Cmentarzysko
A. Forge

Naprawdę nie sądziłam, że ta powieść tak mi się spodoba! To było naprawdę przyjemne doświadczenie! A już gadający wąż i kot robiący kanapki to po prostu majstersztyk! Więc dajcie się porwać tej nieziemskiej przygodzie, jeżeli tylko macie odwagę poczuć magię tajemniczego świata, który przenika się z tym ludzkim. Tylko nie wdawajcie się w układy z demonami! To może się źle skończyć… No i mimo wszystko nie narażałabym się Kostusze, może i jest z niej spoko istota, ale wiecie – wciąż daleko jej do człowieka i tego postrzegania świata!

Cała recenzja: bookeaterreality.pl

Kostusza to mała mieścina, z kilkoma budynkami, kościołem i niezwykłym cmentarzem - zamkniętym ciężką, żelazną bramą. Nad tytułowym Cmentarzyskiem unoszą się chmury,
a dające się stamtąd słyszeć dźwięki powodują gęsią skórkę u mieszkańców.

Głównymi bohaterami powieści Pawła Fijałkowskiego, ukrywającego się pod tajemniczym pseudonimem A. Forge, jest niezbyt kochające się rodzeństwo - Angelika i Marek. Dzieci są kompletnie różne. Angelika jest odrobinę przemądrzała i pretenduje do roli tzw. popularnej dziewczyny, otoczonej przez wianuszek koleżanek - oczywiście nie wzbudza ona sympatii... Marek jest od Angeliki młodszy i bardzo skryty, nie jest też zbyt lubiany - nawet przez własną siostrę - bo uważany jest za dziwaka, który często mamrocze coś sam do siebie.

Rozpoczęły się wakacje i dzieci trafiają na wypoczynek do dość ekscentrycznej ciotki zwanej przez Angelikę - Nawiedzoną, która przechadza się na co dzień w pogrzebowym woalu, jest właścicielką gadającego kota i też niezbyt cichego gada. Okazuje się, że Cmentarzysko jest dość licznie zamieszkiwane przez różnego rodzaju widziadła, strzygi i demony, które są zagrożone przez skrywającego się pod jego powierzchnią więźnia, który właśnie się uwolnił - przy małej pomocy jednego z bohaterów.

Dzieci, Nawiedzoną ciotkę i Śmierć we własnej osobie czeka niełatwe zadanie uratowania owianego złą sławą siedliska magicznych istot. Akcja niesie za sobą masę przygód niejednokrotnie bardzo niebezpiecznych.

"Czasem w życiu zdarza się tak, że ból przesłania wszystko inne, co drzemie w... człowieku, wiesz?"

Jak to w dobrej historii bywa pod płaszczem magii, fantastyki i nuty horroru ukrywa się druga i ważna treść. Autor poruszył trudny temat śmierci. Jak wytłumaczyć dziecku, że śmierć jest też częścią życia, skoro sami my - dorośli - mamy z jej zaakceptowaniem ogromny problem? A co gdyby sama Śmierć była kobietą, w skórzanej kurtce, t-shircie, jeansach i motocyklowych butach? Gdyby można było z nią porozmawiać przy suto zastawionym stole? Czy nie łatwiej byłoby wtedy pozwolić jej współistnieć z życiem?

Świat "Cmentarzyska" jest niesamowicie złożony. Pełen demonów, strachu, ale i poświęcenia, przemiany bohaterów i... miłości. To historia, którą czyta się z uśmiechem na ustach i łezką w oku, która na długo zostanie w pamięci czytelnika bez względu na jego wiek.

Trzeba również wspomnieć o niesamowitym wydaniu powieści. Twarda oprawa, szycie, niebanalna okładka, multum ilustracji pomagających w wizualizacji mieszkańców Kostuszy,
do tego bezpośrednie zwroty do czytelnika na początku powieści i każdej z części. Dodatkowo wpisany ręcznie numer i podpis autora pozwala czytelnikowi poczuć się docenionym i ważnym.

Jako fanka światów tworzonych przez Tima Burtona czuję się niesamowicie ukontentowana rodzimym odkryciem i z niecierpliwością wyglądam kolejnej części.

Książkę można zakupić tutaj -

"Cmentarzysko" to pierwsza od wielu lat powieść typowo dla młodzieży po którą sięgnęłam. I muszę przyznać, że absolutnie się nie zawiodłam! Wartka akcja, niesamowity fantastyczny świat wykreowany przez autora, precyzyjnie zarysowane charaktery i postawy bohaterów sprawiają, że książkę czyta się z zapartym tchem. Do tego bardzo klimatyczne ilustracje i piękne wykonanie książki. Bardzo polecam!

