Dziwka
Łukasz Mularski

"Przyciemnione wnętrza, dźwięk lejącego się alkoholu i gęsty zapach intymności unoszący się w powietrzu, ogarniający nabuzowane zmysły."[*] W takie miejsce, pięknie zwane przybytkiem rozkoszy lub wulgarnie burdelem, zaprasza nas Łukasz Mularski. Czy zatracimy się w morzu doznań, czy stracimy tam kasę?

Fabuła
Pomimo, że tytuł książki to „Dziwka” wydarzenia obserwujemy z perspektywy barmana. Młody chłopak zatrudnia się w lokalu ze striptizem. Praca nie jest trudna, ale na swój sposób wymagająca. Zajęte wieczory i odsypianie w ciągu dnia, używki na wyciągnięcie ręki, rozmowy z dziewczynami i ich klientami kształtują bohatera i jego światopogląd.

Główny bohater
Autor zastosował narrację pierwszoosobową i oddał mu głos, więc możemy doskonale poznać jego charakter i poglądy. Sugerując się biogramem z okładki, widzę, że stworzył swoje alter ego (mamy takie wspólne punkty jak emigracja do Niemiec czy miłość do jogi). Nie wiem czy go polubicie, ale muszę przyznać, że został on bardzo dobrze wykreowany. Wszystko byłoby super, gdyby pozostał on tylko uczestnikiem akcji, niestety Łukasz Mularski włożył w jego usta prawdy o prawdziwym życiu. Zaczęłam się poważnie zastanawiać, czy miał prawo. Dlaczego? A dlatego, że bohater „Dziwki” to człowiek do bólu bierny. Czy to, że sam zarabia na opłacenie wynajętego pokoju i piwko z kumplami robi z niego znawcę prawdziwego życia? Jego jedynym obowiązkiem jest pójście do pracy, poza tym trwa w zawieszeniu pomiędzy imprezami, używkami, książkami i kolejnymi dziewczynami. Czy on w ogóle prowadzi prawdziwe życie? Oceńcie sami.

Kompozycja
Jestem ciekawa, czy Łukasz Mularski miał jakikolwiek plan na tę książkę, bo dla mnie wygląda jak spontan. Nie przeczę, że bywa przyjemny – i „Dziwkę” całkiem dobrze się czytało – jednak przez niezorganizowanie, mogą ominąć nas najlepsze atrakcje. Krótko mówiąc, nie mam pojęcia o czym miała być ta książka. Brak w niej jakiejś myśli przewodniej i podsumowania. Facet o czymś poopowiadał, historia nagle się ucięła – chyba w najciekawszym momencie, który można by uznać za zwrot akcji – a ja siedzę i próbuję wymyślić "o co kaman".

W tym miejscu wystosuję krótki apel do pisarzy w ogóle. Książka to nie jest miejsce, żeby się wygadać. Zastanówcie się czy to co myślicie jest tak ciekawe, że ktoś zechce płacić za czytanie tego. Jeżeli czujecie potrzebę przelania na papier swoich poglądów, zróbcie to w sposób przemyślany, oryginalny, ciekawy. Czy od razu trzeba pisać powieść? Są felietony, blogi, fora nie wspominając o możliwościach jakie dają media społecznościowe. Może warto wejść z czytelnikiem w polemikę, która bywa niezwykle inspirująca.

Podsumowanie
Do powieści „Dziwka” mam ambiwalentny stosunek. Czytało mi się ją bardzo dobrze, ale jest to książka bardzo krótka (113 stron). Obawiam się, że gdyby było to 300 to bym się zanudziła. Co do autora, z jeden strony mam wrażenie, że nadajemy na kompletnie innych falach, a z drugiej czuję, że jest to człowiek, który potrafi pisać odważnie. Jeśli tylko przemyśli strukturę swoich prac i znajdzie oryginalny sposób prezentacji swoich myśli, może zaistnieć w literackim światku.

[*] Łukasz Mularski, Dziwka, wyd. Nowoczesne, Poznań 2019, okładka.

Intrygujący debiut, krótka opowieść, dosadna w swej wymowie.

„Mijały dni, a ja wrosłem jak dziki krzew w nieurodzajną glebę w ten erotyczny półświatek”.

Główny bohater to młody, niedoświadczony prze życie chłopak. Lubi się zabawić, wybić, zaciągnąć tym czy owym. Nie ma sprecyzowanych planów, dotyczących tego, co chce robić w życiu, idzie na żywioł, żyje z dnia na dzień. Kocha książki, teatr, muzykę, marzy by napisać książkę. Dość niespodziewanie, podejmuje pracę, jako barman w klubie ze striptizem. Tak naprawdę jest to znakomicie prosperujący burdel, a dostępny szeroki wybór alkoholi jest tylko przykrywką dla dobrze prosperującego nielegalnego interesu. Świat, w jakim zaczął się obracać, jest zupełnie inny od tego, który znał do tej pory. O dziwo bardzo szybko się w nim odnajduje, więcej zaczyna to lubić. Spotyka tam kobiety o bardzo różnych osobowościach, temperamentach i życiowych poglądach. Nie wszystko jest takie jak może się nam wydawać.

Pokomplikowane relacje między ludzkie, zwłaszcza te damsko-męskie. Potrzeba miłości, zaufania, zrozumienia. Bardzo swobodne podejście do seksu. Niełatwa codzienność, na jaką decydują się dziewczyny pracujące w tym zawodzie. Co nimi kieruje, że decydują się zostać prostytutkami? Czy zawsze chodzi tylko o pieniądze? Alkohol, narkotyki, niezobowiązujący seks i ludzie, mężczyźni – klienci w różnym wieku. Podejmowanie trudnych życiowych decyzji, potrzeba kochania i bycia kochanym, samotność. Każdy z nas potrzebuje drugiej osoby. Odrzucenie społeczne, krytyka, szukanie akceptacji. Trudna codzienność, niewygórowane ambicje, życie z dna na dzień.

