Droga do przebaczenia
Agata Mania

   Los wyjątkowo okrutnie doświadcza Victorię Regan. Raz za razem opadają na nią ciosy, które z każdą kolejną chwilą uświadamiają jej, że to już koniec. Koniec walki, koniec starania się. Piekło się stało a z niego nie ma szans ucieczki. 
   Do czasu, kiedy jedno zdanie małej Holy ponownie rozdziera ranę: widziała swego tatę, choć ten przecież nie żyje... 
   A może jednak żyje? Jak będzie wyglądała codzienność głównej bohaterki? Z jakimi sytuacjami będzie musiała się zmierzyć? O co w tym wszystkim chodzi?

    "Droga do piekła" jest wstępem do historii Victorii i Luke'a. Natomiast "Droga do Przebaczenia" jest ciągiem dalszym wydarzeń, jakie miały miejsce. Wobec tego znajomość pierwszego tomu jest niezbędna aby się odnaleźć w tej jakże zaskakującej i emocjonującej lekturze.
    W kontynuacji od samego początku czytelnik jest bombardowany emocjami. Pełną ich paletą, która powoduje, że serce napełnia się morzem obaw i niepokoju o ciąg dalszy wydarzeń. 
   To bardzo smutna historia. Wstrząsająca i wymuszająca łzy. Chwytająca za serce. Pokazująca, jak piekielnie trudno jest się codziennie podnosić i zakładać maski, kiedy życie przestało mieć sens. 
   Autorka bardzo realnie i dość mocno, wyraziście przedstawiła ogrom tragedii, z jaką zetknęła się główna bohaterka. Nie oszczędzała tym samym na emocjach i odczuciach. Na zgłębianiu wątku w iście psychologicznym aspekcie. Perfekcyjnie oddane całe spektrum problematyki.
    Nie zabrakło także chwil trzymających w napięciu. Zwrotów wydarzeń wbijających w fotel. Elementów zaskoczenia tak ogromnych, że szczęka lądowała na podłodze. 
   Misternie i bardzo dokładnie utkany spisek. Z przyjemnością i z wielkim zaintrygowana próbowałam rozszyfrować zagadkę, jaką złożyła autorka. Przemyślana i dobrze poprowadzona.
   Świetna kreacja bohaterów. Każda z postaci miała swoją określoną rolę i indywidualny charakter. Bardzo dobrze się dopełniali.
   Nicość, bezsilność i bezradność oraz szukanie ukojenia. To tylko szczypta tego, co tu znajdziecie. A musicie przygotować się na coś tak szokującego i wręcz niemożliwego do zaakceptowania, stając się choć na chwilę główną bohaterką. 
   Wciągnęła mnie ta książka. Przeczytałam ją błyskawicznie. Autorka ma rewelacyjny styl, a napisane przez nią książki są jak żywe - naszpikowane emocjami fabuły ożywiają.

Polecam 

Współpraca reklamowa: Wydawnictwo Spark

#recenzja

Tom pierwszy "Nasze piekło" bardzo mi się spodobała, dlatego z przyjemnością sięgnęłam po kontynuację. Zdawałam sobie sprawę, że ta książka może być trudna pod względem emocjonalnym. Czytając opis zdawałam sobie sprawę, że nie będzie łatwo ją czytać. Kto czytał tom pierwszy ten wie, że życie Victorii i Luke nie należało do łatwych a końcówka rozwaliła czytelnika na łopatki. Jednak nie byłam przygotowana na coś takiego. 

Victoria przeżyła piekło, gdy została porwana. Mimo uwolnienia jej życie nie wróciło do normy. Luke, który poświęciła wszystko by ja uratować, oddał się w ręce policji. Przez trzy lata nie miał z nim kontaktu. Nie umie się pozbierać. Wyprowadza się rodzinnego miasteczka, zrywa kontakt z rodziną a jedynymi osobami, które do siebie dopuszcza to Scott, który podjął się trudu wychowania Holy, Asher, dzięki, któremu odzyskuje choć trochę normalności oraz Zoe, przyjaciółkę ze studiów. Jedno zdanie małej Holy zmienia cały poukładany świat Victorii na nowo. 

Victoria przeżyła załamanie nerwowe i kiedy już myślimy, że wszystko będzie dobrze jedno zdarzenie pociąga za sobą kolejne, które burza spokój. Najpierw dowiaduje się, że Luke dostał pozwolenie na widzenie. Gdy już myśli, że wszystko się ułoży dowiaduje się o śmierci Luke. To ja załamuje totalnei ale to dopiero początek. 

Fabuła książki świetnie napisana. Pełna tajemnic, niejasności, pojawiają się owe wątki, nowe postacie. Dodatkowo całość jest szalenie emocjonalna. Jeśli myślałam, że to, co przeżyła Victoria było mocne i emocjonalne to to, czego doświadczyła w tomie drugim to jest coś, co już totalnie mnie rozwaliło emocjonalnie. Najpierw śmierć Luke, która okazuje się nie do końca tym, czym jest, potem wypadek, w którym prawie traci przyjaciółkę na sam koniec poznaje Beth, która rzuca zupełnie inne światło na wszystko to, co wie i sadzi Victoria. Dodatkowo jest sporo takich momentów , w których Głowna bohaterka rozsypuje się jak domek z kart. Czytając moment, gdy dowiaduje się, że śmieć Luke nie jest tak oczywista a jej całe życie wywraca się do góry nogami. Podejmuj walkę o odkrycie prawdy. Tylko że to będzie kosztowało ją dużo więcej niż sądziła. 

Muszę przyznać, że autorka stworzył nietuzinkową historię. Nie jest kolorowa, pełna emocji i bólu. Przepełniona tajemnicami, walką i pokazuje nam, że w kryzysowych sytuacjach nie zawsze możemy liczyć na tych, po których się tego spodziewamy. Wiele momentów sprawiło, że miałam gęsią skórkę. Chyba najgorszym momentem był ten, w którym Victoria dowiaduje się o śmierci Beth. Tej sceny nie da się czytać bez łez. Przynajmniej ja nie potrafiłam. Az czuć ten ból i żal, który przeżywa Victoria. 

 Postacie świetnie wykreowane, aż czuło się ich realność, ich odczucia, myśli i dylematy. Zakończenie intrygujące, zaskakujące i bardzo otwarte. Mam wrażenie, że to dopiero początek historii Victorii i Luke.  Może się myle ale czuję, że będzie ciąg dalszy. Polecam