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy

Cmentarzysko to królestwo potężnej Kostuchy, zamieszkiwane przez martwe dzieci i upiory. To miejsce, gdzie upadli księża i demony wiodą swój żywot obok strzyg i od dawna zapomnianych potworów. Zwykły śmiertelnik może przekroczyć tajemniczą bramę tylko o określonej porze i tylko na własną odpowiedzialność. Nie zawsze jednak kończy się to dobrze.

Nastoletnia Angelika, którą prowadzi  ciekawością, uwalnia przebywającego od lat w zamknięciu więźnia, który może zagrozić istnieniu nie tylko Cmentarzyska, ale wszystkich magicznych światów. Właśnie wtedy rozpoczyna się pełna niebezpieczeństw podróż podczas której dziewczynka wraz ze swoim młodszym bratem oraz wybudzoną z głębokiego snu i nieprzystosowaną do życia w społeczeństwie Śmiercią, szuka sposobu na pokonanie wroga oraz uratowanie świata przed zagładą.

Książka jest udanym debiutem, który przenosi nas w czasy naszej młodości, gdy zazwyczaj czytywaliśmy tego typu książki. Jest to bardzo przyjemny gatunek fantastyki, nawet dla tych, którzy za tym gatunkiem nie do końca przepadają.

Czytampierwszy.pl

Jedno małe miasteczko Kostusza, niby zwyczajne. Jedne dzieciaki bawią się na podwórku, snują wakacyjne plany, inne siedzą w domu i wciągają nosem surowy makaron przygotowany przez mamę. Niby zwyczajnie, spokojnie, a jednak jest coś, co wyróżnia to miejsce - miejscowe cmentarzysko. Miasto żyje w jego rytm, mieszkańcy obawiają się go, postanawiają więc raz na zawsze zakończyć terror strachu i je wyburzyć. Takie tło dla wydarzeń odnajdziemy w powieści Cmentarzysko autorstwa A.Forge.

W całej tej otoczce poznajemy Angelikę, nastolatkę, która nie może się doczekać wakacyjnego wyjazdu do Warszawy, a jej marzeniem jest napicie się kawy w jednej z sieciowych kawiarni. Los jednak ma dla niej inne plany. Dziewczyna zamiast do Warszawy trafia do starej ciotki o niepochlebne opinii. Dzięki niej poznaje tajemnice miejscowego cmentarzyska i zupełnie przypadkiem za jej sprawą rozpętuje się niezła afera.

Ciężko uwierzyć w to, że książka jest debiutem literackim. Jest bowiem dopracowana w każdym calu. Świat przedstawiony już od pierwszej strony ujmuje swoim klimatem, mrokiem i tajemnicą. Tytułowe miejsce intryguje na tyle, że chce się przekroczyć jego bramę i poskrobać w co niektóre drzwi.

Zwaliło mnie z nóg zestawienie bohaterów. Zestawienie Kostuchy i z dzieciakami, które właściwie mogłyby zostać posądzone o ucieczkę z domu Pani Peregrine nieraz wywołało uśmiech na mojej twarzy.

Całość jest spójna i logiczna. Zabawne sytuacje równoważone są tymi poważnymi, problemami z jakimi radzić muszą sobie bohaterowie.

"Cmentarzysko" to świetny debiut i młodzieżówka, o której zdecydowanie powinno być głośniej. Ostatnie zdanie książki wskazuje na to, że jest prawdopodobnie dopiero początkiem cyklu i autor nie postawił jeszcze ostatniej kropki w tej historii. Trzymam za to kciuki, bo chciałabym więcej

Książkę można zamawiać pod linkiem - https://klobook.com/sklep

"Wszyscy pracują, uczą się, odpoczywają na emeryturze, bawią się i wszyscy również - bez wyjątku - boją się cmentarza."

Trochę się bałam tej lektury (jak mieszkańcy Kostuszy cmentarza), bo wiecie, nowe wydawnictwo, nieznany autor, niewiele recenzji i chyba inna kategoria wiekowa. Ale zaczęłam. Tak troszkę, żeby zobaczyć czy zdania ładnie ułożone i tak z kilku stron zrobiła się połowa książki, ale nie pytajcie jak to się stało.

