Dynastia
Graham Masterton

Jest to opowieść o człowieku, który jest holenderskim emigrantem. Nie posiada przy sobie ani grosza przy duszy, za to posiada coś cenniejszego - wiarę w możliwość osiągnięcia sukcesu w Stanach Zjednoczonych. Jest człowiekiem, który nie potrafi odnaleźć się w relacjach w towarzystwie. W pogoni za wzbogaceniem się gubi jedną z najważniejszych rzeczy... miłość. Na kartach książki śledzimy jego losy począwszy od jego biedy, poprzez stopniowe wznoszenie się na szczyt poprzez nie zawsze czyste i legalne posunięcia biznesowe. Na co osiągnął zasłużył sobie ciężką pracą. Jest to opowiedz o trzech pokoleniach rodziny Corneliusów, dlatego też w dalszych etapach książki poznajemy także jego dzieci - Johna, Roderica i Hope, które w przeciwieństwie do ojca zatracają się w bogactwie i degeneracji. Świat bohaterów "Dynastii" został oddany z wielką pieczołowitością, a badania, które Masterton przeprowadził, aby napisać tę powieść robią wrażenie i są odczuwalne podczas czytania. Książka ta nie jest tylko opowieścią o wzlotach i upadkach rodziny Cornelius, ale także ukazaniem siedemdziesięciu sześciu lat Ameryki - jej wzlotów i upadków, jej kuchni, o jej rozwijającym się biznesie, o ludziach bogatych i zepsutych. Jeżeli przeraża Was ilość stron to nie ma się czym martwić, książkę czyta się szybko i przyjemnie z uwagą śledząc losy bohaterów. Mimo, że akcja rozpoczyna się od 1900 roku, język jakim posługuje się autor jest w pełni zrozumiały, nie jest naszpikowany słownictwem używanym w tamtym okresie czasu. Ciekawostką może być fakt, że pierwotnie "Dynastia liczyła 950 stron, jednak wydawca ze względu na ich ogromną ilość uprosił u Mastertona "uszczuplenie" książki. Masterton odrzucił fragmenty wspólnych posiłków i w ten sposób książka straciła 200 stron. Na mnie największe wrażenie zrobiły losy samego seniora rodu niż jego dzieci, ale to zależy od tego kto co lubi. Człowiek zapracował na to, co osiągnął a jego dzieci nie potrafiły docenić tego trudu. Przez drogę do sukcesu stracił wiele, m.in. Beatrice, żonę, którą bardzo kochał, choć nie zawsze umiał to okazać w odpowiedni sposób. Masterton opublikował tę książkę w 1979 roku, a polscy fani pisarza musieli na nią czekać trzydzieści sześć lat. Jednak było warto. Masterton starał się wtedy znaleźć nowe miejsce na rynku, dlatego postanowił pisać w stronę sag historycznych, co muszę przyznać nie było złym pomysłem. Książkę naprawdę warto przeczytać, chociażby po to, aby wyrobić sobie własne zdanie na ten temat. Dziś Masterton słynie jako wielki pisarz grozy, ale saga o rodzie Corneliusów jest także naprawdę dużym osiągnięciem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)