Farsy i moralitety Octave'a Mirbeau. Francuski teatr anarchistyczny
redakcja i opracowanie: Tomasz Kaczmarek

Ocena: 0 (0 głosów)

Oktawiusz Mirbeau jest autorem sześciu jednoaktówek, które swoim nowatorstwem antycypują teatr Harolda Pintera, Eugene'a Ionesco i Bertolda Brechta. "Stare małżeństwa" ("Vieux menages") ukazują piekło małżeńskie, poddając ostrej krytyce zafałszowany mieszczański świat. "Kochankowie" ("Les Amants") są groteskową demistyfikacją pseudoromantycznej miłości. Autor drwi z napuszonego języka, za którym kryje się egzystencjalna pustka. "Skrupuły" ("Scrupules"), "Epidemia" ("L'Epidemie") oraz "Portfel" ("Le Portefeuille") należą do sztuk politycznie zaangażowanych i wpisują się w nurt teatru społecznego buntu, zapoczątkowany u schyłku XIX wieku. "Epidemia" jest protoekspresjonistyczną groteską, która ukazuje bezdusznych mieszczuchów dbających jedynie o własne interesy i brzuchy. "Portfel" i "Skrupuły" ośmieszają absurdalne prawo: w pierwszej z tych fars uczciwy kloszard, który znalazł pokaźną sumę pieniędzy, zostaje uwięziony z powodu braku zameldowania, w drugiej zaś autor ujawnia przestępczy charakter ustroju, w którym kradzież jest podstawową cnotą. W "Wywiadzie" ("Interview") Mirbeau bezlitośnie atakuje prasę brukową, żywiącą się prymitywnymi tematami.