Anika
Ivo Andrić

Ivo Andrić – powieściopisarz, nowelista i poeta; urodzony we wsi Dolac koło Travnika w Bośni. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1961. Andrić debiutował wierszami na łamach prasy w 1911 roku. Sławę jednak zyskał utworami pisanymi prozą narracyjną. W latach międzywojennych wydał trzy zbiory opowiadań (1924, 1931, 1936). Pierwszą powieść opublikował dopiero po wojnie (Most na Drinie). Zajmował się publicystyką i pisał eseje, a najbardziej znany jego tekst to Rozmowa z Goyą.

Powieść, patrząc na zawartość książki, a nowela, patrząc na objętość (wybierzcie sami). Anika, bo o niej zamierzam napisać kilka słów. Książka została cudownie napisana i powinna stanowić smakowity kąsek i wielką radość dla każdego prawdziwego czytelnika. Dzięki Multikulturalnemu sięgam po książki, na które zapewne nie zwróciłabym uwagi. I wiecie co? Jak dotąd się nie zawiodłam i zamierzam kontynuować tę wyjątkową czytelniczą podróż.

Anika to historia o niespełnionej miłości; miłości tragicznej. Opowieść o pięknej, zakochanej bośniackiej dziewczynie odrzuconej przez chłopaka. Jak widać, nie zawsze miłość dla każdego ma takie samo oblicze. Porzucona dziewczyna znajduje dla siebie jedyną (jak jej się wydaje) drogę i zostaje kurtyzaną. Jej tragiczna historia, jak się domyślacie nie może mieć dobrego zakończenia.

Anika to cudowna, intensywna historia opisana bez sztuczności. Ubrana w uderzająco piękne opisy, które tchną poetyckością. A wszystko w maleńkiej objętościowo książeczce. Jak widać nie wielkość świadczy o Wielkości. 

Zdecydowanie polecam.