Dżok był już dorosłym psem, kiedy pan Nikodem zabrał go ze schroniska dla zwierząt. Zaprzyjaźnili się, razem dokonali niezwykłych rzeczy - od całkiem drobnych (dzięki nim dwaj chłopcy polubili czytanie książek!) po wielkie (to oni uratowali kamienicę przed pożarem). Dziś zna te historie każdy krakowianin - a to za sprawą Dżoka, który zapadł w pamięci wszystkich, dzięki swojej niezwykłej psiej wierności.
więcej
Informacje dodatkowe o Dżok. Legenda o psiej wierności:
Wydawnictwo: Literatura
Data wydania: 2010-11-03
Kategoria: Dla dzieci
ISBN:
Liczba stron: 48
Kup książkę Dżok. Legenda o psiej wierności
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Dżok. Legenda o psiej wierności - opinie o książce
Inne książki autora
Pies na medal. Rollek. Pies przewodnik. Tom 5
0
Poznajcie Rollka - psa przewodnika osób niewidomych, który jest prawdziwym psem na medal! Jego właścicielem jest pan Sebastian, który stracił wzrok na...
Baltic. Pies, który płynął na krze
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Poznajcie Baltica i pana Adama Buczyńskiego. Ta opowieść oparta jest na prawdziwych zdarzeniach. Psa, który płynął Wisłą na kawałku kry, obserwował cały...
Przeczytane:2018-04-20, Ocena: 5, Przeczytałam, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2018 roku - 100, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu,
Wielokrotnie widziałam pomnik Dżoka będąc na spacerze w okolicy Wawelu, jednak o historii pieska wiedziałam raptem jedno zdanie.
Dlatego korzystając ze szkolnej biblioteki córy postanowiłyśmy zgłębić wiedzę o psim przyjacielu. Znacie ją?
Dżok to piesek, którego pan Nikodem zabrał ze schroniska. Połączyła ich ogromna przyjaźń, wiele wspólnie przeżyli, uratowali nawet kamienicę! Jednak los okrutnie doświadczył ich relację...
Nie chcę zdradzać Wam zbyt wielu szczegółów, byście mogli - jak ja - równie mocno emocjonować się tą historią - był uśmiech, łzy, żal... cała gama wstrząsała mną - dorosłym człowiekiem... Jak bardzo zadziała ona na dziecko i to jeszcze kochające zwierzęta?
Duża czcionka, kolorowe ilustracje, prosty język i średniej długości rozdziały - rozwiązanie idealne, by zachęcić do samodzielnego czytania nawet siedmiolatki.
opinia pochodzi z mojego bloga: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/