Las Zębów i Rąk
Ryan Carrie

63. To dość smutna pozycja. Carrie Rayan miała pomysł, nie najgorszą akcję, nawet nie nieprzyjemny styl i zabrakło... czegokolwiek. Przeczytałam tę książkę bez żadnych emocji. Niby były ciężkie dylematy moralne, ale ujęte jakoś tak jakby nikogo nie dotyczyły, niby był strach, ale taki, że go nie odczułam, a przerażające opisy zombie, mnie nie przeraziły. Nie mogę powiedzieć: książka jest zła, szczególnie, że sam zamysł jest nawet dość ciekawy. Jednakże autorka całkowicie poległa przy wciąganiu czytelnika w swój świat. Ciągle się zastanawiam, jak to się stało? Przecież kocham ocean niemalże równie mocno, co główna bohaterka...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Moje wyobrażenie na temat tej książki było całkiem inne. Chociaż trochę się zawiodłam książka nie była zła. Główna bohaterka, Mary, chce wyjść z wioski, zobaczyć coś więcej - ocean. Mimo, iż za ogrodzeniem czai się niebezpieczeństwo ona nadal marzy, nadal jest zdeterminowana. Jest cudowną bohaterką, jednak książce brakuje zwrotów akcji. Czytając byłam w stanie przewidzieć większość ruchów bohaterów.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Fantastyka, ach fantastyka.., jakże ubogi byłby bez Ciebie świat i literatura..Na szczęście, nawet nie muszę sobie tego wyobrażać:) Uwielbiam powieści fantastyczne za to, ze nie podlegają żadnym regułom i zasadom, a wszystko co tylko przyjdzie do głowy pisarzowi fantasy, jest jak najbardziej na miejscu w tym niezwykłym gatunku. A do głowy mogą przyjść napraw e bardzo niezwykłe pomysły.., wystarczy choćby sięgnąć po powieść "Las zębów i rąk", by sie o tym przekonać.. Powieść Carrie Ryan przedstawia historię nastoletniej dziewczyny - Mary, która żyje w niewielkiej wiosce, otoczonym wysokim wysokim płotem, dla bezpieczeństwa jej i współmieszkańców. Wedle słów Strażników i Strażniczek, wioska ta jest jedynym miejscem na całym świecie, w którym na wskutek bliżej nie określonej katastrofy, przeżyli ludzie, zaś wszystko to, co znajduje się poza jej terenem, kryje w sobie zło, w postaci tajemniczych i przerażających Niuświęconych..Mara, kierowana wspomnieniami i przekazami matki o świecie pełnym wielkich miast, wysokich wieżowców, oceanów i mórz.., postanawia na własnej skórze przekonać, się jaka jest prawda i jak wygląda świat poza płotem otaczającym jej wioskę. Książka zawiera w sobie to wszystko, co dobra powieść fantasy nieść sobą powinna. Tak więc mamy tutaj wielka tajemnicę, przygodę, miłość, dążenie odnalezienia prawdy, gdzieś wszechobecne poczucie "nieznanego" i niezwykłe emocje, które towarzyszą głównej bohaterce jak i również czytelnikom tej powieści. "Las zębów i rąk" to doskonała powieść fantasy z elementami horroru, która po prostu wbija w fotel i nie pozwala oderwać się od lektury choćby na krótka chwilę. Jeśli już wkroczysz w ten niezwykły świat, to nie możesz go opuścić wcześniej, aniżeli wraz z ostatnią stroną powieści, a i długo po tym wciąż będziesz zadawać sobie to pytanie.., co kryje się tam, w ciemnym, mrocznym i tajemniczym lesie..?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Prawdopodobnie jakas niezbyt odlegla przyszlosc. Mary, ktora marzy, by zobaczyc ocean, o ktorym slyszala z opowiadan matki, mieszka w wiosce otoczonej siatka chroniaca mieszkancow wioski przed Nieuswieconymi. Bezpieczenstwa w wiosce strzeze Straz, a wszystko nadzoruja Siostry. Pewnego dnia Mary zauwaza slady na sniegu w miejscu, gdzie nikt nie powinien chodzic... Pomysl na ksiazke calkiem ciekawy. Takie inne przedstawienie historii z zombiakami, ale tez niektorze rzeczy znamy z innych pozycji w tej tematyce. Lecz jego realizacja pozostawia duzo do zyczenia. Trudno mi bylo przebrnac przez poczatek ksiazki. Bardziej wciagnelam sie od momentu ataku Nieuswieconych na wioske. Chociaz troche zaciekawilo mnie co bedzie dalej. W koncu opowiesc ta rozplanowana zostala na trzy tomy. Zastanawiam sie, czy zostanie wyjasnione, jakie tajemnice ukrywaly Siostry?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Las zębów i rąk'' to niebywała pozycja. Jako iż czytam książki fantasy, sięgnęłam i po tą lekturę. Genialny pomysł, ciekawie napisane. Wszystko się zgadza! Ciekawa powieść, bohaterzy i miejsca zdarzeń. Mary jest świetną postacią.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Oj, straszliwie mnie ta książka zamęczyła... Mary żyje w niewielkiej wiosce, która otoczona została siatką. Za nią znajduje się Las Zębów i Rąk. Zamieszkują go Nieuświęceni, czyli ciała ludzi, który umarli, ale nie odeszli. Podejrzewam, że są to zombie, ale w książce ani razu te określenie nie pada. Tak naprawdę autorka zbytnio nie przybliża nam tych stworzeń. Wioską rządzi Siostrzeństwo, a Strażnicy patrolują teren. Mary chce wiedzieć, co kryje się za siatką. Pragnie odnaleźć ocean, o którym tak wiele opowiadała jej matka. Książka zapowiadała się bardzo ciekawie, ale według mnie okazała się kompletną klapą. Od samego początku nie przypadła mi do gustu i wielokrotnie chciałam odłożyć ją na półkę, ale doczytałam do końca ( z wielkim trudem). Narracja prowadzona jest pierwszoosobowo przez Mary. Głowna bohaterka nie zdobyła mojej sympatii. Była nudna, egoistyczna, samotna. Narracja w jej wykonaniu była sporym błędem. Denerwowały mnie ciągłe przemyślenia i użalania Mary. Akcja toczy się bardzo powoli, wręcz w żółwim tempie. Bardzo często zdarzało się tak, że na kilku stronach z rzędu czytałam o przemyśleniach Mary, a nie o czymś konkretnym. Nuda, nuda i jeszcze raz nuda. A gdy akcja w końcu przyspieszyła, to nie na długo, bo wkrótce znowu zwalniała. Pomysł był niezły, ale nie wyszło za dobrze. Nie wiem skąd tyle pozytywnych opinii ma ta książka. Może to ja nie doceniam jej fenomenu? Mam jeszcze część drugą i sama nie wiem, czy ją czytać, czy nie. Może dam jej szansę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)