Córka łowcy demonów
Jana Oliver

Siedemnastoletnia Riley Blackthorne jest córką słynnego łowcy demonów. Sama dopiero uczy się łapania Diabelskiego Nasienia. Świat, w którym żyje, chylący się ku upadkowi potrzebuje do walki z Piekłem nawet takich jak ona, ale mimo to członkowie Gildii nie patrzą przychylnie na jej starania, by zostać łowczynią. Sytuacja zmienia się, gdy pewnej nocy jej tata ginie w starciu z demonem. Riley, zmuszona jest odtąd samotnie stawić czoła rzeczywistości, udowodnić swoją wartość Gildii Łowców, a także bronić ciała ojca przed czyhającymi na nie podstępnymi nekromantami. Czy pośród chaosu i niebezpieczeństwa Riley odnajdzie miłość ? Jaką rolę odegra niedoświadczona łowczyni w ostatecznym starciu z demonami ? I czy ten, kogo tak nienawidzi rzeczywiście jest zły ? Odpowiedź na te i inne pytania kryje się na kartach powieści. Mnie ona pozytywnie zaskoczyła. Po przeczytaniu pierwszych stron nie byłam przekonana, czy jej zakup był dobrym pomysłem, ale potem moje obawy się rozwiały i zostałam wciągnięta w dziwny, surrealistyczny świat wykreowany przez autorkę. Od razu należy zaznaczyć, że jest on niezwykle złożony i opisany z najmniejszymi szczegółami. Demony podzielone na kilka klas, Gildia Łowców, w której panuje wyraźna hierarchia, anioły przemierzające opustoszałe ulice pod postacią zwyczajnych biedaków, podstępni nekromanci, czarownice produkujące magiczne sfery oraz fabryki wytwarzające Wodę Święconą - wszystko to sprawia, że książkę czyta się z rosnącym zainteresowaniem i podziwem dla wyobraźni autorki. Stworzone przez nią postacie są jedyne w swoim rodzaju, mają złożone osobowości i nie da się jednoznacznie stwierdzić, kto jest dobry, a kto zły. Najlepiej poznajemy Riley i Becka, ucznia jej ojca, gdyż autorka prowadzi narrację naprzemiennie z punktu widzenia obu tych postaci. Mimo że jest to narracja trzecioosobowa, dokładnie poznajemy osobowość dwójki bohaterów oraz motywy, którymi się kierują. To dowodzi talentu autorki do tworzenia portretów psychologicznych. Każda wykreowana przez nią postać jest niepowtarzalna i interesująca. Moją sympatię zdobyli nie tylko Riley i Beck, ale także nekromanta Mortimer i Mistrz Harper. Jak już wspomniałam, autorka dopracowała w najmniejszym calu opisany przez siebie świat. Niszczejące budynki, kruszący się na ulicach asfalt, ludzie kradnący wszystko, co zrobione z metalu, począwszy od poręczy i ogrodzeń, demony siejące spustoszenie, ciała zmarłych wskrzeszone przez nekromantów i służące bogaczom - wszystko to daje niepokojący obraz chylącego się ku upadkowi świata, w którym przyszło żyć głównej bohaterce. Jednym z niewielu minusów książki jest miejscami aż nazbyt prosty, młodzieżowy język, który początkowo zniechęcił mnie do czytania. Ponieważ jednak styl autorki jest jedynym, co nie przypadło mi go gustu podczas lektury, starałam się przymknąć na niego oko i skupić się na zdecydowanie przeważających zaletach powieści. Krótko mówiąc, polecam tę pozycję i czekam na jej kontynuację.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo lubię taki gatunek,zainteresowały mnie losy bohaterki i jestem ciekawa jej dalszych losów.Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)