Maryla Rodowicz

Maryla Rodowicz - biografia, życie i twórczość

Maryla Rodowicz przyszła na świat 8 grudnia 1945 r. w Zielonej Górze. Ukończyła Liceum Ziemi Kujawskiej we Włocławku oraz warszawski AWF. W młodości czynnie uprawiała lekkoatletykę. Zdobyła w tej dziedzinie tytułu Mistrzyni Polski Młodziczek w 1962 roku. Zamężna od 1986 r. z Andrzejem Dużyńskim. Matka trójki dzieci.

W 1962 r. brała udział w eliminacjach do I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie. Została zakwalifikowana do finału, ale nie wystąpiła, ponieważ termin zbiegał się z Lekkoatletycznymi Mistrzostwami Polski Młodzików. Tam zdobyła wspomniany mistrzowski tytuł w sztafecie 4x100 m.

Maryla Rodowicz — młodość

W czasach studenckich, od sierpnia 1965 r. występowała w składzie big-beatowego zespołu „Szejtany”, działającego w studenckim klubie "Relax". W tym samym roku zdobyła z zespołem 1. miejsce na warszawskim przeglądzie zespołów big-beatowych w klubie "Finka". Rok później związała się ze studenckim kabaretem "Gag”.

W 1967 r. na Giełdzie Piosenki w Częstochowie za piosenkę „Jak cię miły zatrzymać” zdobyła główną nagrodę. Sukces (za tę samą piosenkę oraz utwór „Pytania”) powtórzyła na VI Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie. W 1968 r. zaśpiewała trzy piosenki w filmie „Kulig”, zadebiutowała też na festiwalu w Opolu. Rok później zdobyła tam nagrodę Przewodniczącego Towarzystwa Przyjaciół Opola za piosenkę „Mówiły mu”.

Występowała też na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Politycznej w Soczi (III nagroda i nagroda dziennikarzy) oraz na festiwalach w Sopocie i Świnoujściu. (muz. Stefan Rembowski, sł. Andrzej Bianusz). Została też nagrodzona Srebrnym Gwoździem Sezonu Plebiscytu Popularności Czytelników "Kuriera Polskiego" (nagrodę tę otrzymała zresztą parokrotnie w ciągu kariery), została Piosenkarki Roku w plebiscycie rozgłośni radiowych, zyskała też tytuł najpopularniejszej piosenkarki w kraju, przyznany w plebiscytach „Jazzu” i „Musicoramy”. Wzięła też udział w filmie „Ballada wagonowa”.

Maryla Rodowicz — kariera muzyczna

W 1970 r. za „Jadą wozy kolorowe” zdobyła nagrodę TVP na festiwalu w Opolu oraz III nagrodę w Sopocie, brała też udział (bez sukcesu) w festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu. Nagrała też pierwszy album „Żyj mój świecie”.

W 1971 r. zdobyła główną nagrodę festiwalu w Opolu za piosenkę „Z tobą w górach”, i ruszyła w swoją pierwszą trasę koncertową po ZSRR i Czechosłowacji. Rok później znów odniosła sukces na opolskim festiwalu, zdobywając nagrodę Państwowego Wydawnictwa Muzycznego za „Kochaniem, pragnieniem”, oraz Tytuł Miss Obiektywu – Nagroda Fotoreporterów. Wydała też albumy „Wyznanie” oraz „Maryla Rodovićzova”.

Rok 1973 to wyróżnienie na opolskim festiwalu za „Diabeł raj” oraz Grand Prix na festiwalach w Bratysławie i w Sopocie. W tym ostatnim zdobyła też Nagrodę Publiczności oraz Nagrodę czytelników „Wieczoru Wybrzeża”. Wraz z Urszula Sipińską zagrała w filmie „Nareszcie razem” i wydała płytę „Maryla Rodowicz”. Kolejny album, „Rok”, ukazał się w 1974 r., następny, „Sing- Sing” dwa lata później.

