Dar anomalii. Księga 1
Paweł Zbroszczyk

Książka jest bardzo dobra, tylko najlepszą opcją do jej czytania jest cisza. Wszystko przez to, że mamy tutaj przeskoki do innych osób i każda z nich znajduje się jakby w innych warunkach życiowych. Biorąc pod uwagę groteskowe opisy, choćby wbijania sztyletów w rogówki oczne i zerkanie jak białka oczu opuszczają swoje miejsce, niekoniecznie należało to do przyjemnego czytania o czym chciałabym opowiedzieć osobom poniżej osiemnastego roku życia. Jednak poprzez brutalność opisów i słowa pieśni ukazanej obok, byliśmy świadkami przeobrażenia się postaci. Pomimo, że to opowieść fantastyczna i większość postaci jest wymyślona, to jednak w całym tym zgiełku były też słowa mądrości zaklęte w tekście. Chodziło o to, kiedy mało urodziwa kobieta sugerowała zbliżenie nowo przybyłemu mężczyźnie, a ktoś inny szepnął, by jej nie oceniano, gdyż zbierała pieniądze na uratowanie swojego syna, któremu obcięto język. Wielokrotnie autor podkreślał, by nie patrzeć oczami, a słuchać serca, które wbrew rozsądkowi postępowało, ale w dobrej wierze. Nie każdy kto wygląda jak potwór właśnie nim jest.

,,Wiszące na żebrach kościotrupa resztki mięsa bujały się miarowo przy każdym kroku."

Jak widzicie, spotka was tutaj magia i iluzja. Ludzie w obawie przed wrogiem będą gotowi do niestworzonych rzeczy i czasami nie wiadomo będzie kto jest wrogiem, gdyż poznając drugą stronę medalu, każdy z nich walczył o to, co było dla niego samego ważne. Bywało, że nie wiedziałam kto z kim rozmawiał, czy była to osoba wymyślona, czy ktoś prawdziwy, gdyż ich nazwy potrafiły sugerować coś, czego znaczenie było czymś innym. Postacie chyba nigdy nie odpoczywały. Nawet, kiedy morzył ich sen, to wciąż musieli nasłuchiwać czy wróg się do nich nie zbliża, albo dźwięk, który stawał się coraz głośniejszy, mógł być niebezpieczny i nie ważny jednocześnie.
To dobra fantastyka, ale określiłabym jako bardzo niespokojny sen, który przytrafić się może każdemu, ale znikoma ilość osób potrafiłaby go tak dokładnie opisać. Czytanie z przeznaczeniem na treść, a nie opisy. Słowa od autora na końcu książki sprawiają, że patrzy się na nią inaczej, przychylniej:-)

Dar anomalii

Potrzebowałam ostatnio jakiejś fantastyki. Dlatego sięgnęłam po "Dar anomalii". Historia opowiada o chłopaku, a właściwie młodym mężczyźnie imieniem Leba. Jest on Parkaninem. Skrzydlatą istotą, która za cel życiowy ma popłynąć na wyspe z wieżą gdzie ma stoczyć próby na śmierć i życie, aby na koniec dostać pozwolenie na wejście do anomali. Mimo, że Lebe jest jeszcze za młody na tę podróż, los chce inaczej. Bren za to jest złodziejaszkiem, gdy któregoś dnia, podczas zamieci trafia do Karczmy to tam jego charakter wychodzi na jaw. Przez kłamstwa, chłopak trafia na ludzi którym nikt nie chciał by podpaść. Teraz musi dla nich pracować. Co się stanie gdy losy obu bohaterów się złączą? Czy są gotowi na to co ich czeka? Na magię za którą staje się kaleką? Na ukryte, podziemne miasta i ciągłą ucieczkę przed pościgiem wyszkolonych zabójców?

Powiem szczerze że jak zaczełam czytać to na początku książki chciałam ją odłożycz, nie dlatego, że była zła, ale czułam się nie gotowa na bardziej skąplikowanie fabularnie książkę. Jednak jak tylko dałam jej szanse i trochę poczytałam, nieszło się oderwać. Historia mnie pochłoneła, a świat porwał. Postacie są wykreowane cudownie. Podoba mi się bardzo, że żadna z nich nie jest w stu procętach dobra, albo zła. Każda podejmuje swoje decyzje nie zawsze poprawne, ale jakże prawdziwe. Niesamowita i wciągająca historia w świecie pełnym niebezpieczeństw i ryzyka. Super.

"Dar anomalii" to fantastyczny debiut Pawła Zbroszczyka, który od pierwszych zapowiedzi przykuł moją uwagę. Powieść ta posiada dwójkę głównych bohaterów - młodego chłopaka Brena, który wyruszył w mało bezpieczny świat i niemal od razu wpadł w wielkie kłopoty 😅 Oraz Lebę, młodego przedstawiciela rasy Parkan, która moim zdaniem zaintryguje niejednego fana fantasy. Ich losy po pewnym czasie splatają się za sprawą tytułowej anomalii, a to spotkanie diametralnie zmienia życie każdego z nich.

