Siła niższa
Marta Kisiel

Po pożarze Lichotki Konrad wraz z dożywotnikami przeprowadza się do nowego domu. Podczas robienia zakupów dowiaduje się niespodziewanie, że nie tylko on jest posiadaczem anioła. Co więcej, ze względów finansowych przyjmuje do swego domu cudzego anioła, bardzo przemądrzałego, który zatruwa innym dożywotnikom życie, a najbardziej niemiły jest dla Licha. Kontynuacja równie świetna jak pierwsza część, wspaniały ironiczny humor i nietuzinkowe postaci zdobyły mnie całkowicie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Warto było czekać na tę książkę, oj warto :D http://magicznyswiatksiazki.pl/sila-nizsza-marta-kisiel/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Choć w trakcie czytania miałam wrażenie, że czegoś mi w Sile niższej brakowało (porównując do Dożywocia), to mimo to świetnie było wrócić do tego świata. Pełnego dzierganych bamboszków, groźnych futrzaków, kichających i gotujących krupnik aniołów oraz masy specyficznego humoru. Polecam wszystkim, którzy mają już za sobą Dożywocie (a jeśli nie, to na co jeszcze czekacie? :D ).

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Urocza kontynuacja "Dożywocia". Bohaterowie znani z poprzedniej książki przeprowadzają się do nowego domu. Okazuje się że Konrad nie jest jedynym opiekunem nadprzyrodzonych dożywotników. W domu pojawiają się nowe postacie o oryginalnych charakterach, Konrad przeżywa zawód miłosny, a co za tym idzie popada w stan nieznośności. Jedynie Turu wnosi powiew zdrowego rozsądku i spaja tę dziwna rodzinę. W wyniku niezliczonych perypetii przyjaciele zakładają działalność gospodarczą o okultystycznym charakterze. :-)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Moje odczucia podczas czytania Wraz z przeprowadzką dożywotnich domowników nie tylko zmienia sie ich życie, ale także klimat książki. Tym razem nacisk został nałożony nie na życie paranormalne, lecz na zwykłe, szare życie. Każdy z nas boryka się z taką codziennością, tak samo jest z Konradem Romańczukiem. Zresztą nie tylko w nim widać taką zmianę. Na temat fabuły mogę powiedzieć, że na pewno było przemyślana, bowiem na każdym kroku czyhają na nas zdarzenia nie z tej Ziemi, których żaden maniak książkowy by nie przewidział. W tym momencie napomnę się, ponieważ właśnie takim elementem jest ówczesna zmiana bohaterów. A co do całej reszty to możecie być pewni, że co lada moment na waszej twarzy będzie pojawiać się wielki banan. Bohaterowie - kompletnie z całkiem innej galaktyki. Zaszło jednak pewne przemeblowanie w lokatorach. Nie będziemy mieli, niestety, zaszczytu śmiania się z nieszczęsnego Szczęsnego ani Kusego, ale za to zyskaliśmy Wikinga z piekła rodem, kogoś kto ciągle porównywany jest do Zadka oraz Boży Dar. Poznanie tych postaci to przymus! Zakończenie stanowczo za krótkie i za mało burzliwe. Do tego brak mi Pani Berbecikównej. Moje odczucia po przeczytaniu Siła Niższa to kolejna dawka niecodziennego humoru od Marty Kisiel. Myślę, że tak wspaniałych bohaterów mogła wymyślić tylko Ona. Jeżeli lubisz zaskakującą i bardzo nie przewidywalną akcję to ta książka jest właśnie dla Ciebie! Moja ocena: Książka idealna do poprawienia humoru. Recenzja pochodzi z http://flokete-libro.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jestem na świeżo po przeczytaniu "Siły niższej" i jedyne co teraz czuję to smutek. Smutek, że po przeczytaniu książki nie da się wymazać sobie pamięci, żeby móc przeczytać ją jeszcze raz nie znając treści i jeszcze raz doświadczać tych wszystkich emocji jak przy pierwszym razie. "Dożywocie" przeczytałam rok temu, więc nie musiałam czekać bardzo długo na kontynuację. Nie wyobrażam sobie, co czują ci, którzy faktycznie czekali tych ładnych kilka lat. Na początku nie byłam przekonana do nowego lokum i kolejnego anioła w rodzinie Konrada, ale moja niechęć szybko się rozpłynęła. Zwłaszcza, gdy pojawił się wątek "pensjonatu". Teraz nie jestem sobie w stanie wyobrazić, że miałoby nie być ciągu dalszego. Mam nadzieję, że ałtorka (pisownia zamierzona) tylko się droczyła, mówiąc, że teraz to już naprawdę koniec.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przygód Licha i spółki ciąg dalszy... aczkolwiek już nie w klimatycznej Lichotce.

