Atramentowa śmierć
Cornelia Funke

Mo, wraz z Czarnym Księciem i jego ludźmi chronią wioski przed żołnierzami. Po tym jak wielu ludzi zginęło wraz z Cosimem to w wioskach zostało niewielu mężczyzn, większość to kobiety i dzieci. Minęły 3 miesiące a Orfeusz nawet nie próbował ożywić Smolipalucha. Za pomocą słów wyczarował sobie tylko bogactwa, żeby stać się poważanym i bogatym mieszkańcem atramentowego świata. Mo ubrany w czarny strój introligatora udał się do Ombry, chcąc zobaczyć rysunki Balbulusa. Niestety na zamku zostaje rozpoznany jako Sójka i jest schwytany przez żołnierzy. Zostaje zaprowadzony do krypty książąt w której spoczywa ciało Pięknego Cosima. W krypcie czeka na niego Wiolanta, która mu opowiada o tym że jej ojciec powoli umiera, ponieważ książka, którą stwożył Mo, która miała dać nieśmiertelność Żmijogłowemu zaczyna niszczeć i gnić. Wiolanta proponuje Mo sprzymierzenie się z nią, żeby razem pokonali Żmijogłowego. Córka Żmijogłowego pomaga Sójce uciec z zamku i daje mu 2 książki w prezencie. Resa bardzo chce wrócić do swojego świata, do domu Elinor, ponieważ obawia się o dziecko które w sobie nosi, ale Mo stwierdził że nie jest gotowy na powrót, że chce jeszcze zostać w atramentowym świecie, czym bardzo zasmucił Rese. Resa prosi Fenoglia o napisanie słów, które odeślą ją, Mo i Meggie do ich świata, ale on im odmawia, bojąc się przyznać że słowa go opuściły. Resa po odmowie Atramentowego Tkacz poszła prosić Orfeusza o to samo, o co porosiła Fenoglia. Orfeusz się zgodził, ale tylko pod warunkiem że Mo przywoła Białe Damy, ale Resa się na to nie zgodziła. Mo przysłał list Orfeuszowi, że zgadza się przywołać Białe Damy w zamian za sprowadzenie Resy i Meggie do ich świata, a on sam chce jeszcze zostać w atramentowym świecie jako Sójka. Orfeusz chce przywrócić do życia Smolipalucha, ale w zamian za niego Białym Damom chce dać Sójkę. Mo po wezwaniu białych dam znika. Sójka trafia do Białych Dam i tam rozmawia ze Śmiercią. Śmierć chce aby Mo zabił Żmijogłowego, bo jak tego nie zrobi do wiosny to zabierze jego i Meggie. Mo uprosił jeszcze Śmierć o przywrócenie do życia Smolipalucha, a ona się zgodziła, mówiąc że chce Żmijogłowego, bo jak nie to na wiosnę zamierze Mo, Meggie i Smolipalucha. Po trzech dniach nieobecności Mo wrócił do żywych i przyprowadził ze sobą Smolipalucha. Smolipaluch od razu swoje kroki skierował do Roksany, a Sójka do obozu Czarnego Księcia. Orfeusz jak dowiedział się o powrocie Smolipalucha, uwięził Farida w piwnicy, żeby chłopiec do niego nie poszedł. Smolipaluch po dowiedzeniu się od Brianny, swojej córki, która pracowała u Oreusza o tym że Farid został uwięziony, przyszedł mu na pomoc i go uwolnił, zabierając również książkę i wszystkie słowa które napisał Orfeusz. Piszczałka zorganizował dla dzieci na rynku występ Kopcia, gdy dzieci oglądały widowisko nadjechali żołnierze, którzy otoczyli wszystkie dzieci i prowadzili je jak bydło do zamku, dzieci które próbowały uciekać zginęły stratowane przez konie. Piszczałka wygłosił przemowę do matek że daje im tydzień na wydanie Sójki, albo zabierze wszystkie dzieci do kopalń Żmijogłowego. Sójka postanowił oddać się z ręce Wiolanty w zamian za to że Piszczałka uwolni wszystkie uwięzione dzieci. Elinor i Dariusz trafili do atramentowego świata, by znaleźć w nim Mo, Resę i Meggie. Sójka oddal się w ręce Wiolanty, a w zamian Piszczałka wypościł uwiezione dzieci. Matki po odzyskaniu dzieci, zaczęły je zaprowadzać do Czarnego Księcia, żeby je ukrył przed Piszczałką i ponownym ich porwaniem do kopalń Żmijogłowego. Wiolanta uwolniła Mo z lochów na zamku w Ombrze i wraz ze swoimi rzołnieżami zawiozła go do zamku swojej matki, do Zamku na Jeziorze. Orfeusz zaoferował swoje usługi Żmijogłowemu i postanowił razem z nim wyruszyć do Zamku na Jeziorze, a wszystko by odzyskać książkę, którą zabrał mu