Wayward Pines. Krzyk
Blake Crouch

Natychmiast po skończeniu drugiego tomu sięgnęłam po "Krzyk", wieńczący doskonałą trylogię Blake Croucha. Chyba dam szansę serialowi i obejrzę kolejne odcinki. Po otwarciu bram Wayward Pines przez Pilchera miasteczko zostaje zalane przez stada aberracji, które rozszarpują na strzępy mieszkańców. Ostatni ludzie na ziemi muszą wykazać się siłą charakteru, przebiegłością i wolą życia. Plusy: + Przedstawienie akcji z perspektywy wielu mieszkańców, którzy giną w paszczach abików. Opisy śmierci, rozrywania ludzi na strzępy, nurzania się w krwi i napełniających się brzuszków abików oraz ich pulsujących pełnych serc było obrzydliwie prawdziwe i realistyczne. Książkę pochłonęłam w dwa popołudnia, ale nocą pomiędzy nimi nawiedzały mnie koszmary z aberracjami w tle. + Powrót Adama Tobiasa Hasslera, który nieco namiesza, a jednocześnie mnie rozczaruje - liczyłam, że bardziej powalczy o serce Theresy. + Klęska Davida Pilchera. Przeżycie garstki mieszkańców, którzy dowiadują się, że zapasy żywności starczą im najwyżej na 4 lata. + Decyzja, jaką muszą podjąć mieszkańcy - wyruszyć na poszukiwanie cieplejszego miejsca na ziemi i skazanie się na śmierć w łapach abików, czy dalsze życie w Wayward Pines z liczeniem każdego kęsa pożywienia. Wybór zaskakujący - zawieszenie funkcji życiowych! + Zakończenie! Po którym aż się wyciąga ręce po 4 tom, żeby dowiedzieć się, jak wyglądałby świat po przebudzeniu Ethana... 70 tysięcy lat później! Zakończenie jest w sumie otwarte i pozwala żywić nadzieję, że autor kiedyś pokusi się o napisanie kontynuacji. Minusy: - Koniec serii, a dalej nie wiadomo, czego uczyły się dzieciaki - chyba nie spędzały całych dni słuchając o aberracjach. - Śmierć Pam, to była moja ulubiona mroczna postać tej serii. Prawdziwa psycholka z mordem w oczach, której nie chciałoby się spotkać w ostatnim miasteczku na świecie. Na początku podeszłam do serii sceptycznie, ze złymi wspomnieniami po 1 odcinku serialu. Jednak sprawdza się powiedzenie, że książka zawsze jest lepsza niż serial. Książki dosłownie miażdżą mózg, a podczas czytania moja wyobraźnia szalała. To był dobrze wykorzystany czas.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ostatni tom także świetny i o niebo lepszy od idiotycznej i obrzydliwej strony w którą poszedł serial. Żałuję tylko, że po tym jednozdaniowym epilogu nie ma kolejnych tomów  - cykl aż się prosi o ciąg dalszy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)