Eric Clapton jest gwiazdą rocka, ale także ikoną, ucieleśnieniem historii muzyki rockowej. Historię swego pełnego wydarzeń, porywającego życia opowiada z niezwykłą otwartością. Na gitarze gra od wczesnej młodości, a jego talent otworzył przed nim najlepsze kluby Wielkiej Brytanii. Dzięki współpracy z grupą Cream stał się gwiazdą. Pod koniec lat 60. występował gościnnie z najlepszymi: Jimim Hendriksem, Bobem Dylanem, z The Beatles, The Rolling Stones i Georgeem Harrisonem. W latach 70. i 80. zmagał się z uzależnieniami od narkotyków i alkoholu. Kiedy jego życie zaczęło się układać, stracił w wypadku syna. Tym razem jednak nie szukał używek. Ukojenie przyniosła mu muzyka. Z nacechowanej niezwykłą szczerością autobiografii Claptona wyłania się obraz twardego mężczyzny, człowieka, któremu udało się osiągnąć sukces wbrew licznym ścigającym go demonom. Jest to jeden z najbardziej frapujących zapisów życia naszych czasów.
więcej
Informacje dodatkowe o Eric Clapton. Autobiografia:
Wydawnictwo: Dolnośląskie
Data wydania: b.d
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 280
Kup książkę Eric Clapton. Autobiografia
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Eric Clapton. Autobiografia - opinie o książce
Ocena: 5, Chcę przeczytać,
Spowiedź Artysty
Jaki wpływ na dziecko może mieć wstydliwe piętno, z którym przychodzi już na świat? Jak wpłynie na jego życie konserwatywne środowisko, w którym przyjdzie mu dorastać? Czy pomimo odrzucenia, którego doświadcza w dzieciństwie, będzie potrafiło w przyszłości uporządkować swoje życie uczuciowe? W jaki sposób to wszystko może wpłynąć na twórczość?
Eric Clapton rozpoczyna swoją opowieść od wydarzenia, które nieodwracalnie zmieniło jego życie: od momentu, kiedy dowiedział się, że jego narodziny były kartą wstydu w historii jego rodziny, przez lata starającej się ukryć kompromitujące szczegóły jego przyjścia na świat. Choć z jednej strony był dzieckiem kochanym, którego życzenia spełniano jeszcze zanim nawet o nich pomyślał, w głębi serca na wiele lat pozostał człowiekiem zranionym, który nosił w sobie głębokie poczucie odrzucenia.
Pomimo poważnych wewnętrznych rozterek, dzieciństwo przyszłego wirtuoza gitary jawi się dość sielsko: wygłupy z kolegami, kradzieże jabłek i wszystko inne, co przychodzi zwykle dzieciakom do głowy. To co było dla mnie uderzające to fakt, że jego historie z dzieciństwa do złudzenia przypominają opowieści naszych dziadków i rodziców. Niestety ta beztroska nie trwa wiecznie i wraz z wyprowadzeniem się z rodzinnego domu, Clapton zaczął tracić kontrolę nad własnym życiem. Choć niewątpliwie był to czas pierwszych kroków na muzycznej scenie, kształtowania się stylistycznego wizerunku i określenia drogi, którą chciał podążać, to z każdym kolejnym rokiem jego codziennością coraz bardziej rządziły używki. Prawie trzydzieści lat nałogu, bezlitosnego uzależnienia od alkoholu, leków, a w końcu narkotyków. Niekończące się imprezy, nieudane związki, stopniowa utrata kontaktu z rzeczywistością – porażający obraz upadku na samo dno. A w tym wszystkim, jakby przypadkiem, powstaje wielka muzyka.
Wbrew wszelkim pozorom historia życia Erica Claptona ma wydźwięk pełen optymizmu i nadziei. Choć nie brakuje w niej poruszających, tragicznych momentów, opisów człowieka, który niżej upaść już nie mógł, bezsilności i samotności, to jednak w ostatecznym rozrachunku okazuje się, że człowiek jest wstanie zwyciężyć wszystkie swoje słabości, jeśli tylko znajdzie odpowiednią motywację i nigdy nie jest za późno, by nasze życie stało się szczęśliwe i wartościowe.
Ostatnio mam dobrą passę czytelniczą. Autobiografia Erica Claptona jest kolejną świetną pozycją na moim koncie. Sentymentalna, nostalgiczna, inspirująca i niosąca nadzieję. Jeśli macie ochotę poznać kulisy powstania takich utworów jak "Layla", "Wonderful Tonight", czy "Tears in Heaven", sięgnijcie po nią koniecznie.