Felix, Net i Nika oraz Świat Zero 2. Alternauci
Rafał Kosik

Książka opowiada o tym jak trójka przyjaciół która przenosi się w czasie do dawnej Warszawy.Przezywają tam dużo niebezpiecznych przygód z których zawsze wychodzą szczęśliwie.Przyjaciele odkrywają,że w Warszawie dzieją się dziwne rzeczy.Książka nie podobała mi się ,ponieważ nie była ciekawa.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czytało mi się ciężej, niż Sekret Czerwonej Hańczy. Zapewne przez w większości "niedzisiejsze" miejsca akcji oraz zamiłowanie Autora do motoryzacji, które nieszczególnie podzielam. Fakt jednak pozostaje faktem, że wyobraźni to on ma, aż czasem ciężko uwierzyć. Ostatnie 100 stron pochłonęłam prawie się nie odrywając, pierwsze 500 było nieco mniej wciągające. Moim błędem był długi odstęp między pierwszą, a drugą częścią, ale trudno, w miarę czytania wszystko sobie przypominałam. Sprawność językowa jak zwykle na najwyższym poziomie, tylko Netowego humoru jak dla mnie nieco za mało. Ale poza tym nie narzekam i podziwiam za pomysł, który do ostatnich stron trzymał w napięciu i nie pozwalał zagadce powrotu się zbyt szybko rozwiązać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Alternauci zagubienia w alterświatach. W zasadzie nie ma o czym pisać, skomentowałam już "Świat Zero" przy opisie poprzedniego tomu. Nie pozostaje mi nic innego, jak tylko dodać następujące wnioski: czytając "Świat Zero 2." utwierdziłam się w przekonaniu, że Kosik nie powinien rozciągać historii na dwa tomy. Zbyt szerokie rozbudowanie i udoskonalanie pomysłów, w moim odczuciu, mu nie służy. Jest to jak najbardziej subiektywna ocena, oczywiście bardzo lubię całą serię "Felix, Net i Nika". Zdaję sobie również sprawę z tego, iż jest ona kierowana głównie do dzieci, młodzieży, a nie kapryśnych "starszych". A jednak, przygody trójki gimnazjalistów są niesamowicie wciągające. Taki polski "Harry Potter", powiedzmy. Niestety, im dalej, tym gorzej. Jeśli chodzi o podwójne części. "Świat Zero" mnie zwyczajnie znudził. O ile jeszcze przez pierwszą część jakoś przebrnęłam, tak przy drugiej męczyłam się niesamowicie. Już nie chodzi o opisy technologiczne, maszyn, pojazdów. Były w porządku, całkiem ciekawe, jak dla kogoś, kto nie jest znawcą. Po prostu nudziła mnie rozwleczona akcja, długie opisy kolejnych światów, szczególnie świat Trzeciej Rzeszy, a po nim światy, w których Polska "władała Europą", bądź też była jedną z najlepiej rozwiniętych technologicznie krain. Największym rozczarowaniem był jednak Złoty Jeż i jego świat.Do tego późniejsza akcja z dziesiątkami Netów, Nik i Felixów. Jedyne uczucie, jakie towarzyszyło mi przy końcowych rozdziałach to chęć ucieczki od lektury większa, niż chęć powrotu do domu, jaką odczuwali mali bohaterzy. Zakończenie nieco mnie poruszyło. Mam tu na myśli reakcję profesora Słowińskiego. Myślę, że nie bez powodu książka kończy się zdaniem: "Rozległ się huk - o beton rozprysła się szklanka z sokiem, którą z wrażenia wypuścił szef projektu, profesor Słowiński." Od początku miałam wrażenie, że jest zamieszany w alterprzygody gimnazjalistów, i że to właśnie on stoi za wszystkim. Cóż, przekonamy się może w kolejnej części, czy moje podejrzenia są słuszne. Oczywiście "Alternauci" nie wpłyną na moją ogólną ocenę i obniżkę sympatii dla całej serii, ale powstrzymam się od wystawienia oceny tej części, gdyż obawiam się, że byłaby zbyt niska. Może nie zasługuje na taką krytykę...? źr. moje http://lubimyczytac.pl/ksiazka/152585/felix-net-i-nika-oraz-swiat-zero-2-alternauci/opinia/15738535

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

opis pisałam ja :) świetna :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)