Antena


Ocena: 0.00 (0 głosów)

Tytuł orginalny: La Antena
Reżyseria: Esteban Sapir
Scenariusz: Esteban Sapir
Gatunek: Dramat/brak danych
Produkcja: Argentyna
Muzyka:
Zdjecia: Cristian Cottet
Premiera: 0000-00-00
Obsada: Alejandro Urdapilleta, Valeria Bertuccelli, Julieta Cardinali, Rafael Ferro, Raúl Hochman, Ricardo Merkin, Carlos Piñ, eiro, Florencia Raggi

Informacja dystrybutora: Lata X, Miasto Bez Głosu. Panujący w kraju reżim w sprytny sposób nakazał zamilknąć całej ludności – zabrał głosy obywatelom i schował je w tajemniczym miejscu. Teraz porozumiewają się czytając z ruchu warg lub za pomocą mowy ciała; ze względów bezpieczeństwa inna komunikacja jest niemożliwa. Dyktaturę sprawuje bezwzględny Mr TV, który kontroluje wszystkie dziedziny życia - od reklam telewizyjnych poprzez produkcję jedynej słusznej żywności, a nawet myśli mieszkańców miasta; żadna nie pozostanie niezauważona. Mr TV nie jest zwykłym monopolistą – uosabia zło i totalitaryzm znane z współczesnej historii. Nawet logo, którym się posługuje, bardziej przypomina swastykę, niż zwykłą reklamę. Narzędziem kontroli obywateli jest telewizja – za pośrednictwem programów rozrywkowych Mr TV hipnotyzuje i pełni władzę absolutną. Reżimowi wymyka się jedynie La Voz (Głos) – piękna piosenkarka bez twarzy. Ona oraz jej malutki synek, są jedynymi w kraju osobami, które potrafią i są wstanie mówić. Mr TV uprowadza Głos; jedynym świadkiem wydarzenia jest pewien mechanik telewizyjny. Mężczyzna postanowi pokrzyżować zamiary porywacza – wie, że daleko w górach schowana jest stara antena, źródło kłopotów, ale i nadziei obywateli miasta… „Antena”, pomimo iż inspirowana twórczością takich reżyserów jak Lang, Murnau czy Vertov jest filmem niezwykle współczesnym. Oryginalne zdjęcia baśniowego miasta i praktycznie pozbawiona dialogów akcja, każe rozkoszować się pięknem niezwykłej scenerii. Czarno – biały obraz wzorowany na kinie niemym wypełnia niezwykła grafika oraz efekty specjalne, a tematy – monopol, konsumpcja i kultura masowa sprawiają, że film staje się opowieścią również o czasach współczesnych. Esteban Sapir - pionier nurtu „nowego kina argentyńskiego" pracował nad swoim filmem przez osiem lat. Wykorzystując estetykę ekspresjonizmu niemieckiego, stworzył fantastyczny świat zdolny zawładnąć wyobraźnią i emocjami widza.

REKLAMA

Oceń ten film:

Chcę zobaczyć
Cytaty z filmu

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tego filmu.


Dodaj cytat
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy