Dwadzieścia spotkań
Alicja Masłowska–Burnos

Gniewno to miejsce, które połączy dwoje zbłąkane dusze. Milena, która przeżyła osobistą tragedię i Alex pisarz z Warszawy przeżywający kryzys twórczy. Lecz Gniewno to przede wszystkim mała społeczność, która znacznie odbiega od ideału, a odpowiedzialni za to ludzie czują się bezkarni.

Długo zastanawiałam się jak napisać recenzję, tak żeby jak najmniej zdradzić szczegółów, ale też żeby zachęcić do sięgnięcia po tę książkę. Chociaż mówią, że po okładce książki się nie ocenia, to jednak pierwsze skojarzenie, jakie ta okładka wywołuje jest zupełnie inne niż treść zawarta w niej. Nastawiłam się na bardziej nostalgiczną, romantyczną opowieść, a otrzymałam?

Więc prosto i szczerze, jest to historia, która wciąga czytelnika w wir zawiłości. Tak, jak najbardziej jest tu lekki, ciekawy romans, ale z kryminałem i tajemniczymi watkami w tle.   Na początku odnosimy wrażenie, że nic tu nie jest powiązane z sobą, zlepek różnych informacji.  Jednak im bardziej zgłębiamy treść powieści, tym więcej elementów łączy się w jedną całość. Wtedy powieść wciąga i trzyma w napięciu, aż do momentu odkrycia wszystkich zagadek z przeszłości. Rewelacyjnie zachowany balans.

,, Dwadzieścia Spotkań’’ bardzo ciekawie skonstruowana opowieść, a momentami nawet niebezpieczna, tu każdy pozornie błahy element jest bardzo ważny. Polecam szczerze.

**PATRONAT MEDIALNY**
Dziś przyszła pora na przedstawienie kolejnej niebagatelnej historii, która trafiła pod mój patronat medialny. Jest to historia tak nieoczywista i zaskakująca, że nadal zostaję pod olbrzymim wrażeniem, choć od momentu, w którym skończyłam ją czytać, minęło już kilka dni.
Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tym, w jaki sposób, ta historia została poprowadzona...
"Dwadzieścia spotkań" to genialne połączenie powieści obyczajowej z kryminałem, okraszone nutką romansu i mroczną akcją rodem z thrillerów Alfreda Hitchcocka. Nic w tej historii nie jest oczywiste, a wielowątkowość tej historii sprawia początkowo wrażenie chaosu, nad którym trudno jest zapanować, jednak posuwając się strona za stroną, odkrywamy misternie utkaną fabułę, w której najdrobniejszy szczegół ma znaczenie i znacząco wpływa na rozwiązanie tajemnicy, która została skryta na kartach tej powieści. Nie będę opisywać szczegółowo fabuły, ale uwierzcie mi na słowo, opis wydawcy nawet w połowie nie zdradza tego co tu się dzieje i nie oddaje tego mrocznego i tajemniczego klimatu, który znajdziecie w środku.
Akcja powieści początkowo biegnie dość wolno, musimy "przeżyć" wizytę jednej z głównych bohaterek na komisariacie i poznać jej zeznania, ale jest to bardzo ważny początek, bo to on stanowi punkt wypadowy dla całości i jest niczym ten jeden malutki kamyczek, który uruchamia całą lawinę niebezpiecznych wydarzeń, splatając ze sobą losy kilkunastu osób i to w tak mroczny sposób, że momentami nie mieści się to, o czym się czyta, w głowie- uświadamiając przy tym czytelnikowi, do czego jest zdolny człowiek, by osiągnąć to, co sobie zaplanował. Powiedzenie, że dąży się do celu po trupach... tutaj pasuje idealnie.
Później akcja nabiera tempa i z każdą stroną robi się coraz ciekawiej. Na jaw wychodzą tajemnice, intrygi, powiązania i rodzinne koligacje. Autorka tym samym pokazuje jak, bardzo hermetycznym miejscem są małe miejscowości, w których rządzą ludzie totalnie się do tego nienadający. Doskonale został oddany klimat takiej małej miejscowości, gdzie rządzi się poprzez zastraszenie, a władza trzymana jest tylko przez wąską grupę blisko związanych ze sobą ludzi. Ale nie jest to opowieść o polityce w małym mieście, jest to również historia straty, żałoby i godzenia się ze śmiercią, poszukiwaniu własnego miejsca na ziemi i dojrzewaniu do tego, by przyznać przed samym sobą, że czas ucieka i trzeba w końcu dorosnąć mentalnie do "bycia dorosłym" i brania odpowiedzialności za swoje decyzje i czyny.
Bohaterowie są wykreowani doskonale, każdy z nich jest niezwykle autentyczny, wielowymiarowy i barwny. Nie ma tu nikogo zbędnego, a każdy wnosi do tej historii wiele emocji, i stwarza barwne tło dla pozostałych.

Przedstawiona historia jest niesamowicie wciągająca, nie chce się odłożyć książki przed przeczytaniem finałowej sceny. Swoją drogą, zakończenie zostało napisane dość otwarcie, kto wie, może kiedyś poznamy dalsze losy, ja bym z przyjemnością poczytała co u nich słychać po całej tej koszmarnej sytuacji, w której się znaleźli w "Dwadzieścia spotkań".
Napisana ładnym językiem, wiele wątków, wydawałoby się pobocznych i niewiele znaczących łączy się w spójną i klarowną całość zmuszająca czytelnika do refleksji nad ulotnością życia, chwilą szczęścia, ale pokazująca również, do czego jesteśmy zdolni, by osiągnąć, to czego chcemy. Autorka serwuje czytelnikowi mnóstwo emocji, zaskakujących zwrotów akcji, nie brakuje tu odrobiny romansu, ale nie jest on przewodnią nutą tej historii.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak. To nietuzinkowa opowieść o miłości, przyjaźni, samotności i walce o siebie. Znajdzie się tu tajemnica i intryga, mnóstwo zagadek i tajemnic, które naprawdę zaskoczą. Każdy z Czytelników znajdzie w niej coś dla siebie.