Smolipaluch. Mortola przemieniona w Srokę zjawia się w obozie Czarnego Księcia i wrzuca mu do zupy zatrute jagody, podczas tego uczynku kuna rzuciła się na Srokę i wytrąciła jej jedna jagodę. Czarny Książę się struł jagodami i wszyscy myśleli że umrze, ale Resa która znała tą truciznę, znała również odtrutkę. Roksana poszła szukać kwietków które miały uratować Czarnego Księcia i dzięki słowom Fenoglia udało jej się je znaleźć i uratować Księcia. Resa przebrana w męskie uranie wykradła się z obozu, by podążyć do Zamku na Jeziorze, by ostrzec Mo przed Drabem i jego kompanami którzy wyruszyli, aby zdobyć Pustą Księgę Żmijogłowego i pozbyć się Mo. Razem z Resą wyruszył Siłacz. Sroka poleciała do Orfeusza i ostrzegła go że Drab ze swoimi kompanami chcą napaść Żmijogłowego. Orfeusz swoim głosem wyczarował nocnego mara i zdradził Srokę Żmijogłowemu. Żołnierze Żmijogłowego zaatakowali Draba i jego zbójców, a razem z nimi nocny mar Orfeusza, znaleźli również Srokę, którą przebili strzałą i ona umierając przestała być ptakiem, zaczęła zmieniać się ponownie w starą kobietę i ostatnie co zobaczyła to zdradziecki uśmiech Orfeusza. Szczapa ze swoimi psami wpadł na ślad Czarnego Księcia i dzieci ukrytych w jaskini, więc Fenoglio po przypomnieniu sobie fragmentu książki "Atramentowe serce" uświadomi sobie że w lesie znajduje się olbrzymie drzewo z gniazdami, które zrobili kiedyś ludzie, by ochronić się przed olbrzymami, które zabierały ich dzieci. Atramentowy tkacz zaprowadził do tego drzewa Czarnego Księcia z wszystkimi jego ludźmi i z dziećmi by tam ich ukryć przed Szapą i jego pasami. Orfeusz z Piszczałką i jego ludźmi dotarli na Zamek na Jeziorze, dostali się do środka tajnym przejściem którego nie znała nawet Wiolanta. Orfeusz znowu wypuścił nocnego marę, który zabił Smolipalucha. Mo został uwięziony przez Piszczałkę w klatce na ptaki, a ciało Smolipalucha zostało rzucone pod klatkę w której był Sójka. Resa wraz z Siłaczem dotarła do Zamku na Jeziorze, ale niestety zobaczyli że Żmijogłowy zdążył tam dotrzeć przed nimi. Znaleźli w jaskini Tulia, służązego Wiolanty, który im powiedział co się wydarzyło na zamku. Resa zażyła 4 ziarenka które zabrała z ciała Sroki, licząc na to że zmieni postać i kazała Siłaczowi wrócić do obozu i powiadomić o wszystkim Czarnego Księcia. W tym samym czasie do gniast na drzewie dotrał Szczapa ze swoimi ludźmi, chcąc porwać znów dzieci i zabić Czarnego Księcia. Fenoglio napisał że na pomoc przyjdzie im olbrzym, a Meggie to przeczytała i rzeczywiście tak się stało. Przyszedł olbrzym który przepędził Szapę i żołnierzy, ale niestety czego nie przewidział Atramentowy Tkacz, to tego że Czarny Książę nie zostawi swojego niedźwiedzia samego na ziemi, żeby uciec przed olbrzymem na drzewo. Olbrzym schwytał Czarnego Księcia i potem go wyrzucił jak niepotrzebną zabawkę, Książę runą na ziemię i stracił przytomność. Fenoglio patrząc na to wszystko spadł z drzewa i olbrzym go złapał, potem znów podniósł Księcia i odszedł trzymając w jednej ręce Fenoglia a drugiej nieprzytomnego Czarnego Księcia. Żmijogłowy chce żeby Mo zrobił mu nową księę która daje nieśmiertelność, a do starej wisze imię Mo żeby to jego ciało gniło, tak jak do tej pory gnije ciało Żmijogłowego. Resa przemieniła się w Jaskółkę i poleciała do Zamku na Jeziorze. Tam zobaczyła ciało Smolipalucha i do niego podleciała i nagle usłyszała jego głos, powiedział jej że Białe Damy nauczyły go tej sztuczki że potrafi opuścić ciało i być niewidzialnym. Na jej oczach Ognisty Tancerz znów ożył, a ona wypluwając ziarenka z pod języka znów stała się człowiekiem. Smolipaluch zabronił jej iść do lochów do Mo, ale ona mu się sprzeciwiła i znów zmieniła się z ptaka nim kuglarz zdążył ją powstrzymać. Resa wraz ze Smolipaluchem dotarli do Mo i wyciągnęli go z Lochów. Mo był opętany przez złe słowa Orfeusza i widział