca, biznes, interesy. A ona zajęłaby mu o wiele więcej czasu niż oboje przypuszczali. Czy to znaczy, że nic z tego nie wyszło ?

Odpowiedzi poszukajcie w książce. 

To jedna z historii z mojego stosu hańby. To jedna z tych książek, które były tak dobre, że mam żal sama do siebie, że tak długo czekała na swoją kolej. Może mam pewne zastrzeżenia, z jeden, może dwa epizody bym usunęła aleeeee… Mimo to moje ogólne wrażenie jest bardzo pozytywne. Polubiłam bohaterów, prawie wszystkich ( są tacy, których lubić po prostu się nie da), szczególnie braci Beckett i będę cierpliwie wyglądać kolejnych części tej serii, bo mam pewność, że historie pozostałych członków rodziny, też mnie nie zawiodą. Mam już swojego ulubieńca - Milo nie da się nie lubić ale trzeci z braci, jest tajemniczy, autorka bardzo mnie nim zaintrygowała i … Obyśmy nie czekali długo na kontynuację.

A Wy już poznaliście tę książkę ? Jeśli tak, dajcie znać co o niej myślicie. A jeśli nie to koniecznie przeczytajcie. Warto. 

Dziękuję za egzemplarz do recenzji.

Na wstępie chciałabym podziękować Autorce oraz Wydawnictwu za zaufanie i możliwość objęcia patronatem medialnym książki "Four seasons. Mason" będącej pierwszym tomem nowej serii #beckettfamily. To moje kolejne spotkanie z twórczością Julity, a tak naprawdę za mną już wszystkie jej powieści i śmiało mogę powiedzieć, że jest to jedna z pisarek, po których książki sięgam w ciemno i jeszcze nigdy się nie zawiodłam. W "Four seasons. Mason" znajdziemy takie motywy jak: hate - love, relację szef - pracownica czy udawany związek. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się w zawrotnym tempie, ja pochłonęłam ją w jedno popołudnie i nie odłożyłam póki nie przeczytałam ostatniego zdania. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana i bardzo dobrze poprowadzona. Bohaterowie, zarówno pierwszo jak i drugoplanowi, zostali w szalenie intrygujący sposób wykreowani. To postaci, które mają różne wady i zalety, borykają się z różnymi problemami, tak jak my popełniają błędy, czy postępują pod wpływem emocji, chwili dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu przypadkach, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Historia została przedstawiona z perspektywy obojga postaci, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się zmagają, jakie wydarzenia ich ukształtowały, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Losy bohaterów składają się z dwóch części, które dzieli pięć lat, dzięki czemu mogłam dostrzec jak na przestrzeni lat Mason i Pearl się zmienili, dojrzeli do pewnych rzeczy, co niesamowicie mi się podobało. Pearl od pierwszych chwil zaskarbiła sobie moją sympatię, głównie ze względu na jej uroczą zdolność do ładowania się w kłopoty, ponadto jest niesamowicie sympatyczna, zaradna i z całych sił jej kibicowałam. Mason natomiast początkowo wywoływał we mnie wiele skrajnych emocji, wydał mi się bardzo zaborczy i irytujący, jednak kiedy zagłębiłam się w jego historię dostrzegłam jak wartościowym jest mężczyzną. Istotną rolę odgrywają tutaj także postaci drugoplanowe, które dostarczają Czytelnikowi wielu emocji i wrażeń. W szczególności mowa o rodzeństwie głównego bohatera. Relacja głównych postaci została w rewelacyjny sposób zaprezentowana, ich potyczki słowne wielokrotnie wywoływały uśmiech na mojej twarzy, od pierwszych chwil dało się wyczuć wyraźne przyciąganie między nimi, które zaskoczyło nawet ich samych. Ogromnie podobały mi się momenty kiedy Mason i Pearl otwierali się przed sobą, a towarzyszące temu gesty i słowa czasami rozczulały mnie do łez. Nie brakuje tutaj także, szczególnie w drugiej połowie powieści, niespodziewanych zwrotów akcji, które przyspieszają bicie serca i stawiają pod znakiem zapytania relację bohaterów. Julita na przykładzie Masona i Pearl pokazuje do czego może doprowadzić brak szczerej rozmowy, niedopowiedzenia oraz tajemnice. Autorka w swojej powieści porusza wiele ważnych, życiowych i ponadczasowych tematów, które tak naprawdę mogą spotkać każdego z nas czy naszych bliskich, między innymi mowa o problemach finansowych czy trudnych relacjach rodzinnych, a także kilku innych kwestiach, o których nie mogę powiedzieć, bo zdradziła bym fabułę książki. Wszystkie te aspekty wywołują w Czytelniku wiele skrajnych odczuć i zmuszają do refleksji nad własnym życiem. "Four seasons. Mason" to emocjonująca, miejscami poruszająca i trudna historia dwójki ludzi z zupełnie innych światów, których połączyło coś wyjątkowego. To opowieść o poszukiwaniu siebie, poszukiwaniu swojego miejsca w życiu, otwieraniu się na drugiego człowieka, trudnych wyborach, walce o siebie i swoje szczęście oraz miłości, takiej która pojawia się w najmniej oczekiwanym momencie i która jest w stanie wybaczyć bardzo wiele. Świetnie spędziłam czas z tą książką i już nie mogę się doczekać historii kolejnego z Beckettów, bo Milo i Markus są równie intrygujący! Polecam z całego serca!

