Arkadiusz Gołaś. Przerwana podróż
Piotr Bąk

Chociaż uwielbiam książki oparte na faktach tak biografie lubię trochę mniej ale nie pomijam ich ponieważ czytając je można poznać prawdę o danych osobach a nie tylko kłamstwa które ukazują media. Zapraszam na recenzje książki Piotra Bąka "Arkadiusz Gołaś przerwana podróż"
Szkoda że utalentowane osoby docenia się dopiero po śmierci, Arkadiusz Gołaś był wytrwały, ciężko pracował i doceniał to co ma a przy tym był na prawdę skromny i niestety Bóg zabrał go za wcześnie, jeszcze nie zdążył pokazać na co go tak na prawdę stać. Zginął tragicznie mając zaledwie 24 lata w wypadku samochodowym pod Klagenfurtem.
Był bardzo utalentowanym sportowcem, był tak zwanym środkowym w siatkówce. Po niecałym roku grania w jednym z włoskich klubów podpisał aż trzyletni kontrakt z Lube Banca Macerata. Jako pierwszy osiągnął tak wiele w tak młodym wieku. 
Autor tak pięknie pisze o Arku że wiele razy miałam łzy w oczach, na prawdę przedstawił go idealnie w tej książce, dokładne opisy dzięki czemu można dobrze tą postać poznać i polubić. Na pewno gdyby nie wypadek osiągnięć miałby na swoim koncie jeszcze więcej zarówno w siatkówce jak i w życiu prywatnym. Miał wspierającą go żonę, rodzinę oraz najlepszego przyjaciela Krzysztofa Ignaczaka który już zawsze grał z numerem 16 na koszulce.
Bardzo spodobały mi się wywiady z osobami z otoczenia Arkadiusza, dzięki temu można poznać różne punkty widzenia, fotografie to też świetny pomysł bo dzięki nim możemy sobie lepiej go sobie wyobrazić.
Zachęcam wszystkich do przeczytanie tej książki, na pewno nie będzie to stracony czas ponieważ warto poznawać historię tak wspaniałych osób.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wspomnie Arka Gołasia, jednego z najbardziej utalentowanych polskich siatkarzy, którego świetnie zapowiadającą się karierę przerwał tragiczny wypadek. Niestety nie pamiętam Arka (gdy zmarł miałam 10 lat), ponieważ moja przygoda z siatkówką rozpoczęła się w 2009 roku, jednak jako wierny siatkarski kibic nie mogłam przejść obojętnie wobec biografii popularnego ,,Gołego".
Piotr Bąk pięknie przedstawił portret sportowy młodego środkowego. Z biografii możemy dowiedzieć się również jakim człowiekiem był Arek: niezwykle skromnym i utalentowanym, praktycznie bezkonfliktowym i ze specyficznym poczuciem humoru.
16 września 2005 roku to ta data pozostanie w sercach polskich kibiców na zawsze. To wtedy pod Klagenfurtem zdarzył się wypadek, który momentalnie zmienił oblicze polskiej siatkówki. Jadąc do Włoch by spełnić swoje marzenia i grać w jednym z najlepszych klubów w Europie zginął Arek. To był cios dla polskiej siatkówki i kibiców. Nagle odeszła nadzieja na odrodzenie reprezentacji i przede wszystkim wspaniały człowiek.
Niejednokrotnie łzy zakręciły mi się w oczach czytając wspomnienia rodziny i kolegów z boiska. Nie wiedziałam, że ta książka wywoła we mnie takie emocje, że po lekturze odpale you tube'a by obejrzeć jak chłopak z Ostrołeki skacze ponad wszystkich i wbija przysłowiowe gwoździe.
Książka napisana jest przystępnym językiem, autor skupił się na najważniejszych momentach kariery Arka. Nie brakuje wywiadów i wspomnień z boiska. Dzięki rodzinie możemy również obejrzeć zdjęcia z meczów oraz te osobiste m.in. ze ślubu z Agnieszką.
Strasznie żałuję, że nie było mi dane ogłądać Arka na parkietach siatkarskich. Dzięki tej książce przybliżyłam sobie postać skromnego chłopaka z Ostrołęki. Każdy szanujący się kibic siatkówki powinien po nią sięgnąć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