same najgorsze i nieprawdziwe rzeczy, takie jak śmierć córki i żony. Olbrzym myśląc że Czarny książę nie żyje, położył go pod drzewem i zasypał liśćmi, a Fenoglio widząc to też zaczął udawać nieżywego więc nieszczęśliwy olbrzym również jego zostawił i obsypał liśćmi. Na pomoc jemu i Księciu udał się Baptysta z Faridem i jeszcze jednym zbójcą i zanieśli Księcia do obozu. Po raz kolejny Szczapa z Kopciem i żołnierzami zaatakowali drzewo ze zbujcami i dziećmi i znów przyszedł olbrzym ściągnięty śpiewem Roksany i przegonił żołnierzy. Smolipaluch na prośbę Mo i by uwolnić swoją córkę z klatki pilnowanej przez Nocnego Marę, zdradził Orfeuszowi gdzie znajduje się Sójka. Żołnierze złapali Sójkę i zaprowadzili do komnaty tysiąca luster i tam przykuli do biurka, by sporządził nową księgę dla Żmijogłowego. W tym czasie Resa i Smolipaluch przeszukiwali komnatę Żmijogłowego, by odnaleźć starą księgę, tę dzięki której Srebrny Pan teraz był nieśmiertelny. Po wizycie olbrzyma zginęło wielu żołnierzy Szczapy i Kopeć, ale też zginęło dwóch zbójców. Olbrzym został pod drzewem i sobie tam smacznie spał, bo uśpiła go pieśń Roksany. Syn Wiolanty Jacopo miał dość złego traktowania go przez żołnierzy dziadka, więc postanowił zabrać mu pustą księgę. Jak Żmijogłowy zasną Jacopo zabrał mu książkę i podmienił na jakąś inną z zamkowej biblioteki. Smolipaluch postanowił uwolnić swoją córkę z klatki pilnowanej przez Nocnego Mara. W nocnym Marze rozpoznał Bastę i przypomniał Marowi kim był za życia, wtedy Nocny Mar znikną, bo tylko przypominając mu kim był można go pokonać. Zwabieni hałasami strażnicy przyszli pod klatkę, ale Smolipalucha i Bianny już tam nie było. Jacopo przyniósł księgę do Mo i zaczął zagadywać pilnującego go Piszczałkę, żeby ten zdążył wpisać 3 słowa które zabiją Żmijogłowego. Resa pod postacią jaskółki zaatakowała twarz Piszczałki, a ten mieczem złamał jej skrzydło i wtedy Resa przemieniła się w swoją ludzką postać, Mo w jej obronie wbił piszczałce nóż w klatkę piersiową i go zabił. Wtedy przybył Smolipaluch i uwolnił ich od reszty strażników. Orfeusz po dowiedzeniu się o śmierci Żmijogłowego opuścił Zamek na Jeziorze i uciekł na północ, do krainy która jeszcze nie została opisana. Mo z Resą, Smolipaluchem, Brianną, Wiolantą i Jacopem wyruszyli do Czarnego Księcia, by spotkać się z przyjaciółmi i rodzinami. Później Czarny książę odprowadził dzieci do Ombry. Szczapy tam już nie było, bo uciekając przed olbrzymem pojechał do Mrocznego Zamku, a Wiolanta wjechała pod osłoną nocy obejmując Ombrę w posiadanie. Farid odszedł, chce chodzić od wioski do wioski dając swoje występy, tak jak kiedyś robił to Smolipaluch. Mo wraz z rodziną zamieszkali w samotnej zagrodzie, gdzie kiedyś Czarny Książę ukrywał Sójkę. I już nie wrócili do swojego świata, woleli zostać w świecie atramentowym.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Trzecia i ostatnia cześć historii Atramentowego Świata. W tej części jest naprawdę groźnie i grozę tę bardzo odczuwa się na kolejnych kartkach książki. Na szczęście po wielu perypetiach, Mortimerowi, zwanemu również Sójką, udaje się wszystko doprowadzić do szczęśliwego zakończenia. Żmijogłowy, Piszczałka i podstępny Orfeusz dostają to, na co zasłużyli. Ombra zyskuje nowego władcę, a rodzina Mortimera nowego, nienarodzonego jeszcze, członka rodziny. W Atramentowym Świecie pojawiają się również Elinor i Dariusz. I nie wygląda na to, by ktokolwiek planował szybko wrócić do swego ojczystego świata. Dużą zaletą tej części jest powrót mojego ukochanego bohatera- Smolipalucha. Ponieważ dwie poprzednie części czytałam już dawno, na początku miałam pewne trudności z odnaleziem się w gąszczu postaci, ale szybko wszystko staje się jasne. Dla czytelnika 'na bieżąco' książka ta będzie bardzo wciągającą lekturą.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