Tym razem przenosimy się z dożywotnikami do mieszkania w mieście, ale to nie koniec zmian...

 

Rolercoaster emocji i wydarzeń byłby nie do ogarnięcia, ale dzięki wspaniale stworzonemu audiobookowi wciągnęłam się od pierwszych minut. Zazwyczaj preferuję książki - dla tej serii zrobiłam wyjątek.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Skoro był wyjazd do Krakowa na Targi Książki, musiał więc również być powrót. Idąc za ciosem, po wspaniałej i miejscami rozbawiającej do łez lekturze "Dożywocia" przyszedł czas na sięgnięcie po kolejną odsłonę tego cyklu, czyli "Siłę niższą". Czy tym razem wybór książki autorstwa Marty Kisiel również okazał się strzałem w dziesiątkę? Zdecydowanie!

Jak doskonale wiemy, Konrad Romańczuk nie ma łatwego życia. Kiedy wydaje się, że po pożarze Lichotki nie może spotkać go już nic gorszego, los postanawia rzucić mu kolejne kłody pod nogi. Tym razem na głowę zwala mu się szara rzeczywistość. Rachunki, sprawunki oraz nowi lokatorzy, których mężczyzna zdecydowanie nie miał w planach przyjmować pod swój dach. I nie mówię tu już tylko o pobocznych bohaterach znanych z poprzedniej części, ale również tych zupełnie nowych, niespodziewanie powołanych do życia. Jakby tego było mało, Konrad zgadza się również na nietypową propozycję, którą składa mu poznany przypadkiem Paweł. Romańczuk wyraża zgodę na tymczasowe przyjęcie pod swój dach drugiego anioła stróża. Czy nowi mieszkańcy znajdą wspólny język? Czy Licho nie poczuje się odrzucone, gdy zamieszka z nimi kolejny anioł? Czy Konradowi uda się zaznać odrobiny spokoju? Po odpowiedzi na te pytania odsyłam Was do lektury.

Muszę przyznać, że podczas odsłuchu "Siły niższej" bawiłam się równie dobrze, jak przy słuchaniu pierwszego tomu. Chociaż mogłoby się wydawać, że autorce będzie bardzo trudno utrzymać poziom zakręcenia fabuły, do jakiego przyzwyczaiła czytelnika w "Dożywociu", ona poradziła sobie z tym zadaniem pierwszorzędnie. A myślę, że nawet mogę pokusić się o stwierdzenie, że w przypadku drugiego tomu, poziom pozytywnego zakręcenia, jest nawet wyższy, niż uprzednio.

Niezmiennie uwielbiam totalnie oderwanych od rzeczywistości byłych mieszkańców Lichotki, którzy przenieśli się razem z Konradem do nowego lokum. Moim ulubieńcem w dalszym ciągu pozostaje Licho -- alleluja, chociaż drugi anioł stróż, którego rozterki oraz "dobre" rady rozbawiały mnie do łez, również zasługuje na uznanie.

W tej części mocno trzymałam kciuki za Konrada. Przyznam szczerze, że na jego miejscu dawno bym już zwariowała, ale on mimo wszelakich przeciwności losu, naprawdę dawał radę! Z pewnością należy mu się z tego powodu jakiś order!

