Słodko-gorzkie życie
Colleen McCullough

Cztery siostry, dwie pary przyrodnich bliźniaczek i cztery odmienne charaktery, chociaż początek życiowej drogi taki sam - szkoła pielęgniarska. Ich życie zostało opisane na tle przemian toczących się w międzywojennej Australii. Dla mnie najciekawszym aspektem to rozwój medycyny, zmieniające się podejście do pacjenta zwłaszcza chorego psychicznie, wzrastająca rola pielęgniarek w szpitalu oraz emancypacja kobiet. Bohaterki zmagają się z nieprzychylnym im początkowo otoczeniem, ze swoimi temperamentami, słabościami, nadmiarem obowiązków, konwenansami, tym co niesie życie, które raz jest słodkie, raz gorzkie. Książka zabiera w egotyczny i odległy czasowo świat ale budzi wiarę w więzy rodzinne, przyjaźń i siłę kobiet.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Historia autorki słynnych "Ptaków ciernistych krzewów" i podobnie jak ten bestseller, akcja "Słodko-gorzkiego życia" dzieje się w Australii w okresie międzywojennym. Opowiada historię czterech sióstr - dwóch par bliźniaczek od dnia, gdy udają się do przyszpitalnej szkoły, by zdobyć zawód pielęgniarki. Powoli układają sobie życie, ale nie wszystko układa się jak sobie wymarzyły. Los sprawia, że wzmacniają się ich charaktery, uczą się jak radzić sobie w ciężkich sytuacjach. Nie jest to łatwe, ponieważ sytuacja kobiet w tamtych latach była jeszcze oparta na konserwatywnych poglądach. Mile widziana była żona i matka siedząca w domu przy dzieciach, a nie studiująca medycynę przebojowa kobieta. Początkowo książka zapowiadała się na bardzo ciekawą, ale im bliżej końca, tym mój entuzjazm stygł. Od momentu, gdy wybuchł wielki kryzys wiele wątków mogłam z łatwością przewidzieć, zaczęły się nużące opisy sytuacji politycznej Australii, co raczej odstraszyło mnie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Colleen Margaretta McCullough niewątpliwie należy do najbardziej znanych, australijskich pisarek. Nawet jeśli samo nazwisko niewiele Wam mówi, wystarczy, że wspomnę jej najbardziej znaną książkę, "Ptaki ciernistych krzewów", i od razu wiadomo, o jakiego formatu pisarkę chodzi. "Słodko-gorzkie życie" to ostatnia powieść, jaką napisała. Na okładce pojawiła się sugestia, że książkę okrzyknięto mianem australijskiego "Przeminęło z wiatrem". Już w tym miejscu przestrzegam, aby tę wzmiankę zignorować, w przeciwnym razie powieść okaże się ogromnym rozczarowaniem.   Australia, lata dwudzieste ubiegłego wieku. Cztery znane z wyjątkowej urody i inteligencji córki pastora Latimera, opuszczają rodzinny dom, aby uczyć się pielęgniarstwa. Jeszcze nie wiedzą, że wkrótce nadciągnie Wielki Kryzys, który odciśnie piętno na życiu każdej z nich. Jak potoczą się ich losy, czy spełnią się ich marzenia? Jaką drogą powiedzie je los?
Nie ulega wątpliwości, że pisarka wybrała sobie bardzo wdzięczny temat. Cztery silne, wyraziste kobiety, żyjące w wyjątkowo ciekawych czasach. Gdybym streściła treść książki, zapewne wiele osób uznało by ją za bardzo interesującą. Teoretycznie właśnie taka powinna być, niestety zabrakło czegoś bardzo ważnego...
Początkowo trudno dojść do tego, dlaczego pomimo wciągającej fabuły, zaskakujących wątków, interesujących (w zarysie) postaci, powieść czyta się z takim trudem. W momencie, w którym znajdziemy odpowiedź na to pytanie, trudno będzie czytać dalej. Nie jestem w stanie ocenić, na ile może być to wina tłumaczenia, niemniej książka wydaje się być zupełnie pozbawiona emocji. Doprawdy, nawet sceny, w których bohaterki opiekują się maleńkim dzieckiem, któremu zostało zaledwie kilka dni życia, ani trochę nie chwytają na serce. Dziewczęta przeżywają miłosne rozterki, jednak skłamałabym pisząc, że kibicowałam którejkolwiek parze. W niektórych przypadkach nawet nie miałam czasu, by to zrobić, bo mężczyźni, porażeni urodą kobiet, niemal z miejsca się oświadczali, a i niektóre z dam równie szybko na propozycję przystawały. Co do samych bohaterek, teoretycznie powinny się od siebie bardzo różnić, tak jak różnie potoczyły się ich życiowe ścieżki. Czytając dialogi w ich wykonaniu często jednak zapominałam, kto tak na dobrą sprawę bierze w nim udział. Wszystkie zdają się mówić tak samo. 

Na plus książki można zaliczyć ciekawie zakreśloną problematykę kształcenia kobiet - możliwości, jakie otwiera dobre wykształcenie ale i problemy, jakie czasem stwarza. Nie mniej ciekawie prezentuje się podział społeczeństwa ze względu na pochodzenie. Momentami naprawdę chciałoby się więcej przeczytać na ten temat a pominąć przygody głównych bohaterek...
