Recenzja książki: Gorączka 2

Recenzuje: Mirosław Kalinowski

Niektóre filmy potrafią zapaść w pamięci widzów na lata. Do grona tego typu produkcji z całą pewnością należy Gorączka. Jeden z najgłośniejszych filmów sensacyjnych lat 90. z udziałem Roberta De Niro oraz Al Pacino po wielkim kinowym sukcesie najpierw doczekał się adaptacji do serialu, a teraz – kontynuacji w postaci książki.

W Gorączce 2, stworzonej przez reżysera i scenarzystę kultowego filmu oraz popularną autorkę thrillerów, poznajemy losy znanych złodziei: Neila McCauleya, Chrisa Shiherlisa, Nate’a, Treja czy detektywa Vincenta Hannę sprzed wydarzeń z filmu oraz tuż po sławetnym napadzie.

Czytelnicy przede wszystkim śledzą losy Chrisa, któremu udaje się przeżyć i dzięki znajomościom trafia najpierw do jednego z barów w Koreatown, a następnie – daleko, poza granice kraju. Po piętach nieustannie depcze mu detektyw Vincent Hanna (Al Pacino).

Jednocześnie za sprawą wspomnień bohatera powracamy do przeszłości złodziejskiej szajki, kiedy to Chris wraz z Neilem w pełni realizowali się w swoim złodziejskim fachu, a śledczy Hanna zajmował się sprawą szczególnie okrutnych napadów na domy należące do bogatych rodzin.

Gorączka 2 to prawdziwa gratka dla fanów filmów sensacyjnych, bo sama powieść przypomina popularne amerykańskie filmy. W książce Meg Gardiner i Michaela Manna wiele się dzieje, czytelnik więc z całą pewnością nie będzie narzekał na nudę.

Warto zauważyć, że lektura Gorączki 2 jest tak naprawdę lekturą dwóch wzajemnie oddziałujących na siebie historii. Z jednej strony bowiem śledzimy losy sprzed wydarzeń znanych nam z filmu, z drugiej – autorzy uchylają rąbka tajemnicy, opowiadając o tym, co działo się z bohaterami później.

Szczególnie historia po napadzie na bank ma w sobie wiele z tych elementów, które nazwać moglibyśmy sensacyjnymi. Z kolei opowieść o bohaterach sprzed lat przypominać może sprawnie zrealizowane filmy kryminalne czy thrillery – zwłaszcza jeśli uwzględni się wątek śledztwa prowadzonego przez porucznika Hannę.

Na uwagę w powieści duetu Manna i Gardiner zasługują również i dobrze rozpisani bohaterowie. Autorzy poświęcają wiele czasu na to, by sportretować nie tylko głównych bohaterów, których dobrze kojarzymy z filmu, ale także wprowadzić nowe postaci i lepiej scharakteryzować pobocznych bohaterów Gorączki.

Propozycja spod pióra Gardiner i Manna jest obfita w szczegóły. Wydaje się, że skrupulatność ta wynika ze scenopisarskiego doświadczenia Michaela Manna, które mocno odczuwalne jest w trakcie lektury tej powieści. Zwrócenie uwagi na detale może zatem stanowić – w zależności od czytelnika – zarówno zaletę, jak i wadę powieściowej odsłony Gorączki.

Jednocześnie w Gorączce 2 autorzy pozwalają sobie na to, co trudne bądź niemożliwe do zrealizowania w przestrzeni filmowej. Pojawiają się więc egzotyczne lokacje, pojawiają się wspomnienia i retrospekcje, których raczej próżno szukać w nastawionych na dynamiczne sekwencje filmach akcji. To wszystko stanowi dopełnienie dobrze znanej widzom historii, ale może być i świetną podstawą dla tych czytelników, którzy filmowej Gorączki nie mieli okazji poznać.

Tagi: Thrillery psychologiczne