Jak już wspominałam, "Siła niższa" została przeze mnie odsłuchana w formie audiobooka, dlatego po raz kolejny kłaniam się w pas Hannie Chojnackiej-Gościniak, która sprawiła, że słuchanie tej książki było prawdziwą przyjemnością. Dlatego, chociaż jestem czytelnikiem, który kocha papierowe wydania książek, serdecznie zachęcam Was do odsłuchania audiobooka.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

O kurczę blade! Pani Marto! Czemu do tej pory się nie spotkałyśmy? (pytanie retoryczne i miałam na myśli spotkanie czytelnicze). Od chwili zapoznania się z "Żercą" Miszczuk zafascynował mnie temat utopców, szeptuch, chmurników, tęsknic, strzyg itp. istot.
"Siła niższa" to świetna książka, pełna zabawy słowem, a humor sytuacyjny jest jak te postacie - nieziemski! Skurcze żołądka wywołane śmiechem - gwarantowane! Wszystko jest tak plastycznie opisane, że miałam wrażenie, że siedzę z bohaterami w ich "prawie, że salonie" lub piekę pierniczki popijając z towarzystwem "teges". Nie wiem czemu wcześniej nic z tego rodzaju książek nie czytałam. Może to mój osobisty Anioł Stróż czuwał bym nie zarywała części nocy, która jest umownie uznana za przeznaczoną na sen? Może mam takiego upierdliwca Tsadkiela? "Doprawdy Allejuja"! Sięgnę po wszystkie książki popełnione przez Panią Kisiel!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jeśli szukacie dobrej fantastyki, to książki pani Marty są strzałem w dziesiątkę. Tutaj nie ma czegoś takiego jak ograniczenia. Wszystko jest możliwe, zwierzęta mają prawo głosu, widma bywają bardziej prawdziwe i namacalne niż niejeden człowiek. Często jest tak, że autorka chce zachować tutaj równowagę, więc rzeczy niemożliwe stają się możliwe, a te oczywiste bywają trudno osiągalne. Jest tutaj wiele scen, których celem jest rozśmieszenie czytelnika. My nie mamy tej książki tylko czytać. Autorka chce byśmy nawet po skończeniu o niej pamiętali, byśmy przypominali sobie chwile, kiedy jakby wypływało z niej pocieszenie. Nie zawsze bohaterom udaje się dostać to, co chcą, czasem ponoszą porażki, jednak przechodzi to wszystko na nas i czujemy się silniejsi. Wiem, że to dziwnie brzmi, ale ja tak to odczuwam. Nie mam problemów by sobie ich wyobrazić, nawet rozumiem ich postępowanie. Zresztą postacie dzielą się na takie skromne o wielkim sercu, które lubią naprawiać to, co się nie udało i na takie twarde, które najchętniej wydawali by rozkazy, tylko czasem brakuje im osób, które mogłyby je wypełniać. Ogólnie tak samo jak w prawdziwym życiu, tylko postaci jest znacznie więcej o barwniejszym usposobieniu.
Co ciekawe w każdej części zawsze ktoś nowy się pojawia. Te osoby są przedstawione, więc możemy się domyślać czego się po nich spodziewać, choć całej akcji za nic nie byłam w stanie przewidzieć. To fantastyka w czystej postaci dla starszych i dla młodszych. Jedną z moich ulubionych postaci zawsze jest Małe Licho, być może dlatego, że jest najbardziej wrażliwe i posiada nieskończone pokłady dobroci. Takie malutkie serduszko, a potrafi tak wiele osiągnąć. Cóż tu dużo pisać, przeczytajcie sami i dajcie się porwać magii, która dla każdego jest przyjazna:-)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kontynuacja "Dożywocia" wprowadzająca w czytelniku dobry humor. Konrad Romańczuk musi odnaleźć się w nowym domu i zmierzyć się z wieloma problemami. Ma rozterki zarówno wewnętrzne, które dusi w sobie, jak i problemy życia codziennego... A raczej niecodziennego, bo z dożywotnikami nic nie jest zwyczajne.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)