Bajki i wiersze. Bajki terapeutyczne
Hanna Szaga

Bajki i różne opowieści terapeutyczne w ostatnich latach podbijają rynek księgarski. I bardzo dobrze, bo to potrzebny i sprawdzony sposób komunikowania się, rozwiązywania problemów i konfliktów oraz wielu form psychoterapii- z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. ,,Bajki terapeutyczne" Hanny Szagi są przekonujące przede wszystkim dlatego, że ich autorka zna temat z własnej praktyki zawodowej - jest doświadczoną polonistką, bibliotekarką oraz nauczycielką prowadzącą zajęcia z zakresu bajkoterapii. Ta forma pracy z najmłodszymi cieszy się coraz większą popularnością i jest wykorzystywana przez osoby pracujące i z niepełnosprawnymi, i zdrowymi dziećmi, które borykają się coraz częściej z problemami, stresem, lękami... Niejednokrotnie dorośli nie zdają sobie sprawy z ich powagi lub je lekceważą, wychodząc z założenia, że ,,dziecko z tego wyrośnie". Dlatego ,,Bajki terapeutyczne" mogą być pomocą również dla rodziców - cóż bowiem bardziej może trafić do umysłu i serca malucha niż wspólnie czytana i komentowana książka? W zbiorze autorstwa Hanny Szagi znajduje się siedem opowieści, których bohaterami są m.in. uczniowie pierwszych klas. Nie potrafią oni odnaleźć się w nowej rzeczywistości, czują się samotni i zagubieni, zrażają ich niepowodzenia, a to z kolei rodzi lęk przed rówieśnikami i szkolną przestrzenią, która urasta do nieprzyjaznego świata. Podstawą do rozwiązania problemu są tu rozmowy, i z dorosłymi-nauczycielami, i z kolegami. ,,Nie bój się pytać, nie bój się mówić o swoich obawach" - takie przesłanie zdaje się płynąć z każdej strony tych bajek. Przy okazji autorka pokazuje maluchom, jak ważny i pełen niespodzianek jest świat książek - ten motyw został tu rozwinięty prosto, ale pomysłowo. Szczerze rozmawiają ze sobą także bohaterowie kolejnych pięciu bajek: bojący się ciemności Tomek i Ania, przerażony zbliżającą się operacją Piotruś, samotny Wojtuś, którego rodzice więcej czasu spędzają w pracy niż z synem, żyjące własnym życiem zabawki, które nocą zaczynają mówić. Dużą rolę we wszystkich opowieściach odgrywają prawda i szczerość; ważne są relacje między dziećmi i członkami rodziny oraz innymi dorosłymi. Autorka stawia w swoich bajkach na prostotę (i nic dziwnego, przecież to utwory adresowane do najmłodszych), ale umiejętnie łączy ją ze światem wyobraźni. Nie ma tu nachalnego dydaktyzmu, jest za to gra realizmu z fantazją - idealnie wyważona, by zainteresować małego odbiorcę, ale nie zagubić najważniejszego przesłania. Czyta się te bajki z wielką przyjemnością. Warto po nie sięgnąć nie tylko gdy jest się rodzicem malucha czy nauczycielem. Czasami po prostu miło jest zrobić sobie sentymentalną podróż do świata własnego dzieciństwa:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dzieci zanim nabiorą doświadczenia życiowego i nauczą się radzić sobie z trudnymi sytuacjami i emocjami są bardzo zagubione. Rodzice w głównej mierze uczą ich właściwych zachowań i pokazują jak można rozwiązać problem. Niestety czasem nie pomaga rozmowa, spokojne tłumaczenie i dziecko nadal np. boi się psa, ciemności czy pająka. W takiej sytuacji przydatne są tzw. ,,Bajki terapeutyczne,, autorstwa Hanny Szagi. Hanna Szaga to polonistka, bibliotekarka, nauczycielka pracująca od wielu lat z dziećmi w grupach socjoterapeutycznych. Prowadzi także zajęcia z bajkoterapii z najmłodszymi dziećmi. Książka ,,Bajki terapeutyczne,, zawiera siedem bajek tematycznych. Jedną z bohaterek bajki jest Kasia, która uczęszcza do klasy Ia i po raz pierwszy ma sama wracać autobusem szkolnym ze szkoły do domu. Do tej pory zabierała ją mama, ale po miesiącu stwierdziła, że dziewczynka musi być już samodzielna. Kasia jest podekscytowana tym, że sama będzie wracać i bardzo chce pokazać rodzicom, że jest już duża i potrafi sobie sama poradzić. Po zjedzeniu obiadu na stołówce szkolnej idzie do szatni po kurtkę, ale okazuje się, że szatnia jest zamknięta. Zanim woźna otwiera szatnię autobus odjeżdża i Kasia do niego nie wsiada. Płaczącą dziewczynkę znajduje na korytarzu nauczycielka, która radzi jej, aby poszła do świetlicy i tam poczekała na kolejny autobus. Uradowana biegnie do świetlicy, ale jej drzwi też okazują się już zamknięte. Zrozpaczoną i płaczącą Kasię słyszy bibliotekarka, która zaprasza ją do biblioteki. Tam dziewczynka oglądając książki zapomina o tym, że nie dotrze do mamy, do domu. Kiedy nadchodzi pora odjazdu kolejnego autobusu bibliotekarka wysyła ją do kierowcy. Kasia wraca szczęśliwie do rodziców.Teraz już codziennie wraca sama do domu szkolnym autobusem i już wie, że może poprosić o pomoc kogoś dorosłego ze szkoły. Bohaterami kolejnych bajeczek są nieśmiałe dzieci, bojące się ciemności, nieumiejące nawiązywać przyjaźni, bojące się pójść do szpitala na operację, samotne i stęsknione za rodzicami, którzy bardzo późno wracają z pracy oraz przeżywające śmierć ukochanego zwierzątka. Bajki terapeutyczne doskonale przydają się w rozwiązywaniu dziecięcych lęków. Można dziecko posadzić na kolanach lub utulić kołderką przed snem i przytoczyć odpowiednią opowieść. Maluch słucha, uruchamia wyobraźnię i zauważa, że inni też mają problemy podobne do jego. Uczy się, że istnieją sposoby na jego rozwiązanie i może liczyć na pomoc innych. Polecam ,,Bajki terapeutyczne,, gdyż dzięki nim możemy pomóc dziecku uporać się z przykrymi sytuacjami dnia codziennego, problemami i lękami. http://magiawkazdymdniu.blogspot.com/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wykorzystanie w bajce świata zwierząt, kształtuje pozytywny stosunek do nich przez dziecko. Uczy miłości i dobroci dla zwierząt.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ożywiony świat zabawek uczy poszanowania ich i wyrabia poczucie ładu oraz porządku

(Kliknij aby rozwinąć opinię)