13-piętrowy domek na drzewie
Andy Griffiths

Andy i Terry mieszkają w domku na drzewie. Ich przygody są nader absurdalne, bo jak można zamienić kota w kotnarka albo spotkać gigagoryla płynącego w skórce po gigabananie. Co prawda książkę szybko się czyta, ale wciąga ona czytelnika.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mój syn lubi oglądać w telewizji mega abstrakcje w dziwnym guście, ale ta książka mu się nie spodobała. Mi też. Szukaliśmy czegoś podobnego do "Dziennika Cwaniaczka", zabawnego i trochę głupawego, ale ta książka nie dorównuje jej ani tekstami, ani grafiką. Całe strony wypełnione rysunkami amatora, które niestety są zobrazowaniem fabuły, a nie jak w "Cwaniaczku" barwnym dodatkiem. Tekst powtarzalny. Brak rozsądkowych powiązań przyczynowo- skutkowych pod względem nauk fizyki i chemii, biologii, powszechnie nam znanych ( latające koto- kanarki pofarbowane farbą? łapanie do ust popcornu wprost z rondla...). Nie zaiskrzyło między nami. Chyba chcemy być wierni naszej ulubionej serii z Gregiem Hafleyem. Myślę, że mój syn szuka czegoś bardziej "przyziemnego", nie na drzewie i to jeszcze z tyloma piętrami :-). Może za kilka lat? Kto wie? A ja? Ja wolę aby jednak literatura miała choć trochę praktycznego zastosowania. Naruszanie praw fizyki to dla mnie za wiele jak na umysł wkraczający w edukacyjne ramy. Wolę PzP. Przyjemne z Pożytecznym:-) Polecam książkę tym, którym absolutnie nie przeszkadza taki literalny "odjazd". Surrealizm- nie przepadam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W książce znajdziemy przygody, które przydarzyły się dwójce przyjaciół mieszkających w 13-piętrowym domku na drzewie podczas próby napisania książki. Pomieszanie absurdu, dobrego humoru i ciekawych czarno-białych ilustracji.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ta książka jest zdecydowanie zwariowana, naprawdę zwariowana zarówno pod względem tego co robią nasi bohaterowie jak i pod względem tego jak mieszkają i co tam się dzieje ;) A dzieją się przeróżne dziwy. Latający kot, małpy morskie, rekiny z niestrawnością, potwór morski, gigagoryl, superpalec... Nie będę więcej wymieniała, po prostu koniecznie musicie przekonać się sami ;) Jeśli chodzi o tekst to powiem Wam, że czyta się ją ekspresowo. Mimo, że stron jest sporo to wbrew pozorom nie ma tego tekstu aż tak wiele. Jest za to ogrom ilustracji, takich fajnych, gryzmołkowych, zabawnych, albo nawet i śmiesznych. jest pełno dymków i różnych dopisków dzięki czemu mamy nie tylko książkę, ale i komiks w jednym ;) Nikodem był zachwycony, śmiał się do rozpuku. Mi też się podobało, choć takie to zwariowane i dziwne, a jednak fajne i śmieszne! Czekam na kolejne książki z tej serii, z pewnością będzie jeszcze bardziej szalenie ;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ogrom absurdu, który może narodzić się w głowie małych dzieci potrafi przejść najśmielsze oczekiwania. Im starsi jesteśmy, tym więcej w nas racjonalizmu, a przynajmniej takie jest założenie. Czy jednak warto pozbawiać się pewnej dozy paradoksalnych pomysłów w życiu? Dlaczego zaprzestajemy wyobrażania sobie domku na drzewie, który ma nieskończoną ilość pięter i w dodatku posiada basen z rekinami?

Terry i Andy mieszkają w 13. piętrowym domku na drzewie, który ma w sobie ogromny potencjał. Ma nie tylko basen z łagodnymi rekinami, lecz także laboratorium oraz kręgielnię! Mnóstwo pomysłów, które przychodzą im do głowy, przeszkadza w pisaniu książek, na które mają wyznaczone terminy (kto z nas nie ma problemów z deadline’ami?). Jest cała masa zajęć, które można robić zamiast tego…można hodować małpy morskie albo tworzyć mega banana, który jest znacznie lepszy niż standardowy banan!

„Trzynastopiętrowy domek na drzewie” to genialna książka nie tylko dla dzieci. Mam prawie trzydzieści lat, a uśmiałam się przy niej co nie miara. Co jeszcze sprawia, że jest wyjątkowa? Ilustracje, które szczerze mówiąc, już częściowo pokolorowałam (herezja, bo książek się nie maluje, ale jak zobaczycie jak wygląda ta pozycja, zmienicie zdanie). Zatem Wasze dzieci albo Wy nie tylko doskonale będziecie się bawić czytając ją, ale przede wszystkim oglądając jak śmieszną kreskówkę, której obrazki są idealnie dopasowane do treści.

Andy Griffiths to australijski twórca książek dla dzieci, a Terry Denton to ilustrator jego publikacji (wydawca Andy’ego miał niesamowitego nosa – obrazki są idealnym odwzorowaniem wyobraźni autora). Napisał już ponad 27 książek, które są uwielbiane przez Australijczyków i miejmy nadzieję, będą tłumaczone dalej na język polski. Seria o domku na drzewie ma cztery tomy, więc przed nami znacznie więcej przygód Andy’ego i Terry’ego (widzicie podobieństwo do imion twórców, prawda?), bo to urocze książki, wypełnione wyobraźnią i zapewniające wspaniałą zabawę dla dzieci i nie tylko.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ale świrnięta książka! Świetna :) Aż żałuję, że nie ja ją wymyśliłam ;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)