Dynastia Tudorów 2. Królowa traci głowę
Michael Hirst, Elizabeth Massie

Nie jestem specjalistą i znawcą powieści historycznych. Szkolne wspomnienia związane z datami, terminami zniechęciły mnie do zagłębiania się w losy postaci związanych z tą dziedziną nauk humanistycznych. W przypadku Dynastii Tudorów było całkiem inaczej. Moja ciekawość została wzbudzona w dniu, gdy premierę miała książka ‘Dynastia Tudorów. Król, Królowa i Królewska Faworyta’. Pierwszy tom czytałam z dystansem, który pozostał do końca pozycji. Inaczej było w przypadku kontynuacji ‘Dynastia Tudorów. Królowa traci głowę’. Książka od A-Z całkowicie powalająca na łopatki. Dlaczego? Po kolei. Powieść nadal napisana na podstawie scenariusza słynnego serialu emitowanego w telewizji, różniąca się jedynie autorstwem należącym do Elizabeth Massie. Sam fakt zmiany autora zachęca do sprawdzenia na własnej skórze, czy odczujemy różnicę. Przyznam szczerze, że druga odsłona historii Tudorów pochłonęła mnie bez reszty. Przede wszystkim Anna Boleyn, nowa żona Henryka VIII oraz królowa Anglii wprowadza do powieści powiew kobiecej intrygi. Postać wykreowana jest w sposób odzwierciedlający twardo stąpającą i wyrachowaną panią dworu, która potrafi zuchwale dbać o własny interes. Właściwie cała powieść poświęcona jest Annie i jej życiu na włościach króla będącego jednym z reformatorów kościoła w Anglii. Wątki na przemian przeplatają się z życiem królewskim oraz panującym zamętem dotyczącym zbojkotowania władzy papieskiej. Między tymi scenami mamy do czynienia z brutalnością, okrucieństwem oraz z niesprawiedliwością jaką momentami szczycił się władca. Oprócz rozbudowanych scen z życia Anny i jej podwładnych, jesteśmy wprowadzeni w świat intryg i wiecznych romansów ze strony króla, który zaspokaja potrzeby w istnie zwierzęcy sposób. Fenomenem w powieści są bohaterowie, którzy wykreowani w idealny sposób, tworzą perfekcyjne odzwierciedlenie życia w tamtych czasach. Ponadto fakt, że rozdziały są wielowątkowe, zawierające odniesienia do różnych motywów powieści, dodaje pozycji charyzmy i pozwala poczuć się jak widz serialu zasiadający w wygodnym fotelu przed telewizorem. Bardzo ciekawe ujęcie będące odskocznią od wątków kręcących się wokół dwóch bohaterów. Rozdziały poświęcone są każdej postaci, a dany moment rozwija ich historię. Jak już wspomniałam całość pochłania bez reszty. Spektakularne zakończenie książki wprowadza czytelnika w osłupienie zapierając dech. Kończąc czytać, przez godzinę nie potrafiłam zrozumieć decyzji jaką podjął król stanowiąc taki wyrok. W ten sposób powinny kończyć się książki, które w przyszłości posiadają możliwości rozwoju kolejnych tomów. Z ręką na sercu wyczekuję kolejnej części cyklu ‘Dynastia Tudorów’. Nie mogę sobie wybaczyć braku przekonania do pierwszej odsłony, która w momencie oceny nie wprowadziła w moje gusta czytelnicze nic nowego. Zmieniam całkowicie zdanie i naprawdę wyczekuję kontynuacji. Mam nadzieję, że ‘Dynastia Tudorów. Bądź wola Twoja’ będzie istnym ogniem na rynku czytelniczym.