Severian przygotowywał się do fachu kata, lecz zakochał się w uwięzionej kobiecie i złamał dla niej obowiązujące katów zasady. Został za to wygnany z konfraterni i wysłany do odległej prowincji. Zabrał tylko katowski miecz, maskę i czarny płaszcz przynależny znienawidzonej profesji. Droga, która ma pokonać, okazuje się trudniejsza i bardziej zawikłana niż sobie to wyobrażał. Błądzi jak w labiryncie w ponurym, pełnym okrucieństwa świecie. Jego inicjacyjna podróż przypomina błądzenie w labiryncie, ale nieuchronnie prowadzi młodego czeladnika ku przeznaczeniu.
Wydawnictwo: Książnica
Data wydania: 1993 (data przybliżona)
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN:
Liczba stron: 328
Dotarłam do połowy, zrezygnowałam. O ile początek jest podobny do początków wielu innych powieści i serii (młody bohater, poznajemy jego dzieciństwo i to, co go ukształtowało w młodości), co jest obiecujące, zwłaszcza w obliczu pewnych poszlak i smaczków dotyczących kreacji świata, o tyle rozwinięcie do mnie nie przemówiło. W momencie w którym Severian "wyfruwa z gniazda", opowieść zmienia się diametralnie, staje abstrakcyjna, miejscami niezrozumiała, wręcz absurdalna. Może niektórzy lubią takie klimaty, ale mnie czytanie z pozoru losowych opowieści i opisów sytuacji nie bawi. Zrezygnowałam w momencie, w którym bohater zaczął zwiedzać Ogrody Botaniczne.
Dla fanów starego SF skrytego pod kołderką wyglądającą na fantasy.
Naprawdę mam na imię Severian. Przyjaciele, których nigdy nie miałem zbyt wielu, nazwali mnie Severianem Kulawym. Żołnierze, których niegdyś miałem mnóstwo...
Tom pierwszy trylogii "Księga Krótkiego Słońca", a zarazem kontynuacja ostatniej tetralogii autora. Napisana błyskotliwym językiem, pełna znaczeń...
Przeczytane:2013-07-25, Ocena: 6, Przeczytałam, 52 książki 2013, Mam,