Czarny tulipan
Aleksander Dumas

Na tle prawdziwych wydarzeń historycznych obserwujemy historię hodowcy tulipanów, który postawił sobie za cel odkrycie czarnej odmiany tego kwiatu. Nagłe zwroty akcji, niezwykłe wątki i nietuzinkowe postaci to elementy, które absolutnie nie dziwią nas w twórczości Aleksandra Dumasa, więc może od razu przejdę do innych rzeczy, nie rozwodząc się dłużej nad oczywistymi plusami. Wątek miłosny głównego bohatera i córki strażnika więziennego urzekł mnie bez reszty. Jest on bardzo pokomplikowany i istotną rolę odgrywają w nim niezwykłe sadzonki tulipanów. Wzruszyło mnie postępowanie dziewczyny w stosunku do tych kwiatów, mimo tego, że odczuwała do nich wyraźną niechęć (zdaję sobie sprawę, że dla kogoś kto nie czytał książki ten fragment mógł zabrzmieć naprawdę dziwnie, dlatego zachęcam do przeczytania powieści, wtedy wszystko stanie się zupełnie jasne). Język i styl autora jak zwykle zachwycający.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mało znana i niedoceniana powieść autora "Hrabiego Monte Christo". Jej niewielka popularność być może bierze się z tego, że w przeciwieństwie do np. "Trzech Muszkieterów" w ostatnich latach była rzadko wznawiana. Sama posiadam stare, brzydkie wydanie, ale ze znakomitym tłumaczeniem Janiny Karczmarewicz-Fedorowskiej.

Akcja powieści dzieje się w XVII wieku w Holandii. Jej bohaterem jest młody hodowca tulipanów - Korneliusz. Postanawia on wziąć udział w konkursie na wyhodowanie pierwszego na świecie czarnego tulipana, za co przewidziana jest olbrzymia nagroda. Udaje mu się ta sztuka, a staje się (podobnie jak Hrabia Monte Christo) ofiarą zazdrośnika, również hodowcy tulipanów, który wysyła anonim do władz w wyniku którego Korneliusz zostaje skazany na karę śmierci (oczywiście jest niewinny). W więzieniu poznaje piękną Różę - córkę strażnika, w której się ze wzajemnością zakochuje.

Ależ mi się ta książka podobała, a jej czytanie było prawdziwą przyjemnością. I ten język... Taki archaiczny, a jednocześnie piękny. Postacie wspaniale wykreowane i do tego cudowne zakończenie. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Czarny tulipan" to powieść wciągająca już od pierwszych stron i do samego końca zachęcająca czytelnika do poznania tego, jak potoczą się losy bohterów. Pozostawia też po sobie chęć, aby kiedyś do niej wrócić. Mamy tutaj ciekawą, oryginalną historię o zazdrości, pasji i miłości. Momentami losy bohaterów potrafią zasmucić, czasami rozśmieszyć lub zirytować. Jest to jedna z ciekawszych powieści Dumasa, po którą warto sięgnąć, jeśli lubi się lekkie historie z dynamiczną akcją.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)