?Recenzja?

Premiera 24.04.2024 r.

,,Four Season" - Julita Sarnecka

Współpraca reklamowa z @wydawnictwo.najlepsze
 
Zwykła sprzątaczka i bogaty właściciel hoteli. Czy to ma prawo się udać ?
 
Pearl zostaje zmuszona przez życie do podjęcia pracy jako sprzątaczka. Żadna praca nie jest dla niej hańbą. Niestety od pierwszego dnia już wpada w kłopoty. Niestety jej niezdarność cały czas się ujawnia, ale nie wpędza jej w dalsze konsekwencje, wszystko uchodzi jej na sucho. Pearl jest bardzo pyskata i niby zależy jej na pracy, ale często wchodzi w pyskówki. Co jest niby dobra cechą, bo nie pozwoli wejść sobie na głowę, ale z drugiej skoro zależy jej na pracy, to czasem powinna ugryźć się w język.

Mason jest bogatym właścicielem hotelu, który słynie ze swojego dobrego imienia. Jego życiem jest praca. Poświęca jej cały swój czas. Zawsze surowy i nieustępliwy. Za najdrobniejszy błąd potrafi wyrzucić kogoś z pracy, ale nie w przypadku Pearl. Ona ma u niego przywileje. Wiele razy wpada przed nim w kłopoty a on nic. Nie podobało mi się to, bo nie umiał traktować wszystkich równo. Rozumiem, że ona mu się spodobała, ale bez przesady. Za to miejscami potrafił przejawić się zachowaniem miłego faceta, ale często był zimnym draniem. Jego uczucia są dla niego tak nowe, ,że nie wie jak sobie z nimi radzić.

Od pierwszego spotkania widać, że on ma do niej słabość. Z każdym incydentem byłam tylko coraz bardziej pewna, że on coś do niej czuje, ale ukrywa to tylko przed sobą, bo inni to widzą. Przypadek sprawił ,że muszą nawiązać współprace, która coraz mocniej ich do siebie zbliża. Nie raz i nie dwa drą ze sobą koty. Ona potrafi pokazać pazurki, ale czasem wystarczy, że on się zbliży, a ona już zapomina. W sumie nie wiem w którym momencie oni się w sobie zakochali. W jednej chwili się kłócą, a w drugiej wyznają miłość. Brakowało mi płynnego przejścia z między ich uczuciami. Przez długi czas nie dochodziło między nimi do zbliżenia, ale w końcu i to się stało. Sceny nie bardzo przypadły mi do gustu. Słownictwo proste, ale w w moim mniemaniu trochę wulgarne. Nie lubię jak w taki sposób odnoszą się do siebie bohaterowie, i to jeszcze w takiej intymnej sytuacji.
Wracając do początku to książka jest dosyć przewidywalna, oczywiście były momenty, których się nie spodziewałam, ale sam początek mogłam z łatwością przewidzieć. Autorka zawarła w historii bardzo dużo różnych wątków, które pojawiają się i dosyć szybko znikają. Liczba tych atrakcji z czasem mnie zmęczyła, bo co za dużo to niezdrowo. Ogólnie autorka ma przyjazny styl pisania. Stworzeni bohaterowie mają swój charakter, trochę ciężko u nich z wyrażaniem uczuć, ale dali się polubić. Ich perypetie miejscami były zabawne, inne wkurzające, więc nie narzekałam na nudę, pod tym względem. Umieli jak nikt inny podnieść mi ciśnienie.
 
Słowami podsumowania, to książka była w miarę ciekawa, bohaterowie zdobyli moje uznanie i przychylność. Nie wszystkie sytuacje były moimi faworytami i troszkę było ich przydużo, ale ogólnie nie było źle.
 
6/10
?