Można czuć się dumnym ze swojego narodu tylko wtedy, kiedy nie ma żadnej klasy, której trzeba się wstydzić. Kiedy połowa narodu tonie w nędzy i cierpieniu, albo nawet jest zdeprawowana czy zdegenerowana, taki naród prezentuje tak nieatrakcyjny wizerunek, że nikt nie może czuć się dumny, że do niego należy. Tylko kiedy wszyscy członkowie narodu są zdrowi, fizycznie i moralnie, radość z przynależenia do niego może być zintensyfikowana do wyższego uczucia które nazywamy dumą narodową. Ale ta duma, w jej najwyższej formie, może być od
Można czuć się dumnym ze swojego narodu tylko wtedy, kiedy nie ma żadnej klasy, której trzeba się wstydzić. Kiedy połowa narodu tonie w nędzy i cierpieniu, albo nawet jest zdeprawowana czy zdegenerowana, taki naród prezentuje tak nieatrakcyjny wizerunek, że nikt nie może czuć się dumny, że do niego należy. Tylko kiedy wszyscy członkowie narodu są zdrowi, fizycznie i moralnie, radość z przynależenia do niego może być zintensyfikowana do wyższego uczucia które nazywamy dumą narodową. Ale ta duma, w jej najwyższej formie, może być od