Chwasty
Krzysztof Jóźwik

Czy mając za sobą ,,Chwasty", które nota bene stanowią początek kryminalnej serii pt. ,,Historia warszawska", sięgnę po kolejne powieści Krzysztofa Jóźwika? Będąc zupełnie szczerą - to nie. Mimo iż książkę tę przeczytałam naprawdę szybko a wszystko tu było dobrze przemyślane i złożyło się w logiczną całość, to jednak historia ta nie zrobiła na mnie takiego wrażenia, jakiego spodziewałam się po niej po przeczytaniu opinii innych czytelników. Jak dla mnie była zbyt mocno rozbudowana o pobocznych bohaterów i za bardzo chaotyczna pod względem prowadzenia narracji z punktu widzenia każdego z nich. I choć lubię, gdy powieść jest krwawa, a sceny pozbawiania ofiar życia wymyślne i szczegółowo przedstawione, to nie stanowi to wystarczającego bodźca, bym zechciała sięgnąć po inne powieści autora. 

więcej -> https://magicznyswiatksiazki.pl/recenzja-chwasty-krzysztof-jozwik/

To było po prostu świetne."Chwasty" to fenomenalna książka ,którą chce się jak najszybciej skończyć a z drugiej strony pragnie się nią "delektować" jeszcze długi czas.Książka wciąga jak narkotyk,pochłania jak powietrze,by po jej zakończeniu dać upust emocjom ...
Jest tu pełno tajemnic,zagadek,jeszcze więcej morderstw a tylko jeden sprawca, który eliminuje niepotrzebne chwasty.Wciągająca akcja,niesamowita fabuła i zakończenie ,którego się nie spodziewałam .Do samego końca trzyma w napięciu.Takie książki kocham.Brawo dla Pana Krzysztofa ,za tak udaną książkę.Polecam

Do sięgnięcia po książkę Pana Krzysztofa skłoniły mnie opinie moich znajomych. I nie żałuję. To była pierwsza pozycja autora, którą przeczytałam i z pewnością będę sięgać po kolejne. Książka jest mocna, wręcz chwilami brutalna i przerażająca ale jakże wciągająca. Kolejne podobne zabójstwa i kilka osób, pozornie ze sobą nie związanych, które mogą być podejrzane. Czy coś te osoby łączy?  Emocje buzują, akcja rozkręca się ze strony na stronę, kiełkują kolejne podejrzenia, giną kolejni ludzie. Śledczy są w impasie. A czytelnik nie może się oderwać od lektury. I wtedy autor powoli eliminuje kolejnych podejrzanych. Domyśliłam się kto jest zabójcą ale motywów jego postępowania już nie. Zaskakujące zakończenie. Już znalazłam kolejną książkę autora.

Motyw eliminacji "chwastów" pojawia się w kryminałach dość często, ale tutaj mamy do czynienia z bardzo ciekawą konstrukcją narracji. Wątek przeszłości pani prokurator, moim zdaniem zbędny, ale książka na mocną 4.

MIĘDZY ŚWIATAMI

Mało co irytuje mnie w książkach tak jak natłok postaci pobocznych. I trafiam na powieść, gdzie tych osób jest naprawdę multum. I nie drażnią one ani trochę. Jak to możliwe? Posłuchajcie mojej opowieści o książce , która jest dowodem talentu autora.

,,Chwasty" to zasadniczo historia zbrodni. Zbrodni w realiach warszawskiego Tarchomina. Okrutnego morderstwa, które szokuje brutalnością. Jeśli lubicie kryminały, to już Wam się japki cieszą. Jest zbrodnia, mrok, tajemnica i morze krwi. Jest też, pozornie błahy, chwast. Mała, zasuszona roślinka, która niczym całun okrywa zwłoki. Myślę często, że w dziedzinie rodzimego kryminału nic już nie może mnie zaskoczyć. A tu proszę, spotykam Krzysztofa Jóźwika. I gość serwuje mi jazdę bez trzymanki. Seria okrutnych morderstw, które łączy pozostawiony na ciałach ofiar zasuszony chwast. Morderca, który ma misję - usuwa niepożądany element. Możesz być pewien, że jeśli swoim życiem reprezentujesz jedynie patologię i syf, to kolej na ciebie nadejdzie.