W 1977 r. na Festiwalu Interwizji w Sopocie za piosenki „Nie ma jak pompa” i „Kolorowe jarmarki” otrzymała Nagrodę Główną Publiczności Interwizji i Nagrodę Publiczności. Rok później w Opolu znowu odniosła sukces - zdobyła I nagrodę za „Remedium”, wydała też album „Wsiąść do pociągu”. W 1979 r. zdobyła tytuł Wokalistki Roku i została uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Lata 1980 i 1981 przyniosły jej kolejne krążki, odpowiednio „Cyrk nocą” i „Święty spokój”. W 1982 r. założyła zespół „Różowe Czuby” nawiązujący żartobliwie do stylu punk. Ich piosenka „Dentysta – Sadysta” została zakazana po wprowadzeniu stanu wojennego. Cztery lata później wydała album pt. „Gejsza nocy”. W 1987 r. zdobyła Nagrodę Dziennikarzy na festiwalu w Opolu, otrzymała też „Karolinkę” – nagrodę za 20-lecie profesjonalnej pracy estradowej i Nagrodę I stopnia Ministra Kultury i Sztuki za całokształt działalności.

Wydała też płytę „Polska Madonna” i zagrała w filmie „Pan Kleks w Kosmosie”. W 1990 r., wydała płytę „Absolutnie nic”, rok później kompakt „Full” z nowymi wersjami swoich największych przebojów. Rok 1992 obfitował w sukcesy. Udało się Jej wydać autobiograficzną książkę „Niech żyje bal”, otrzymała nagrodę Grand Prix za całokształt twórczości na festiwalu w Opolu oraz Bursztynowego Słowika w Sopocie za twórczość estradową. Wielki sukces przyszedł też dwa lata później dzięki albumowi „Marysia Biesiadna”.

W 1995 r. wydała album „Złota Maryla”, otrzymała też muzyczną nagrodę programu „Teleexpress”. Rok później podsumowała dotychczasowy dorobek trzypłytowym wydawnictwem ze swoimi największymi przebojami „Antologia” (każdą z płyt można było też kupić osobno), otrzymała też na festiwalu w Sopocie Nagrodę Specjalną Prezesa TVP S.A. za całokształt twórczości. W 1997 r. otrzymała z Programu III Polskiego Radia nagrodę „Mateusz” dla Wybitnej Osobowości Rozrywkowej.

W 2013 roku Maryla Rodowicz została współautorką książki Wariatka tańczy. Na publikację składał się obszerny, wielowątkowy wywiad-rzeka przeprowadzony z popularną wokalistką przez Jana Szubrychta. W wywiadzie Maryla Rodowicz opowiadała o swoim życiu zawodowym, odsłoniła także wiele tajemnic na temat swojego życia osobistego.

Maryla Rodowicz jest jedną z najczęściej zapraszanych gwiazd polskiej sceny muzycznej w koncertach telewizyjnych. W 2021 roku wzięła udział w koncercie organizowanym przez stację Polsat — Ocalić od zapomnienia, który stanowił hołd dla tych, którzy odeszli.

Maryla Rodowicz i Agnieszka Osiecka — powiązania

Wydała dwupłytowy album „Tribute to Agnieszka Osiecka - Łatwopalni” zawierającym mniej znane piosenki tej poetki śpiewane przez Rodowicz w ciągu kariery oraz utwór poświęcony pamięci Osieckiej „Łatwopalni”.

Otrzymała też „Super Wiktora” za całokształt twórczości telewizyjnej. W 1998 r. w plebiscycie „O!Polskie piosenki” – „Małgośka” została przebojem 35-lecia. Rodowicz otrzymała także Nagrodę Prezydenta Miasta Sopotu za całokształt twórczości. Wydała album „Przed Zakrętem”, zaczęła grać w serialu Polsatu „Rodzina zastępcza” i została wyróżniona Statuetką przyznaną przez widzów programu „Jaka to melodia”. Następny rok obfitował w liczne nagrody.

Maryla Rodowicz do dziś wspomina współpracę z Agnieszką Osiecką i wskazuje znaczącą rolę poetki w rozwoju jej kariery zawodowej. Jesienią 2020 roku na antenie TVP 1 zadebiutował serial Osiecka, który poświęcony był znanej artystce. Chociaż serial śledził losy poetki, znalazło się w nim miejsce także dla innych ważnych twórców z okresu PRL - m.in. Zbigniewa Cybulskiego, Jeremiego przybory czy właśnie Maryli Rodowicz.

Maryla Rodowicz — nagrody

Zdobyła I miejsce wśród wokalistek w plebiscycie „Polityki” – „Piosenkarze, piosenkarki i zespoły XX wieku”, otrzymała nagrodę „Grubej Ryby” od Radia Kolor „za najbardziej zmysłowy głos”, tytuł Najpopularniejszej Piosenkarki rankingu OBOP-u, „Telekamerę ’99” przyznaną przez czytelników „TeleTygodnia” dla najpopularniejszej osobowości telewizyjnej w kategorii „Najpopularniejsza Wokalistka”. Wydała też album „Karnawał 2000”. W 2001 r. prowadziła telewizyjny program rozrywkowy pt. „Tour de Maryla – Viva Italia!”(piosenki włoskie) i „Tour de Maryla – Ole!” (piosenki hiszpańskie), wydała też CD pt. „12 najpiękniejszych kolęd”. Rok później brała udział w 40-leciu Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie.