💥Poznając opis książki byłam przekonana,że otrzymam gorący romans znanego autora z piękna dziewczyną.Jakże się pomyliłam🫣
Moja pomyłka wcale nie sprawiła mi zawodu,wręcz odwrotnie.Od pierwszego rozdziały byłam ogromnie ciekawa otrzymanych informacji i ich powiązania z całą fabuła.Po pewnym czasie treść lektury łączy się w jedną wspólną całość.

Jest to historia z wieloma ciekawymi wątkami.Począwszy od tajemniczego spotkania z policjantem na komendzie kończąc na wycieczce do Krakowa.
Co może to łączyć?Otóż każdy element tej historii jest bardzo ważny.
Na poczatku mamy historie Niny i walkę z nieprawidłowości,które nie kończą się szczęśliwie.Później otrzymujemy pobyt Mileny i jej narzeczonego w Gruzji a następnie wydarzenia powiązane z Gniewnem.To czyni historie bardzo ciekawa i tajemniczą.

Mamy nie tylko lekki romans,ale także kryminał wraz odwagą bohaterów,by osoby czyniący zło ponieśli konsekwencje swoich czynów.

Poznana historia ogromnie mnie zaskoczyła!!! Wyobraźnia nasuwała różne hipotezy i powiązania z poznawanymi wydarzeniami.
Powieść trzymała w napięciu,pozwalając na możliwość odkrywania zagadek przeszłości i zachowań osób,które były ponad prawem.

Nie oceniajcie książki po okładce,ponieważ ta powieść jest bardziej emocjonująca niż wskazuje na to okładka.
Musicie przekonać się o tym samym.Dlatego wam ja gorąco polecam.

Książka krąży w zasadzie wokół pewnej małej gminy, która zdaje się być skorumpowana i daleka od cywilizacji politycznej. Oprócz tego głównymi bohaterami jest Milena i Alex ale gdy dochodzimy do końca to brak jest informacji dotyczącej ludzi, którzy rządzili wspomnianą gminą a także samych zainteresowanych. Gdzie jakiś epilog? No chyba, że autorka zostawiła sobie otwartą furtkę do kolejnej części.

Powieść podzielona na 5 części, 2 z nich opowiadają o zdarzeniach sprzed roku a 2 z obecnego czasu. Ostatnia jest, cóż, można ją uznać za wspomniany epilog. 

Trafiłam na parę błędów stylistycznych i pomyłek.

Nie mam o niej zdania. Napisana bardzo prostym językiem, dialogi są czasami wręcz sztuczne, bohaterowie zerojedynkowi. Romans z tego żaden. Przeczytałam ale daleko mi do zachwytu. 

Zło jest niechciane, nie ma domu. 

Każda społeczność ma swoje tajemnice. 

Nina , młoda i ambitna dyrektor domu kultury w niewielkiej dolnośląskiej wsi -Gniewno pragnie zrobić wszystko, by placówka rozkwitła zaś ona i jej mąż znaleźli swoje miejsce wśród mieszkańców.  

Niestety lokalne władze ani myślą w tym procesie , wprost przeciwnie...

Milena ma dwadzieścia kilka lat i choć mogłoby się wydawać,że przed nią całe życie dziewczyna przeżyła ogromny osobisty dramat.  

Teraz nie potrafi sobie wybaczyć, a poczucie winy stało się jej cieniem.  

Spokój próbuje odzyskać w domu ciotki swojego narzeczonego.  

Edyta zaś tlumaczy jej sposób funkcjonowania gminy. 

Ten zaś znacznie odbiega od ideału.

Alex Domański to znany warszawski pisarz, którego lekkie komedie kryminalne cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem. 

Niestety, młody mężczyzna jest niedojrzały i nie wywiązuje się ze swych obowiązków względem wydawcy , a na dodatek przypięto mu łatkę kobieciarza. 

Po jednej z burzliwych rozmów z przełożonym chłopak postanawia wyjechać do Gniewna - oficjalnie w poszukiwaniu inspiracji do stworzenia nowej powieści oraz po to by spotkać się z czytelnikami. 

Jak jest naprawdę? I co wydarzy się w momencie, gdy na jego drodze stanie Lena? 

Długo zastanawiałam się jak napisać tę recenzję w taki sposób by nie zdradziła zbyt wielu szczegółów, a jednocześnie zachęciła do sięgnięcia po powieść Alicji Masłowskiej- Burnos .

Powiem bardzo prosto Dwadzieścia spotkań wciąga od pierwszej strony, choć początkowo nie sposób dostrzec powiązań między poszczególnymi bohaterami.

Jednak.. im dalej tym więcej elementów tej układanki wskakiwało na swoje miejsce.  

A było naprawdę ciekawie i momentami bardzo niebezpiecznie.. 

Jak zakończy się ta niebanalna historia? Musicie się przekonać. 

A naprawdę warto. , zwłaszcza jeśli poszukujecie czegoś zaskakującego ,co pozwoli Wam wyrwać się z czytelniczego marazmu. ?