Chyba jeszcze nigdy nie miałam do czynienia z książką, która pomimo ciekawego pomysłu na fabułę i wielu bardzo dobrych wątków, okazała się do tego stopnia nużąca. Idę o zakład, że na jej podstawie można by nakręcić naprawdę udany film. Jej samej nie mogę polecić, choć szczerze nad tym ubolewam. "Niewypał" to chyba najkrótsze ale i najlepsze podsumowanie. Miało być dobrze, a wieje nudą. W moim odczuciu spore nieporozumienie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Najnowsza powieść Colleen McCollough została napisana ze znacznym rozmachem i doskonale sprawdziłaby się w charakterze scenariusza do serialu lub filmu. Tak wyglądała moja pierwsza refleksja towarzysząca lekturze tej książki. Autorka zabiera nas w fascynującą podróż do Australii lat 20 i 30 ubiegłego wieku, czasów nie tylko ciekawych, ale również trudnych. Od utworzenia Państwa Australijskiego upłynęło niecałe trzydzieści lat, rozpoczyna się Wielki Kryzys. W niegodnej pozazdroszczenia sytuacji znajdują się również kobiety, które mają bardzo małe prawa i często sprowadzane są do roli żon i matek. Nie inwestuje się w studia córek, a wyższe stanowiska w miejscowych instytucjach zajmują wyłącznie mężczyźni. Colleen McCollough prowadzi swoich czytelników przez wolno - ale jednak - postępujące zmiany. Siostry Latimer z uporem przecierają szlaki, wpierw podejmując pracę i naukę przygotowującą do profesjonalnego stanowiska, a w następnych latach dążąc do spełnienia swoich marzeń i kierowania swoim życiem, zarówno w sferze zawodowej, jak i osobistej. Słodko-gorzkie życie jest powieścią obfitującą w bohaterów i ich zagmatwane losy. Czytelnik spotyka cztery główne bohaterki, którym autorka poświęca naprawdę wiele uwagi, każda z nich ma w swoim życiu osoby bliskie i kochane, ich również Colleen McCollough w żadnym razie nie pomija. Przez to powieść jest naprawdę wielowątkowa i obszerna: chociaż przede wszystkim skupia się na losach czterech sióstr, ukazuje je na tle ważnych wydarzeń historycznych tego okresu oraz sytuacji gospodarczej i społecznej kraju. Towarzysząc bohaterkom na przestrzeni kilku lat, możemy obserwować zmiany zachodzące nie tylko w ich otoczeniu, ale również w nich samych. Kształtują je wydarzenia, często dramatyczne i emocjonujące. Książka australijskiej powieściopisarki nie spełniła do końca moich oczekiwań. Z pewnością jest ona poprawna i interesująca, szczególnie dla osób, które cenią historie osadzone na początku ubiegłego wieku i szczegółowo ukazujące losy bohaterów. Jak już wspomniałam Słodko-gorzkie życie jest powieścią obszerną pod względem treści, wątków i bohaterów, ale długie opisy sytuacyjne momentami stają się ogromnie dłużące. W moim przypadku katorgą było czytanie na temat spraw politycznych Australii, którym w pewnym momencie autorka poświęca naprawdę wiele uwagi. Było to moje pierwsze spotkanie z Colleen McColluogh, ale z pewnością nie ostatnie, ponieważ na mojej półce czeka powieść autorki zakupiona w antykwariacie. Przekonam się wówczas, czy te nużące opisy zostały wykorzystane na potrzeby tej powieści, czy też stanowią element stylu autorki. W przypadku Słodko-gorzkiego życia zabrakło mi nieco lekkości, tak charakterystycznej chociażby dla innej australijskiej pisarki Patricii Shaw.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Autorka ,,Ptaków ciernistych krzewów" powraca opowieścią o siostrzanej miłości i życiu czterech niezwykłych dziewcząt. Autorka nie szczędzi dziewczętom trudnych wyborów i dramatycznych wydarzeń, ale pisarka osadzając akację powieści w czasach Wielkiego Kryzysu raczej innego wyjścia nie ma. Powolny upadek rynku pociąga na dno tysiące ludzi, pogrążając Australię w bezrobociu, a liczne rodziny w skrajnym ubóstwie. Jednocześnie, nie da się zignorować postępującej emancypacji kobiet, coraz śmielej sięgających po stanowiska dotąd zarezerwowane dla mężczyzn i wybierających własny sposób na życie. Edda, Grace, Tufts oraz Kitty pokazane są, jako dziewczęta z zupełnie nowego pokolenia, samodzielnie myślące, doskonale wykształcone, zaradne i nie poddające się kryzysowi, który załamał wielu mężczyzn. Każda z nich radzi sobie z otaczającym ją światem na własny sposób, czasami pozwalając innym dokonywać wyborów, lecz ostatecznie zawsze podejmując decyzje w zgodzie z samą sobą, nawet za cenę samotnego życia lub społecznego ostracyzmu. Colleen McCullough znana jest doskonale z kreowania zapadających w pamięć bohaterów, także tym razem kreśli sylwetki wyrazistych i nietuzinkowych kobiet, których życie jest jednym, wielkim świadectwem siostrzanej miłości i niezwykłej więzi łączącej równie niezwykłe kobiety.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)