Ekstaza. Lata 90. Początek
Anna Gacek

Ekstaza to pozycja zakwalifikowana jako reportaż dotyczący lat 90. Według okładki miałam w książce znaleźć informacje na temat muzyki, filmów, seriali, teledysków i idoli z tamtych lat. Gdzie kucharek sześć... Ten reportaż można było podzielić na kilka etapów i przybliżyć każdą z tych rzeczy w osobnym rozdziale. Nie wiem jaki był pomysł na tę książkę, ale ja nie do końca odnalazłam się czytając ciągle o modelkach, Nirvanie i Kurcie Cobaine. Przepraszam jeszcze pojawiła się Madonna. A że zagrała w kilku filmach w tamtym okresie to i temat kina po łebkach został odhaczony. Nie no, tak się nie robi. Skoro można było przeznaczyć kilka stron modelkom, w takim samym wymiarze można było ten czas poświęcić, filmom, o których naprawdę warto wspomnieć. Ja rozumiem, że o dopiero początek wchodzenia w ten świat. Ale naprawdę można to było ugryźć od innej strony. Lata 90 były atrakcyjne za granicą. A co z Polską? Będzie drugi tom?
Talent do pisania autorki jest niepodważalny. Czułam, że to, co znajduje się w środku jest napisane z pasją. Nie zmienia to faktu, że nie weszłam w ten świat tak jakbym chciała. A bardzo mi zależało. Urodziłam się w 92 roku i poza muzyką disco polo niewiele pamiętam. Gdybym mogła cofnąć się w czasie to zamiast romantyzmu i podaniu ręki Mickiewiczowi, oraz dwudziestolecia międzywojennego i zatańczeniu z Eugeniuszem Bodo wybrałabym lata 90. Tylko wtedy chciałabym mieć 30 na karku i cieszyć się tym okresem.
Może zbyt wiele wymagałam od tej lektury. Może nie tędy droga. Ode mnie 4/10.
PS. W książce pada rozwiązanie zagadki śmierci Laury Palmer, bohaterki serialu Miasteczko Twin Peaks. Widziałam serial i uniknęłam niepotrzebnych spojlerów. Ale są jeszcze tacy, którzy tej produkcji nie widzieli. Pierwszy raz się z czymś takim spotkałam i zastanawiam się co kierowało autorką, by ujawnić tę informację. 😩

Lata 90-te to czas dużych zmian. Całkowicie zmieniły się kanony piękna wśród fotomodelek, a także muzyka, styl ubierania i życiowe priorytety. Autorka przeprowadza czytelnika przez największe zmiany, jakie dokonały się latach 90. Pokazuje, jak duży wpływ na młodzież miała muzyka grunge. Wydaje się, że czasy te stanowiły zwrot o 180 stopni w stosunku do dotychczasowego życia. Okazuje się jednak, iż nie wszystko było tak idealne, jak mogłoby się wydawać. Większość z czołowych artystów tamtych czasów nie radziła sobie z tak dużą sławą i popadała w narkotykowe nałogi, które niejednokrotnie prowadziły do śmierci. Podziwiani przez wszystkich kończyli samotnie, a posiadanie ogromnych majątków nie było w stanie ukoić ich bólu, poczucia samotności i niezrozumienia.

Autorka w bardzo przystępny i przejrzysty sposób prowadzi nas przez zmiany lat 90. Ukazuje nie tylko jasne strony słaby, ale także jej bolesne kulisy. Wspomina Nirwanę, Pearl Jam, Guns N’ Roses oraz inne zespoły przodujące na ówczesnych listach przebojów. Ukazuje upadek Madonny, Michaela Jacksona oraz modelek wówczas już uważanych za zbyt idealne. Stawiano wtedy na ukazywanie codzienności oraz naturalności. Książka jest niesamowicie wciągająca i intrygująca. Do tej pory nie zaczytywałam się w takiej tematyce, ale autorka zdecydowanie zachęciła mnie do pogłębienia wiedzy. Liczę, iż nie będzie to ostatnia pozycja, jaka wyjdzie z rąk Anny Gacek, ponieważ sama chętnie sięgnęłabym po kolejne jej książki. Przez chwilę czułam się, jakbym sama stanowiła część tamtejszej społeczności i obserwowała wszystko z zza kulis. Zdecydowanie jest to książka, po którą warto sięgnąć.

Książka jest wartościowa i wciągająca. Zdecydowanie polecam starszym czytelnikom:)

Zachęcający opis. Z niecierpliwością czekam na premierę:)

Dosyć ciekawi mnie ta książka, a opis dodatkowo to potęguje. Właściwie nie wiadomo czego można się spodziewać po tej pozycji. Mam zamiar sięgnąć po nią tak szybko, jak to będzie możliwe i wtedy podzielić się szczerą opinią dotyczącą treści

Napisana z pasją o pasji. To da się wyczuć w każdym zdaniu. Nie jest to tylko zbiór anegdot i ciekawostek (choć te występują), ale zdradzająca znajomość popkultury kronika zdarzeń początku lat 90.

Autorka nie stroni od własnych opinii, do czego oczywiście ma prawo. Trudno też dyskutować z jej subiektywnym doborem wydarzeń. Jednak przesadne uwielbienie sceny Seattle i (zwłaszcza Kurta Cobaina) w końcu irytuje. Przecież lata 90 XX wieku to coś więcej niż grunge i coś więcej niż Nirvana.

Ciekawe są rozdziały wkraczające w świat mody, dla mnie odległe i dotychczas mało interesujące.

Czekam na kontynuację.

Wciągająca, pokazująca wiele osobie, która w tych czasach była nieświadomym dzieckiem. Pochłania się ją praktycznie jednym tchem.