Całe piękno świata
Dominika Buczak

Jesteś kobietą.
Jesteś całym pięknem tego świata.
Jesteś siłaczką.
Na barkach nosisz troski i rozpacz.
Nazywasz się Dorka.
Nazywasz się Eva.

Nie potrafię opisać emocji, jakie wylewały się na mnie ze mnie z każdej strony tej książki. Ogrom bólu mnie przeraził, przytłoczył. Każda bolączka Dorki sprawiała, że pękało mi serce. Każde zmartwienie Evy sprawiało, że kolejny siwy włos pojawiał się na mojej głowie. Czułam, cierpiałam, rozumiałam.

Tak jak Eva i Dorka tańczyły swoisty taniec w kuchni, którą z przymusu musiały dzielić, tak ja tańczyłam z emocjami.
Tak jak Peter i Stach pomimo bariery językowej doszli do cichego porozumienia, tak ja zaczynałam pojmować.
Tak jak Eva każdego dnia martwię się o przyszłość rodziny.
Tak jak Dorka każdego dnia radzę sobie z poczuciem wyobcowania.
Tak jak Peter milczę.
Tak jak Stach uwodzę.

"Całe piękno świata" to jest bolesną, smutną i pełną zadumy historią dwóch rodzin. Nie powinni się znać, nie powinni razem mieszkać.
I choć wydaje się, że wszystko można sobie poukładać, to życie pokazuje nam, że wielu waśni ludzie po prostu nie zapominają. Ta odraza i nienawiść narasta, tylko chwila strachu i dramatyczne wydarzenia są w stanie doprowadzić do cichego rozejmu. Dzielenie domu z rodziną, której pochodzeniem się gardzi nie było łatwe dla obu stron.
Obie pary miały swoje nawyki, przyzwyczajenia i rany, które rozrywały się każdego dnia na nowo.
Autorka wielką wagę przyłożyła do wewnętrznych rozterek bohaterów, którzy zostali wykreowani przez nią w sposób bardzo realistyczny, do bólu prawdziwy.

Ta opowieść pochłonęła mi dużo czasu. Świadomie odkładałam książkę, by odetchnąć i uporządkować myśli.
Nie ma takich słów, by opisać ogrom bólu, jakiego doświadczyli bohaterowie, a my - ludzie, którzy wojnę znamy tylko z opowiadań i książek - możemy tylko z zadumą pochylać głowę i chłonąć każdą komórką swojego jestestwa ten potok cierpienia. Krwawe piętno wojny odcisnęło się na każdym z nich.

Piękna i okrutna historia, często zaskakująca, nie banalna..

Są takie pozycje, które wywołują wachlarz obezwładniających emocji i zostawiają po sobie ślad już na zawsze. "Całe piękno świata"  zdecydowanie do nich należy, to lektura, jaka potrząsa czytelnikiem na tyle silnie, by mógł wyrwać się z letargu, docenić, jak wiele posiada, jak ogromne ma szczęście. Wojna zawsze niesie za sobą mnóstwo niewinnych ofiar, o jednych jest głośno, o innych nawet się nie wspomina, są też takie, które z piętnem będą musiały żyć już zawsze, a przecież nie każda rana jest w stanie się zagoić...

Dominika Buczak nakreśliła przerażającą, przeszywającą na wskroś, napełniającą serce bólem opowieść, będącą swoistym hołdem dla wszystkich kobiet, które musiały stanąć w obliczu wojny. Autorka, kreśląc litery swym błyskotliwym piórem, w niebywale staranny sposób wygłosiła prawdę, o której poprzez zaślepienie zbyt często się zapominało. Każda kobieta, bez względu na pochodzenie, mogła stać się dla wojujących łatwym łupem, zabawką do zaspokojenia swoich żądzy. Każda, niezależnie od urodzenia, mogła być traktowana obcesowo, zostać upodlona, pozbawiona prawa decydowania o sobie i swoim ciele. Wreszcie, każda z nich była pełna niespełnionych nadziei i marzeń, kierowana instynktem pragnęła być matką, potrzebowała miłości i opieki. Wojna większości z nich pozbawiła wszystkich tych rzeczy, a jedyne co zostało to zrozumienie i solidarność, tylko tak mogły zbuntować się wobec okrucieństwa losu, tylko tak mogły o siebie zawalczyć.

Klimat, w jakim utrzymana jest ta nietuzinkowa historia, jest niewiarygodnie odurzający, zarazem fascynuje, jak i przeraża, porusza najczulszą strunę. Na ogromne brawa zasługują również kreacje bohaterek. To kobiety, skrywające w sercach mroczne sekrety, dramatycznie doświadczone przez los i mężczyzn, traktujących ich instrumentalnie, bez należnego szacunku. Czy wreszcie dostrzegą, że w obliczu wojny wszystkie są sobie równe?

"Całe piękno świata"  jest piękną, wartościową, symboliczną, wielowymiarową opowieścią, jaka nie tylko wywołuje całą paletę silnych emocji, ale też skłania do zadumy i pozostawia po sobie ślad na dnie duszy juz na zawsze! Gwarantuję, że ta wybitna, odurzająca uczta literacka wstrząśnie waszym światem! Polecam gorąco!