Kontrowersyjny temat, któremu autor, moim zdaniem całkowicie dał radę. Jest szczerze, mocno i poruszająco. Książka daje do myślenia, zmusza do refleksji. Każdy popełnia błędy, ważna jest umiejętność ich dostrzegania i odpowiednie wyciąganie wniosków. Polecam :)

Nigdy tak naprawdę nie wiemy dokąd zaprowadzi nas życie i przed jakimi wyborami postawi. Czy zaistniała sytuacja nie odmieni naszego spojrzenia na pewne sprawy. Czy człowiek zawsze pozostanie wierny swoim wartościom? Czy otoczenie i ludzie z którymi przebywa mogą mieć wpływ na ich zmianę?

Głównym bohaterem jest młody mężczyzna, który podejmuje się nowej pracy jako barman w klubie ze striptizem. Szybko odnajduje się w nowej rzeczywistości, a praca w takim miejscu nie stanowi dla niego problemu. Łapie wspólny język ze znajomymi z pracy i dobrze wywiązuje się ze swoich obowiązków. Nie stroni od towarzystwa kobiet, jednak ma swoje zasady, którym stara się pozostać wierny. No właśnie, tylko czy wytrwa w swoich postanowieniach? Czy kobiety pojawiające się u jego boku będą wywierały na nim znaczący wpływ?

„Byłem wytworem tamtych czasów, podobnie jak moi rówieśnicy. Starsze pokolenie nas nie rozumiało, oni byli z innego świata, a to do naszego pokolenia należała przyszłość narodu. Dla tych, którzy tęsknili za starym porządkiem, pozostały wspomnienia. Komunizm już nie wróci, demokratyczny świat wessał nasze niewielkie państwo jak oceaniczna ogromna meduza małą rybkę.”

Jak powszechnie wiadomo, każdy jest kowalem własnego losu. Prostytucja to jeden z najstarszych i najbardziej opłacalnych zawodów na które decydują się kobiety. Czym się kierują, gdy podejmują się tej pracy? Szczerze powiedziawszy nie wiem, może to lubią, może los zmusił ich do tej, a nie innej pracy, a może ktoś wywiera na nie wpływ i je do tego zmusza? Ciężko jednoznacznie stwierdzić, ile kobiet, tyle przypadków. Nie każda z nich jest w stanie normalnie funkcjonować w takim świecie i radzą sobie z tym na różne sposoby np. zatracając się w alkoholu, czy też narkotykach.

Nasz bohater odnajduje się w swojej pracy, zaczyna ją nawet lubić. Na swojej drodze spotyka różne kobiety, które podejmowały się pracy w jego lokalu, z niektórymi z nich spędza chwile namiętności i uniesień. Czy jednak jest możliwe, żeby zakochać się w którejś z dziwek? Czy w miejscu, które emanuje z każdej strony seksem, można zatracić się w prawdziwych uczuciach?

Autor napisał powieść, która może budzić wśród czytelników kontrowersje. Znajdzie ona zarówno zwolenników jak i przeciwników, w końcu każdy ma prawo do własnego gustu. Nie dajcie się jednak zwieść tytułowi, który mógłby wskazywać, że to tylko powieść o dziwce. Nic bardziej mylne, są one oczywiście stałym elementem powieści, jednak to powieść, która tak naprawdę pokazuje nam, że każdy człowiek potrzebuje bratniej duszy i że samotność to coś, czego chciałby uniknąć każdy z nas. I nawet w świecie, w którym króluje prostytucja jest szansa na odnalezienie prawdziwej miłości. Każdy z nas popełnia błędy, dokonuje nie takich wyborów jakich powinien, bądź też chce. Grunt to umieć wyciągnąć z tego wnioski i nie popełniać ich na przyszłość. Nasz bohater również popełnia błędy, nie jest idealnym człowiekiem, któremu w życiu wszystko wychodzi tak jakby chciał. Nie skupia się na zarabianiu fortuny, nie jest dla niego ważne jakim będzie jeździł samochodem. Ma w życiu swoje wartości moralne, ale jak każdy człowiek ulega pokusom. W końcu trafia na dziewczynę pracującą jako prostytutka i pojawiają się uczucia. Tylko czy naprawdę jest w stanie pokochać kobietę, która oddaje swoje ciało za pieniądze? I czy ona jest w stanie się dla niego zmienić?

„Dopadł mnie kac – nie alkoholowy, a moralny. […] Złamałem swoją żelazną zasadę życiową. Miałem kilka takich zasad i one wyznaczały mi kierunek jak kapitan swojemu okrętowi.
Czym byłby świat bez zasad?”

Powieść nie jest obszernych rozmiarów, napisana została prostym językiem, więc czyta się szybko. Przedstawieni bohaterowie są skrajnie różni, jedni budzą swoim zachowaniem odrazę, inni są intrygujący. Sceny miłosnych uniesień nie są jakieś przysadziste, autor zachował umiar opisując je.

"Dziwka" to powieść, która pokazuje nam, że uczucia w człowieku mogą pojawić się w najmniej spodziewanym momencie i miejscu. I że każdy człowiek popełnia błędy, bo nie ma ludzi idealnych. To historia, która może wywołać u Was całkowicie odmienne poglądy. Jeśli macie ochotę, przeczytajcie.