Pokolenia - wiersz
Pokolenia
W błękicie marzeń zanurzona
pławi się w nim baraszkuje
jest jej na przekór raz ciepło raz zimno
ale to dobrze bo jest szczęśliwa.
Wiele dziewcząt chciało by przeżyć
upojny błękit choć jednego dnia w życiu
a ona się nurza w dniach niezliczonych
bawiąc się kolorem jak dziecko piłeczką.
Rozkosz tę ma w sobie miłość bezgraniczna
w niej się pokłada wszystkie ślady życia
dobro zmieszane z testosteronem ciał
przyszłość zaznacza na pokolenia...
14.05.2015 Mirosław Leszek Pęciak
Najpopularniejsze wiersze
Inne wiersze tego autora
Video Player is loading.
Dodany: 2017-08-26 21:16:39