żałuję, że nie ma więcej części, na pewno będę tęsknić za dalszą opowieścią atramentowego świata. polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Autorka tak pięknie pisze, że chciałabym się znaleźć w jej książkach.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Królestwo dla tego, kto da mi książkę przenoszącą do tego świata. Dwa królestwa!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

 

Ostatni tom trylogii ,,Atramentowy Świat" przeniósł nas całkowicie w wymyślone bajkowe krainy. Jednocześnie, jakby na przekór, robi się coraz poważniej.

 

Każdy fan literatury, szczególnie tej przygodowej i fantastycznej, choć raz w życiu marzył, by przenieść się do świata, o którym czytał. Bohaterowie cyklu w końcu mieli taką okazję. Okazuje się jednak, że w swoich marzeniach zapominamy, że przeżywając przygody z książką w ręku, jesteśmy całkowicie bezpieczni. Trafiając do nowego niezwykłego świata, możemy doświadczyć nie tylko jego cudów, ale także spotkać złoczyńców i otrzeć się o śmierć.

 

Śmierć istnieje w każdym ze światów. Już sam tytuł pokazuje, że w tym atramentowym również odegra bardzo ważną rolę. Meggie, choć ciągle jest nastolatką, można powiedzieć, że dorosła. Podejmuje coraz więcej poważnych decyzji, bierze udział w niebezpiecznych sytuacjach, jednocześnie też dostrzega swoje błędy i docenia spokój, jaki miała w poprzednim życiu.

 

Na pierwszy plany tym razem wysuwa się Mo. Zobaczymy, jak wielkiej zmiany dokonało w nim otarcie się o śmierć, przybycie do książkowego świata i uznanie go za jednego z bohaterów tej powieści. Czy jakaś cząstka tego kochającego ojca, spokojnego introligatora - ,,lekarza książek" może być bohaterem, a nawet zabójcą?

 

Żmijogłowy pragnie zemsty i stara się najokrutniejszymi sposobami dorwać Sójkę. Nikt nie potrafi pogodzić się ze śmiercią Smolipalucha, zwłaszcza kiedy okazuje się, że ze śmiercią można iść na różne układy. Mortimer zaś postanawia podjąć najbardziej niebezpieczne w swoim życiu przedsięwzięcie.

 

W tej części dużo się dzieje, akcja cały czas trzyma w napięciu. Momentami jest tak poważne, że sama wątpiłam, czy wszystko skończy się dobrze. Mimo iż trzymałam książkę dla młodszych czytelników i na takie zakończenie właśnie miałam nadzieję.

 

Ta część również jest wielkim hołdem złożonym różnorodnej literaturze. Książki odgrywają tu najważniejszą rolę. Każdy rozdział rozpoczęty jest cytatem ze znanego dzieła, z którym warto się zapoznać. Seria rozpala miłość do książek, nawet ukazując, jak niebezpieczne mogą być światy w nich przedstawione.

 

Od całej serii nie mogłam się oderwać, wiele razy bardzo się wzruszyłam. Polecam nie tylko młodzieży, do której ta seria jest skierowana, ale także dorosłym czytelnikom. Myślę, że właśnie ostatnia część najbardziej przypadnie im do gustu, bo pokazuje, że dorośli równie mocno jak dzieci potrafią dać się porwać książkowym przygodom.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W książce rozwijają się, splatają i rozwiązują różne wątki, historia dobiega do spokojniejszego końca, choć równocześnie czytelnik ma poczucie, że przestaje zaglądać do tego świata, ale tam życie toczy się dalej. Przez większość książki pozostawałem w napięciu nie potrafiąc przewidzieć jak się potoczy większość wątków. Ciekawie to wszystko przebiegło i się zakończyło. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zbójcy, dzieci Ombry i bohaterowie naszego świata ukrywają się przed Żmijogłowym, Szczapą i Piszczałką. Uciekaja z kryjówki do kryjówki. Czy to jaskinia czy gniazda na najwyższych drzewach, nigdzie nie są bezpieczni. Resa udaje się na pomoc mężowi. Nie wierzy iż córka Żmijogłowego może mu zapewnić bezpieczeństwo. I tak też się dzieje. Brianna siedzie zamknięta w klatce, władczyni uwięziona w głębokiej studni a Introligator robi nową białą księge. Pomoc nadchodzi z najmniej oczekiwanej strony.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dobra.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

fajnie się czyta

(Kliknij aby rozwinąć opinię)