Byłem lekarzem w okopach. 2 sierpnia 1914 – 14 lipca 1919

Ocena: 0 (0 głosów)
Wspomnienia francuskiego lekarza, który przez cztery lata służył w szpitalu wojskowym na froncie zachodnim pierwszej wojny światowej. Był na pierwszej linii między innymi podczas walk w Argonnach, w bitwie pod Verdun, w walkach nad Sommą i nad Aisne, usiłując nieść pomoc rannym żołnierzom.

Jego wspomnienia to zapis potworności wojny w różnej postaci: przygnębiającej i odrażającej codzienności w okopach, koszmaru trwania pod wielogodzinnym huraganowym ostrzałem artyleryjskim, bezsensownych ataków na stanowiska ogniowe nieprzyjaciela. Każda kolejna ofensywa oznaczała hekatomby ofiar oraz niezliczone pojedyncze ludzkie tragedie. Ale okresy walk przeplatały się z chwilami oddechu – w koszarach, na przepustce czy urlopie, gdzie opisywane autentyczne sytuacje i zdarzenia przywodzą niekiedy na myśl powieść Haška.

Książkę, wydaną po raz pierwszy we Francji w 2008 roku, ilustrują archiwalne fotografie wykonane przez autora w trakcie pierwszej wojny światowej, wcześniej niepublikowane.

Informacje dodatkowe o Byłem lekarzem w okopach. 2 sierpnia 1914 – 14 lipca 1919:

Wydawnictwo: Czytelnik
Data wydania: 2014-05-01
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN: 978-83-07-03321-1
Liczba stron: 328

więcej

Kup książkę Byłem lekarzem w okopach. 2 sierpnia 1914 – 14 lipca 1919

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Byłem lekarzem w okopach. 2 sierpnia 1914 – 14 lipca 1919 - opinie o książce

Avatar użytkownika -

Przeczytane:2016-05-15, Mam,
Dzięki tej książce możemy spojrzeć na Wielką Wojnę oczami człowieka, który zaraz po ukończeniu studiów objął praktykę lekarską w trudnych warunkach - leczył ludzi na pierwszej linii frontu. Jego zadaniem było tak ich wyleczyć, aby nadawali się jeszcze do walki. Co ciekawe Louis Maufrais nie jest autorem niniejszej książki w sposób bezpośredni. On swoje wspomnienia nagrywał na kasecie, robił zdjęcia, aby pozostawić swoje wspomnienia dla potomnych. Wiele lat później kasetę odsłuchiwała wnuczka Maufraisa - Martine Vaillet. To właśnie ona spisała jego wspomnienia. Louis Maufrais był studentem medycyny i został powołany do wojska w czasie wakacji akademickich. Był tam, gdzie toczyły się większe walki - w Argonnach, Szampanii, pod Verdun. Od kwietnia 1918 do stycznia 1919 roku odbywał praktykę jako chirurg w ambulansie. Jak wynika ze wspomnień, większość czasu spędził na głównej linii frontu we Francji. Zadziwiający jest fakt, iż mimo ciągłego ostrzału, wybuchów bomb, walających się trupów on cały czas skrupulatnie robił notatki dotyczące jego pacjentów. Louis Maufrais ukazuje nam swoje przeżycia z czasów pierwszej wojny. Spotykamy się tu z początkami jego służby, mobilizacją wojskową, nudną rutyną ćwiczeń oraz piekło pod Verdun aż po ostatnie dni na ziemiach, które odebrano Niemcom. Wojna ukazana jest oczami lekarza, gdzie wszyscy dookoła chcą się pozabijać, on mimo to ma za zadanie ich leczyć. Temu wszystkiemu towarzyszy ciągłe uczucie śmierci, jej obecność i żniwo. Maufrais opisuje bardzo szczegółowo to, co widział. Spotykamy opisy zalanych ziemniaków i ciał jego kolegów, spotkania z Rosjanami czy drastyczne opisy urwanej ręki niemieckiego oficera. Do książki zostały także załączone fotografie, które wykonał Maufrais. Zrobił wiele zdjęć mimo tego, iż obowiązywał zakaz posiadania aparatu przez żołnierzy. Wielu jego rodaków i kolegów nie doczekało defilady zwycięstwa. Książka ta jest również formą listów do rodziców. Treść spisana przez wnuczkę oraz dodane przez nią notatki i fotografie doskonale ukazują realia tamtych czasów. To opowieść o losach bohatera, który za wszelką cenę chciał ratować ludzi. On sam przeżył wojnę. Książka jest swojego rodzaju perełką, gdyż Maufrais brał udział w najważniejszych kampaniach na zachodzie. Jak sam stwierdził po wojnie - "dla mnie już nic nie będzie takie same". Jego słowa utwierdzają tylko w tym, iż wojna jest największym złem ludzkości. Książkę jak najbardziej polecam nie tylko miłośnikom historii. Warto po nią sięgnąć i zobaczyć realia wojny oczami lekarza.
Link do opinii
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy