Recenzja książki: Noc cudów

Recenzuje: zaczytanaiska

Kochacie świąteczne książki? Ja lubię takie ja ta właśnie.  Wigilia jest tutaj tylko punktem wyjścia do przepięknej historii.

Małgorzata Skupińska, nauczycielka plastyki, czeka w wigilijny wieczór na swoją córkę, zapracowaną warszawską dziennikarkę. Joasia jednak nie przyjeżdża, a Małgorzatę odwiedza tajemniczy gość. Przybyszka zasiada do stołu i zaczyna snuć niezwykłą historię, w której znajdzie się też miejsce dla Małgorzaty.

Anna Stryjewska przenosi nas w czasie do Łodzi okresu międzywojnia. Oprowadza nas po bogatych salonach,  gwarnych ulicach, włókienniczych warsztatach oraz przytułkach.  W jej opowieści przepych miesza się za skrajną nędzą, głęboka wrażliwość głównej bohaterki na biedę i nieszczęście innych z całkowitą ich ignorancją przez inne postaci.

Regina Majer to niezwykle sympatyczna bohaterka. Jest osobą bardzo kruchą, delikatną, wrażliwą, empatyczną. Czuje się nieco zagubiona w małżeństwie, brak jej ognia, miłości. Pomimo ustawicznego krytykowania przez teściową pozostaje osobą pełną optymizmu i życzliwości. Jej życie komplikuje się gdy poznaje pewnego malarza. Tedi budzi w niej żar, rozpala prawdziwą miłość oraz daje odwagę do zmian.  

„Noc cudów” to barwna, ciepła, wzruszająca i poruszająca opowieść. Szybko wciągamy się w historię opowiadaną przez Autorkę. Pierwsze strony są jak tajemnicze drzwi do innego świata, tętniącego emocjami, kolorowymi latami dwudziestymi, muzyką Ordonówny, filmami z Bodzio. Losy Reginy mocno nas angażuj, poruszają wiele strun naszej duszy.

Ta książka idealnie wpasowuje mi się w klimat bożonarodzeniowy. Gdy ucichnie świąteczny gwar i wszyscy pójdą spać, można wtulić się w fotel stojący w cieniu choinki i dać się ponieść tej magicznej historii, odkryć sekrety Małgorzaty, poznać przejmującą historię Reginy.

Współpraca @skarpawarszawska

Tagi: Literatura obyczajowo-rodzinna