Dwór króla Zorzy
Nisha J. Tuli

,,Dwór Króla Zorzy" to druga odsłona serii ,,Artefakty Uranosa" autorstwa Nishy J. Tuli, więc aby zagłębić się w historię Lor, musicie najpierw sięgnąć po poprzedni tom, czyli ,,Tron Królowej Słońca".

Pierwsza część cyklu zakończyła się w takim momencie, iż wręcz nie mogłam doczekać się kontynuacji, ponieważ miałam w głowie kilka pytań, na które chciałam znać odpowiedzi. Dlatego, kiedy tylko drugi tom znalazł się w moich rękach, niemal od razu zabrałam się za czytanie. I przyznam, że na początku czułam się nieco rozczarowana, ponieważ brakowało w niej tego dreszczyku emocji, który poczułam przy zakończeniu poprzedniego tomu. Mogę wręcz powiedzieć, że kilka pierwszych rozdziałów było straszliwie nudnych, a główna bohaterka stała się okropnie irytująca i wiecznie niezdecydowana. Po drodze między pierwszym a drugim tomem zgubiła gdzieś to, co było w niej najwspanialsze, czyli swój unikalny charakter i chęć przetrwania, która popychała ją do działania.

Mam też trochę wrażenie, że autorka na siłę chciała pokazać w tej części erotyzm, ponieważ większość scen tak naprawdę dotyczy zbliżeń głównych bohaterów, nawet w okolicznościach, w których ostatnim, o czym bym pomyślała, byłyby właśnie cielesne uciechy.

Jeżeli chodzi natomiast o pozostałą akcję, to ciekawie zaczęło robić się gdzieś mniej więcej w połowie, kiedy to Lor i Nadir wyruszają w poszukiwaniu jednego z artefaktów, chociaż myślę, iż te fragmenty książki również zostały zbytnio zdominowane przez sceny, o których wspominałam powyżej.

Myślę, że jednym z najciekawszych elementów fabuły były przeskoki do czasów sprzed ponad 200 lat, gdzie możemy dowiedzieć się nieco na temat wydarzeń, które ostatecznie doprowadziły do upadku Królestwa Serca. Żałuję jednak, że było ich tak mało, ponieważ pomimo cofnięcia się w czasie, wniosły do fabuły powiew świeżości. Mam jednak nadzieję, że w kolejnej części będą miały swoją kontynuację.

Chociaż ,,Dwór Króla Zorzy" nie rzucił mnie na kolana, zakończenie tego tomu daje nadzieję na to, że kolejna odsłona ,,Artefaktów Uranosa" będzie o niebo lepszy. I na to liczę.

,,Oto i ona, w całej swojej gnijącej chwale.

Opowieść o smutku i stracie. (...). Cień dziedzictwa, które nawiedzało mnie każdego dnia mojego życia.

Królestwo serca"

Tuż po wydarzeniach z pierwszego tomu i jego niesamowitym zakończeniu ponownie wkraczamy do pełnego magii , napięcia i żądzy władzy świata fae. 

Tym razem akcja toczy się na dworze króla zorzy, choć początek bierze w tajnej bazie Księcia Nadira. 

Lor nadal nie ma pojęcia czy jej uwięzione w mrocznej Nostrazie rodzeństwo żyje i ta właśnie kwestia spędza jej sen z powiek. 

Szybko okazuje się również, że magia którą dziewczyna przez dłuższy czas ukrywała teraz jest uwięziona wewnątrz niej.. 

Lor zrobi wszystko by ją odzyskać, ponieważ moc potrzebna jest jej nie tylko do ocalenia bliskich , lecz również do odnalezienia Korony Serca - tajemniczego artefaktu, który może zmienić układ sił na politycznej mapie Uranosa.. 

By osiągnąć swoje cele księżniczka musi jednak współpracować z Nadirem, co delikatnie mówiąc nie budzi jej entuzjazmu.  

Przyszły król pragnie bowiem obalić swego ojca , a przy tym jest przekonany, iż kobieta, którą uprowadził nie jest zwyczajną śmiertelniczką jak sama twierdzi..

By osiągnąć swoje cele para decyduje się udawać związek, co nie jest wcale łatwe biorąc pod uwagę fakt ,że przedstawiciele fae nie stronią od publicznego okazywania sobie uczuć.  

Równolegle do tych wydarzeń, poznajemy historię Coeur, babki głównej bohaterki, która niemal trzysta lat wcześniej miała zostać żoną Atlasa - wówczas Księcia dworu słońca , a efektem tego sojuszu miała być potężna magia i objęcie tronu.. 

Jednak serce nie sługa i.. przeznaczenie nie zawsze idzie w parze z zamiarami , bowiem uczucia Coeur ożywają już po pierwszym spotkaniu z królem Arborii , Wolfem. 

Co z tego wyniknie i jak wpłynie na przyszłość zarówno młodej dziedziczki jak i jej rodziny , a nawet przyszłych pokoleń?

Uwielbiam dobre fantasy z pięknymi uczuciami, emocjami przepełniającymi każdą stronę oraz dynamiczną akcją.  

Dokładnie to oferuje Nisha J. Tuli w swojej serii.

Atmosfera pomiędzy postaciami, wzajemna nienawiść a nawet pogarda zrodzone z wymuszonej bliskości mieszają się z fascynacją i palącym pragnieniem..

Miłośniczki pikantnych scen przepadną bez reszty, również poszukiwania Korony i walka o dominację trzymają w napięciu, a kolejne tajemnice budują niezwykły klimat. Coś wspaniałego i zapierającego dech. 

Kocham całym sercem ??

"Dwór Króla Zorzy" to kontynuacja "Tronu Królowej Słońca" i szczerze mówiąc zdecydowanie trzyma poziom pierwszego tomu lub nawet minimalnie go przewyższa.

Lor chce nie tylko uwolnić swoje rodzeństwo z Nostrazy, ale również odzyskać swoje dziedzictwo. Niestety aby to osiągnąć musi współpracować z synem Króla Zorzy. Choć książę nie wydaje się być taki jak ojciec to Lor po incydencie z Atlasem nie chce już zaufać nikomu kto ma władzę. Nie jest to jednak łatwe, ponieważ już od pierwszego spotkania coś przyciąga dziewczynę do mrocznego księcia.

Po pewnym czasie i kilku wydarzeniach Nadir zaskarbia sobie odrobinę zaufania Lor. Łączy ich wspólny cel, a kiedy łączą siły być może będą niepokonani...

Po "Dwór Króla Zorzy" sięgnęłam od razu po skończeniu czytania pierwszego tomu. Bardzo się cieszę, że zwlekałam z poznaniem tej historii, bo zakończenie "Tronu Królowej Słońca" pozostawiło ogromny niedosyt. Niestety w przypadku drugiego tomu było tak samo i nie wiem jak wytrzymam do trzeciego.

Wracając jednak do "Dworu Króla Zorzy" to zdecydowanie więcej dowiadujemy się o świecie i jego historii. Mamy dwie linie czasowe: współczesną i 286 lat wcześniej. Choć rozdziały ukazujące historię są zdecydowanie krótsze to i tak są sporym zastrzykiem wiedzy na temat świata wykreowanego przez autorkę.

Podczas czytania z trudem odrywałam się od lektury. Relacja Lor i Nadira, do tego walka o odzyskanie swojego dziedzictwa to wciągało mnie najbardziej.

Myślę, że fani pierwszego tomu zdecydowanie będą zadowoleni podczas czytania "Dworu Króla Zorzy". Ja się nie zawiodłam.