Jedno morderstwo, wielu podejrzanych. Mnóstwo ludzkich historii, które sprawiają, że każdy wydaje nam się podejrzany. Świetny zabieg fabularny serwuje nam Krzysztof Jóźwik. Bawi się z nami tak, jak lubimy- zwodzi nas do granic wytrzymałości na koniec serwując nam perfekcyjny finał. Brawa dla autora za to jak fenomenalnie zwodzi czytelnika. Dawno nie zostałam tak cudownie literacko oszukana. Lektura ,,Chwastów" to wyższa szkoła jazdy - nie wiesz, co spotka cię za dwie strony. Idealna nareacja, dobry język, wyśmienicie wykreowani bohaterowie drugoplanowi ( a może pierwszoplanowi?). Ta zabawa językiem, fabułą bardzo mi się podoba. Nie byłam w stanie oderwać się od tej książki. I długo już ktoś tak świetnie nie wodził mnie za nos. Nos mam długi jak wiadomo i wyczulony na ściemę. Jóźwik mnie nie oszukał. Mało tego, zaserwował mi emocje z najwyższej półki. Ociekający krwią, ale jednocześnie intligentny krymiał, myślałam, że to już dawno odeszło w zapomnienie. Myliłam się, a uwielbiam tak się mylić.Ta książka jest po prostu perfekcyjna.

Znakomita fabuła, bardzo dobry pomysł na powieść i idealnie wykorzystany potencjał. ,,Chwasty" to książka, która mam nadzieję, zdobędzie niejedną literacką nagrodę. Perfekcjonizm i niezmierzona wyobraźnia zmieszane w jednym kotle. Doprawione krwią. Jest to książka bardzo inteligentna i skłaniająca do przemyśleń, a jednocześnie tak uroczo okrutna. Smaczny kryminał z przesłaniem, który nie daje nawet chwili wytchnienia. Jeśli ugryziecie maleńki kęs to pochłoniecie całość, bez względu na to ile ma kalorii. Nie czytałam poprzednich ksiązek autora, ale szybko nadrobię. Jeżeli ktoś popełnił taką rzecz jak ,,Chwasty" to na rynku pełnym wtórnych książek i dziadostwa zawsze się obroni. To jest, moi Drodzy, duża rzecz. To książka , którą należy smakować i analizować. Jeśli, podobnie jak ja , myśleliście, ze na rynku kryminału niewiele już może się wydarzyć, to byliście w błędzie. ,,Chwasty" to objawienie tego roku. Najlepsza powieść jaką przeczytałam w ciągu ostatnich lat. Mroczna, intensywna, zaskakująca, pełna emocji. Żywa.

Imponujące jest to jak Krzysztofowi Jóźwikowi udało się na tak przesyconym rynku zaoferować czytelnikom coś zupełnie innego. Coś tak wyśmienitego i udanego. Coś, co na długo zapada w pamięć. Tonie jest warsztat. To talent. A takich talentów tak napradwę wielu nie uświadczamy. Jeżeli chcecie wybrać się w pełną bólu podróż, gdzie często rzeczywistość miesza się z fikcją, a zadane rany wywyołują reakcję zwrotną, to wsiądźcie na pokład statku kierowanego przez Jóźwika, a ja zapewniam Was, że będzie to pełna wrażeń podróż. Podła, smutna i zła. Taka, której nie da się wymazać gumką. Wszędzie tam, gdzie czai się zlo, są też ludzie gotowi mu zapobiec. Poznajcie więc tych ludzi. Pełnokrwistych, wiarygodnych i nieidealnych. Być może, tak jak ja, po lekturze, skłonicie nisko głowę. Ku chwale pisarzowi, który ratuje, wyjałowiony już gatunek.

Mocna, wiarygodna i dosadna powieść, na którą długo czekałam. Nie mam żadnych zarzutów wobec tej książki, ponieważ ona nakarmiła mnie wszystkim tym, czym karmiona lubię być. Z pewnym strachem sięgnę po poprzednie ksiązki Jóźwika. Poprzeczka w ,,Chwastach" podniesiona została bardzo wysoko. Pozostaje mi tylko dać książce najwyższą ocenę 6. I liczyć na więcej, bo wierzę w to, że autor nie powiedział jeszcze ostatniego słowa.