W książce występuje też wiele innych postaci, które są ciekawie zarysowane i wielu z nich można polubić nawet jeśli nie dostali specjalnie dużo miejsca.

Urzekł mnie tutaj klimat, który jest bardzo "mój", od razu mi się spodobał i czułam go całą sobą od początku do końca!

Przez tę historię przewinęło się sporo motywów i elementów, które zaliczam do swoich ulubionych w fantasy - motyw ucieczki, skrytobójcy, magia, inne rasy, klimatyczne lokacje.

Znalazłam więc w środku sporo tego, co uwielbiam i przeżyłam wraz z tą powieścią świetną przygodę! Styl autora również przypadł mi do gustu, raczej nie pomyślałabym, że to debiut, nie wiedząc o tym 😉 Wiele pomysłów autora bardzo mi się spodobało i w treści znalazło się sporo fragmentów lub scen, które wywołały we mnie sporo emocji.

Motywy i klimat tej książki tak bardzo przypadły mi do gustu, że spokojnie mogę myśleć o tej książce jako o takiej "mojej". Czułam się, jakby była napisana dla mnie 😃

Dużo osób w recenzjach pisze, że mieli trudności z ogarnięciem tego co się dzieje w tej historii, ja nie odczułam żadnego zagubienia. Po prostu czułam się tu jak w domu 😃

Widziałam też wiele opinii, że książka była zaskakująca, a ja prawdę mówiąc nie zaliczyłam za bardzo zdziwienia opisywanymi wydarzeniami, wiele udało mi się przewidzieć. Jednak nie mogę powiedzieć, ze bawiłam się źle, bo i bez tego było świetnie.

Może gdyby była to powieść doświadczonego autora to liczyłabym na jakieś zaskoczenia, ale jak na debiut to wypadło to dla mnie dobrze, zadowalająco, satysfakcjonująco.

Największą wadą tej książki jest to, że... Jest za krótka! Chciałabym w tym świecie spędzić więcej czasu! A i historia czy charaktery bohaterów zyskałyby więcej głębi.  Jednak z racji tego, że to pierwszy tom, to liczę na więcej głębi w kolejnych częściach 😁

Odniosłam też wrażenie, że fabuła jest troszkę poszatkowana. Po pewnym czasie poczułam, że przypomina grę, bohaterowie mieli do wypełniania różne questy, którymi już nie musieli się zajmować dalej, gdy się już z nimi rozprawili. Lekko brakowało mi takiej ciągłości pewnych problemów, ale to naprawdę delikatny mankament, który nie przeszkadzał mi w czerpaniu przyjemności z lektury.

Gorąco polecam, bardzo mi się spodobało i czekam na więcej!💗 Mam nadzieję, że Wy też dacie tej powieści szansę.

Zdarzyło Ci się kiedyś przeczytać fragment książki i na jego podstawie stwierdzić, że choćby nie wiem co, musisz przeczytać całość?

Pamiętam jak dziś, kiedy ponad rok temu Instagramie odkryłam konto @frazyfantasy z pięknymi grafikami i był tam też link do fragmentu powieści. Przeczytałam go i stwierdziłam, że ile czasu by to nie zajęło, będę czekać na tę książkę jak na słońce, czy miałam rację?

Leba jest parkaninem, koniecznie chce przejść próby anomalii by wejść do niej i poznawać nowe światy. Bren jest człowiekiem, drobnym cwaniakiem, który posunął się o jeden blef za daleko. Leba dąży do budowania równowagi na świecie, szerzenia dobra i wykonania specjalnej misji. Bren dąży do tego by przeżyć kolejny dzień. Czy ci goście znajdą wspólny język gdy przyjdzie im razem podróżować? Uratują życie swoje i innych? Przyjdzie im stawić czoła oślizgłym bestiom, kolczastym potworom, rozśpiewanym zabójcom, krwiożerczym wilkom. Godzić zwaśnione klany i wybierać między radą a pytaniem. Poznawać magię, ale też płacić za nią wysoką cenę. Czy znajdą mordercę bezsennych?

Ależ to była literacka uczta! To niesamowite, wielopoziomowe, mroczne epic fantasy łączy w sobie mądrości o równowadze między dobrem i złem, rozważania nad sensem życia w zgodzie ze sobą, doskonały literacki styl i fantasyczne uniwersum jakiego jeszcze nie było! Powiecie "jasne, jeśli coś ma wszystko, to nie ma w sobie nic"? Nie tym razem! "Dar anomalii" przełamuje stereotyp czarując czytelnika każdym swoim aspektem! Paweł Zbroszczyk ma niesamowity dar snucia opowieści, przedstawia nam wykreowany przez siebie świat dokładnie, ale nienachalnie, zostawiając też trochę swobody naszej wyobraźni. Miejscami przeraża, jak opisem wyjącej ściany, gdzie indziej czaruje. I zdecydowanie zmusza do przemyśleń. Książka chodzi za mną całymi dniami i nie pozwala o sobie zapomnieć. Bardzo się cieszę, że praca nad drugą częścią jest już w toku, bo nie mogę się doczekać ponownego zanurzenia w te wspaniałe światy. Pawle dzięki Ci za tę historię!

