''Dumania pesymisty'' czytane po przeszło 125 latach to nie tylko tekst, w których dostrzec możemy źródła naszej współczesności, to wciąż miara świetnego pisarstwa, wzór felietonistyki, która nie mając nic wspólnego z impresyjnością i pustą grą słów, zbliża się do filozoficznego eseju.
Chcę przeczytać,