Bractwo świętego całunu
Julia Navarro

Ostatnio czytam spokojne książki. Ta do takich należy. Niby to sensacja, ale tchu w piersiach nie zapiera. Zagadka do rozwiązania jest spokojna i osadzona w zagadce całunu turyńskiego. Poza wątkiem współczesnym jest też wątek historyczny, czyli historia całunu, trochę prawdziwa, a trochę zmyślona.
Przeszkadzała mi sztuczność dialogów. Takie drętwe były. Według mnie świadczy to o słabości pisarskiej. Nie była to najbardziej emocjonująca lektura roku, ale dała się czytać.

Książka zaczyna się od pożaru w katedrze turyńskiej, w której znaleziono mężczyznę pozbawionego języka i linii papilarnych. Podobne próby włamania i pożary miały miejsce wiele razy  na przestrzeni wieków. Śledztwo, prowadzi komisarz Marco Valoni, historyk sztuki Sofia Galloni oraz dziennikarka Ana Jimenez. Odkrywają oni, że istnieje tajemne bractwo, wywodzące się z miasta Urfa, które ma wysoko postawionych przyjaciół. Ich celem jest najcenniejsza relikwia chrześcijańska: Syndon, pośmiertna szata Chrystusa. Książka trzyma w napięciu do samego końca.