Czuć w tym jeszcze taką niezręczność początkującego autora. Widać ciekawy pomysł na historię i jeszcze drobne problemy w jego realizacji. Bywają problemy z tempem narracji, ekspozycją... Ale sam pomysł jest naprawdę porywający. Książkę czyta się bardzo szybko, autor podaje nam treść w sposób dość przystępny. Myślę, że warto "Darowi anomalii" dać szansę. Kto wie, może w kolejnych tomach stanie się to jeszcze lepsze...?

Zdarzyło wam się kiedyś napisać coś swojego, opowiadanie, wiersz lub gotowy tekst, czekający tylko na wydanie? 

Nie pytam o to bez powodu. Słowa, którymi autor dzieli się z nami na końcu powieści, uświadomiły mi jak wiele świetnych historii czeka ukrytych w zakamarkach szuflad, w notatkach, lub po prostu żyje w naszej wyobraźni. Wiec tym bardziej cieszy mnie, że trzymam w rękach "Dar Anomalii" i mogłam śledzić przygody Brema, Leby i innych istot tworzących tę powieść. 

Ale zacznijmy od początku. Podziwiając okładkę, od razu nasuwa się pytanie, czym jest tytułowa anomalia. Odpowiedź na to pytanie, odkrywamy stopniowo, zagłębiając się w fabułę, więc nie będę odbierać Wam tej przyjemności.

Dwa światy, imponujące, barwne i tętniące magią. Podróż pełna przygód, obrazująca odwieczną walkę dobra ze złem. 

Na uwagę zasługuje znakomita kreacja bohaterów. Nie znajdziecie tu kryształowych osobowości, gotowych do wszelkich poświęceń. Przeciwnie, Autor stawia na wyraziste, realistyczne charaktery.

Dobrym przykładem jest Bren, którego życiowe motto to: " Nie podejmuj się opieki nad innymi. Wystarczająco trudna jest opieka nad samym sobą."

Akcja książki jest doskonale wyważona, jeśli chodzi o dynamikę, tajemnice i zwroty w biegu wydarzeń. 

Pojawia się też mój ulubiony motyw rywalizacji, walki na śmierć i życie. 

"- Są takie chwile - kontynuował Parkanin - kiedy serce ogarnia strach. Strach jest dobry, dodaje sił, pozwala odkryć nowe rozwiązania.

- Do czego zmierzasz?

- Musisz potrafić rozróżniać strach od zwątpienia. To drugie jest podstępne i złe. Masz je w sobie, a kiedy pozwalasz temu czemuś dojść do głosu, niszczy Cię od środka."

Dałam się oczarować, wciągnąć i zaskoczyć, i nie pozostaje nic innego jak cierpliwie czekać na kontynuację.

Szczerze polecam.

? Lubicie polską fantastykę? 

? Dar anomalii. Księga I

? Paweł Zbroszczyk

? Wydawnictwo Elfickie

[współpraca reklamowa] z Wydawnictwo elfickie  Paweł Zbroszczyk - autor 

? Historia dwóch bohaterów, Leby i Brena, splecionych losem przez kapryśnych bogów, jest jak ścieżka pełna nieoczekiwanych zwrotów. Leba, niewinny skrzydlaty chłopiec, zderza się z brutalnością świata, który nie uznaje kompromisów, podczas gdy Bren, pełen sprytu złodziejaszek, ucieka przed własnym kłamstwem, wpadając w pułapkę przeznaczenia. Czy możemy oceniać ich wybory, gdy sami nie wiemy, jak zachowalibyśmy się w świecie, gdzie każda decyzja ma swoją mroczną cenę?

?  Opisy Estepii - surowego świata, w którym magia jest darem i przekleństwem - są niezwykle sugestywne. Czytając, niemal czuć ciężar skrzydeł Leby i oddech tropicielek piewców na karku Brena. Autor w mistrzowski sposób buduje napięcie, prowadząc czytelnika w mroczne zaułki pradawnego miasta, gdzie każde echo niesie w sobie zapowiedź zagrożenia.

? "Dar anomalii" to książka, która zmusza do refleksji nad dobrem, złem i konsekwencjami wyborów. Czy można ocalić biel swoich piór w świecie, który nieustannie kusi do upadku? Czy bohaterowie znajdą swoją drogę? Po lekturze tej powieści trudno nie zadać sobie pytania: co ty byś zrobił na ich miejscu?

? Historia jest wciągająca, a akcja płynie wartko. Jednak na początku ciężko jest odnaleźć się w przedstawionym świecie. Jest to świetna propozycja na polskim rynku fantastyki!