Angelika to trochę rozkapryszona nastolatka ( noo, taka młodsza nastolatka), która wstydzi się swojej nawiedzonej ciotki i dziwnego brata. Najważniejsze dla niej są opinie koleżanek i możliwość pochwalenia się wakacyjnym wyjazdem. Jednak przez swoją knąbrność, zamiast do Warszawy na wakacje, trafia do ciotki, tak, tej nawiedzonej. I pewno to określenie byłoby mocno nawyrost, gdyby nie to, że ciotka mieszka obok cmentarza, którego boją się wszyscy mieszkańcy, ma gadającego kota i lubi nocne spacery. Czyżby to były wakacje życia?

Jestem mocno zaskoczona tym jak ta ksiązka mi się spodobała. Trochę w klimacie przypominała mi Osobliwy dom pani Peregrine, czy dzieła Tima Burtona. Fantastyka osadzona w polskich realiach, podszyta dreszczykiem grozy. Ale kto z nas nie lubi czytać o nawiedzonych cmentarzach! I mimo że bohaterzy są w bardzo młodym wieku, to historia spodoba się również starszym czytelnikom. Lekki język, dopracowany świat i bohaterzy, wartka akcja, zabawne dialogi i mój ulubieniec - gadający kot (aż mi się przypomniał serial o Sabrinie, z 1996 roku). Czujecie się przekonani?

Muszę jeszcze wspomnieć o cudownym wydaniu tej powieści. Twarda oprawa, w środku klimatyczne ilustracje, przyjemna czcionka. Razem z treścią, która okazała się świetną lekturą, to idealna propozycja dla każdego lubiącego odrobinę grozy, ale podaną w taki przyjemny sposób.

Książkę otrzymałam za punkty z portalu Czytam Pierwszy.

Angelika jest dość rozkapryszoną nastolatką. Ma młodszego brata, który gada do siebie, nawiedzoną ciotkę, której wszyscy się boją i wielkie plany co do swoich wakacji. Jednak w wyniku swojego niewyparzonego języka trafia na wczasy do (tak, zgadliście) nawiedzonej ciotki! Z czasem trafia ona do zupełnie nowego świata. Witajcie na Cmentarzysku, gdzie znajdziecie pełno dziwnych stworzeń i magii!
W porównaniu z M. to bardzo rzadko czytam książki młodzieżowe. Jakoś za nimi nie przepadam. Tak samo w moje gusta nie wpasowuje się fantasy, ale czasem ryzykuję i sięgam po te gatunki. Tym razem było warto, bo czytało mi się całkiem przyjemnie. Co prawda w „Cmentarzysku” A. Forge nie było nic nowego – mamy nieświadome dzieci, które zostały wciągnięte w magiczny świat. Jest śmierć, wampiry, magia, walka dobra ze złem, no i oczywiście nawiedzona ciotka (która przypomniała mi panią Figg z Harry'ego Pottera). A, nie zapominajmy o mówiącym kocie! Jednak mimo tych powtarzających się rzeczy, schematów to czytało się naprawdę przyjemnie! Porusza też wiele ważnych tematów jakim jest śmierć, miłość, rodzina i przyjaźń.
Bardzo podobał mi się motyw Cmentarzyska. Trochę mi szkoda, że nie pojawiał tam za często. Chętnie poczytałabym o jego mieszkańcach, uwięzionych potworach, codziennych zwyczajach oraz jego historii. Zakończenie jednak jasno sugeruje, że będzie kolejna część, więc kto wie – może uda nam się spędzić tam niejedną noc?
Co do bohaterów – bywali ciut irytujący. Dzieci w „Cmentarzysku” są pyskate, irytujące i czasem zwyczajnie głupiutcy. Nie wiem jak tacy bohaterowie zadziałaliby na dzieci, które czytałyby książkę. A gdyby zaczęły brać z nich przykład?
Ale zakończmy pozytywnym akcentem. Przeogromnym plusem książki jest jej wydanie. Jaka to jest piękna książka! I te nastrojowe rysunki w środku, które kojarzyły mi się z kadrami z animacji Tima Burtona. Potrafią zobrazować czytelnikowi to, co w gruncie rzeczy może wydawać się niewyobrażalne.
Książkę polecam dzieciom w wieku 8-13 lat. Jest dobrym wstępem do fantastyki dla rosnącego mola książkowego. Kształtujmy kolejne pokolenia, kupujmy im fajne książki!
Książkę można kupić pod tym linkiem: https://klobook.com/sklep

***

czytampierwszy.pl