Na koncercie galowym pt. „50 lat TVP” otrzymała nagrodę „Gwiazda Telewizji”. Śpiewała też na koncercie z okazji „80 lat Polskiego Radia”, nagrała CD pt. „Życie ładna rzecz” oraz wystąpiła z koncertem dla polskich żołnierzy w Bazie Wojskowej ONZ w Libanie. W 2003 r. brała udział w jubileuszowym, XXXX Festiwalu w Opolu występując w koncertach „Premiery” i „40/40”. Na krakowskim Studenckim Festiwalu Piosenki otrzymała Grand Prix za całokształt działalności artystycznej. W styczniu 2005 r. brała udział w finale WOŚP w Kutnie oraz w Gali „Telekamery 2005”. Luty tego samego roku to występ na koncercie plenerowym na rzecz ofiar tsunami„Pokonamy fale” oraz w bazie wojskowej w Diwanii w Iraku. Generał dywizji Andrzej Ekiert przyjął ją w poczet żołnierzy pełniących służbę w składzie Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku. W maju otrzymała od prezesa PR wyróżnienie – Złoty Mikrofon Polskiego Radia. We wrześniu otrzymała Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis i nagrała płytę „Kochać” z tekstami Kasi Nosowskiej.

Następny rok przyniósł Jej kolejne nagrody. Otrzymała na festiwalu w Opolu pierwszą w swojej karierze Superjedynkę w kategorii wykonawca roku, tytuł Artystki Bez Granic, nagrodę TV Polonia oraz "Złotą Płytę" za album „Kochać”. Kolejny tytuł przyniósł Jej lipiec następnego roku.

W sondażu TNS OBOP zajęła 1. miejsce dla artystki, która prezentuje najwyższy poziom artystyczny w Polsce. W 2008 r. była jurorką pierwszej edycji programu Polsatu „Gwiezdny cyrk”. Nagrała też album „Jest cudnie” i wystąpiła gościnnie jako juror w programie „Jak oni śpiewają”. W lutym tego roku artystka wydała płytę PRO-FANACJA (Swa-Wola 6) zawierającą Jej piosenki z lat 70. i 80. XX wieku. W kwietniu została nominowana w trzech kategoriach (artysta roku, płyta roku i przebój roku) w plebiscycie TVP – Superjedynki. W maju wygrała w plebiscycie radiowej "Jedynki" Maj Polskiej Piosenki, dzięki piosence "Ech mała", a w czerwcu zajęła pierwsze miejsce w raporcie Celebrity Monitor, na osobę, która najbardziej z polskich "celebrytów" zasługuje na miano gwiazdy. Pod koniec czerwca wystąpiła na festiwalu TOPtrendy w koncercie "Top".

Maryla Rodowicz — najważniejsze albumy

• 1970 Żyj mój świecie
• 1972 Wyznanie
• 1972 Maryla Rodowiczowa
• 1974 Rok
• 1976 Sing-Sing
• 1978 Wsiąść do pociągu
• 1979 Cyrk nocą
• 1982 Święty spokój
• 1984 Był sobie król
• 1986 Gejsza nocy
• 1987 Polska Madonna
• 1991 Full
• 1992 Absolutnie nic
• 1994 Marysia biesiadna
• 1995 Złota Maryla
• 1996 Antologia 1/2/3
• 1997 Łatwopalni. Tribute to Agnieszka Osiecka
• 1998 Przed zakrętem
• 1999 Karnawał
• 2000 2000 Niebieska Maryla
• 2001 12 najpiękniejszych kolęd
• 2002 Życie ładna rzecz
• 2003 Sowia Wola (nakład tylko 35 egzemplarzy!)
• 2003 Maryla i przyjaciele
• 2004 Wola -2- Hopsasa (45 egz.)
• 2005 Kochać 2005 Maryla Voila! Hopsasa (65 egz.)
• 2006 Wola 4u (65 egz.)
• 2007 Wola na 5 (100 egz.)
• 2008 Jest cudnie
• 2009 PRO-FANACJA (Swa-Wola 6) (120 egz.)

Kalina Beluch