Wtedy Hawrylak, jakby znalazł wreszcie pewne oparcie, zaczął się gwałtownie dokądś śpieszyć, niczym foka, która na przednich płetwach mknie przez bezkresne lodowe przestrzenie, ciągnąc za sobą swój ciężki ogon.
Wtedy Hawrylak, jakby znalazł wreszcie pewne oparcie, zaczął się gwałtownie dokądś śpieszyć, niczym foka, która na przednich płetwach mknie przez bezkresne lodowe przestrzenie, ciągnąc za sobą swój ciężki ogon.