“Takich ludzi się nie zapomina…” - powiedział o Gołasiu inny znakomity siatkarz Piotr Gruszka. I w tych słowach, którym wtórują reprezentacyjni i klubowi koledzy Gołasia, działacze oraz trenerzy zamyka się sens tej książki. Piotr Bąk zebrał wspomnienia rodziny, przyjaciół z parkietu i trenerów Arka. Ktoś się oburzy, że wyszła laurka - bo o tym tragicznie zmarłym chłopaku nie padają żadne złe słowa. Czy był ideałem? Nie wiem. Pamiętam go jako skromnego i sympatycznego chłopaka, który rozumiał, że talent to nie wszystko. Trzeba ciężkiej pracy i szczęścia. Był blisko by stać się idealnym siatkarzem, zabrakło właśnie szczęścia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Z pewnością każdy zna lub też słyszał o osobie, która odeszła z tego świata zbyt szybko... Staramy się wówczas pielęgnować pamięć o niej. Ponad dziesięć lat temu wszystkich zszokowała wieść o tragicznym wypadku, w którym zginął obiecujący siatkarz Arkadiusz Gołaś. Ta biografia powstała po to, aby każdy dowiedział się, jak wspaniałym nie tylko sportowcem, ale i człowiekiem był Gołaś.

Przede wszystkim chciałam pochwalić wydawców, bowiem książka prezentuje się naprawdę dobrze. Twarda oprawa, przyjazna czytelnikowi czcionka, różne zdjęcia z życia Gołasia. Kolejnym plusem jest to, iż czyta się ją naprawdę szybko i większość rozdziałów może zainteresować nawet te osoby, które nie interesują się siatkówką lub też nigdy nie słyszały o Arku Gołasiu. Autor ciekawie przechodzi od tematu do tematu i wciąga czytelnika w swoją opowieść. Pełni rolę obiektywnego narratora, nie ocenia, nie komentuje, tylko i wyłącznie opowiada.   Myślę, że ta biografia bardzo zyskała na tym, iż w dużej części składa się ona z opowieści innych osób o Gołasiu. Mowa tu o rodzinie, trenerach, kolegach itp. Szczególnie ciekawe były wypowiedzi Krzysztofa Ignaczaka, który zresztą słynie z "daru mówienia". Poza tym znalazłam w tej książce sporo ciekawostek związanych z np. życiem studenckim siatkarzy i już uśmiech sam pojawiał się na twarzy.   Niestety, czegoś mi jeszcze w tej książce zabrakło. Mam wrażenie, że można było ją dopracować. Przede wszystkim pojawiają się zbyt długie momenty, w których przedstawione są statystyki meczów i to nie w formie tabelek, ale tekstu. Może to nieco znudzić, zwłaszcza tych, którzy siatkówką na co dzień się nie interesują. Poza tym chciałabym przeczytać więcej o dzieciństwie Gołasia, latach szkolnych itp. Tego trochę zabrakło. Przydałoby się również nieco więcej anegdotek z jego życia. Zauważyłam też, że wiele osób mówiło o nim prawie to samo i czasami naprawdę za dużo było tych wypowiedzi o tym jak to np. lubił porządek. Zamiast tego chętnie poczytałoby się o czymś, czego jeszcze się nie wie.   Książka już od pierwszych stron wywołała u mnie sporo łez i takie momenty nie raz się jeszcze powtórzyły. To smutne, że jednego dnia możesz mieć tak wiele planów, marzeń i możliwości, a drugiego po prostu Cię już nie ma. Pocieszające jest jednak to, że potrafimy uczcić pamięć takich osób jak Gołaś, nie zapominamy o nich. Biografia tego siatkarza doskonale pokazuje jak ulotne jest życie. Należy zatem cieszyć się każdą chwilą i doceniać to, co się ma oraz starać się wykorzystywać dawane nam szanse. Myślę, że u każdego czytelnika po tej lekturze pojawią się różne tego typu refleksje i że pozwolą one inaczej spojrzeć na życie.   Pomimo pewnych wad polecam tę książkę nie tylko wielbicielom siatkówki,  ale także tym, którzy chcieliby poczytać o wyjątkowym i utalentowanym sportowcu. Biografia dostarcza dużo wzruszeń i zostaje w pamięci.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)